Επιστροφή ολοταχώς προς τα πίσω! Στα 1954, όταν γυρίστηκε η θαυμάσια ταινία του Κέντζι Μιζογκούτσι «Ο Επιστάτης Σάνσο». Οι καινούριες ταινίες της βδομάδας μόνο καινούριες δεν είναι. Καινούριες, βέβαια, με την έννοια να έχουν κάτι νέο να προσθέσουν στην ιστορία της 7ης τέχνης. «Επιστάτης», λοιπόν!

Μια απλώς συμπαθητική κατασκοπευτική ταινία οι «Ημέρες Σεπτεμβρίου», του Σαντιάγκο Αμιγκορένα. Τίποτα άλλο, όμως! Μονοδιάστατο και άδικο για τον Λέοναρντ Κοέν, το ντοκιμαντέρ του Λίαν Λάνσον «Leonard Cohen: I' M Your Man». Κωμωδία για χαζά Αμερικανάκια η ταινία των Αντονι & Τζο Ρούσο, «Στους Δυο Τρίτος Δε Χωρεί». Το ίδιο ισχύει και για την ταινία του Αϊβαν Ράιτμαν «My Super Ex-Girlfriend». Ενα, ακόμα, ανόητο θρίλερ το «Stay Alive», του Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ. Και τέλος, το θορυβώδες, και με αρκετές αρετές, «κινούμενο σχέδιο» του Τζον Λάσιτερ, «Αυτοκίνητα».

Και μια παρατήρηση: Τρεις από τις επτά ταινίες βγαίνουν στους κινηματογράφους με τους αγγλικούς τίτλους τους. Είναι φανερό, κάποιοι μας θεωρούν προτεκτοράτο!

Πόσες φορές δεν το έχουμε πει ότι όταν η τέχνη μπλέκει με το εμπόριο, χάνει την ηθική της και αυτοαναιρείται! Ο κύριος Λίαν Λάνσον είχε στα χέρια του χρυσό και τον μετέτρεψε σε λαμαρίνα. Εντάξει, κασσίτερο. Πάντως, όχι πλατίνα! Ο εξαιρετικός Λέοναρντ Κοέν, αντί να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, μίκρυνε! Εγινε ένας μονοδιάστατος τραγουδοποιός, ποιητής έστω. Μονοδιάστατος, πάντως!

Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ «Leonard Cohen: I'm Your Man», εκμεταλλευόμενοι μια συναυλία στην Αυστραλία και κάποιες άλλες ευκαιριακές παρουσιάσεις των τραγουδιών του συνθέτη -τραγουδιστή (από άλλες φωνές), έφτιαξαν ένα άνευρο και άοσμο έργο. Το μεγαλύτερο λάθος τους, αν δεν πρόκειται για σκοπιμότητα, εγώ προς τη σκοπιμότητα κλίνω, είναι που απουσιάζει παντελώς ο χρόνος και ο χώρος της δημιουργίας. Με αποτέλεσμα, το ελλειμματικό, έτσι και αλλιώς, έργο του συνθέτη - τραγουδιστή, που παρουσίασαν, να μένει μετέωρο! Χωρίς κοινωνικό background, δεν υπάρχει η φιλοσοφική δικαιολογία! Τα τραγούδια χάνουν την κοινωνική τους υπόσταση. Μοιάζουν να προκύπτουν απ' το πουθενά και να απευθύνονται στο πουθενά!

Χρειάζεται, λέτε, να θυμίσουμε την κοινωνική αναστάτωση που επικρατούσε στην Αμερική, όταν ο Κοέν βρισκόταν στην επικαιρότητα; Επιπλέον, η επιμονή τους (και αυτή ελέγχεται) για ένα μόνο μέρος της προσωπικής περιπέτειας του ποιητή, το μέρος εκείνο που αφορά την επαφή του με τις «θρησκείες» στις οποίες κατέφυγε κάποιο διάστημα, γιατί δυσκολευόταν να ερμηνεύσει και να κατανοήσει τον κόσμο, τον εξέθεσαν σαν κυκλοθυμικό! Σαν μικροβιοφοβικό! Ο Κοέν είχε και κριτική κοινωνική παρουσία. Μίλησε για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα!

Να πω ότι δεν ένιωσα τίποτα από την ταινία; Δεν είναι αλήθεια. Σε όλη της τη διάρκεια ήμουν ευτυχισμένος! Η μουσική, κάποιοι στίχοι των τραγουδιών, η τρυφερότητά τους, ο στοχασμός τους, ο ερωτισμός τους, αυτός ο υπέροχος ερωτισμός τους, μου έδωσαν αγαλλίαση! Η έλλειψη κάθε χυδαιότητας στο έργο του, ακόμα και όταν μιλάει πικραμένος ή απογοητευμένος, η απέραντη αγάπη του και η μεγάλη εκτίμησή του στη γυναίκα, φανερώνεται σε κάθε στίχο του, σε κάθε νότα της μουσικής του.

Σκεπτόμενος, όμως, αυτό που πραγματικά έχασα, έχασε ο θεατής, δεν μπορώ να τους συγχωρήσω! Γι' αυτό ξεκίνησα την κριτική μου αρνητικά. Γιατί κάπου κατάλαβα ότι σκοπός τους ήταν να πουλήσουν, να ξαναπουλήσουν τα τραγούδια του. Και γιατί, δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω, τον Λέοναρντ Κοέν τον έχω στην καρδιά μου.

Εμφανίζονται: Λέοναρντ Κοέν, Νικ Κέιβ, «U2», Τζάρβις Κόκερ (Pulp), Ρούφος και Μάρθα Γουέινραϊτ, Αντονι, Μπεθ Ορτον.

Η ταινία «Στους Δυο Τρίτος Δε Χωρεί» σίγουρα προσβάλλει τη νοημοσύνη σου! Ομως, το κάνει αυτό, με έναν τρόπο που δεν της κρατάς κακία! Ολα τα αφελή, και είναι πολλά αυτά, σχεδόν ότιδήποτε περιέχει η ταινία είναι αφελές, που συμβαίνουν στην οθόνη, συμβαίνουν μαλακά, χωρίς φωνές. Ξέρετε από αυτές τις φωνές, τις στριγκλιές καλύτερα, που συναντάμε, κατά κόρον, στις περισσότερες αμερικάνικες ταινίες του είδους.

Το γεγονός ότι δε φωνάζει, δε σημαίνει, βέβαια, πως κάνει λιγότερο κακό! Πάντως, ό,τι και να λέγεται, όποια δικαιολογία και να προβάλλεται, το πνευματικό επίπεδο της αμερικάνικης κοινωνίας, ιδιαίτερα της επαρχιακής αμερικάνικης κοινωνίας, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Καταναλώνει προϊόντα με πολλά λιπαρά, όπως η συγκεκριμένη ταινία, ας πούμε, με αποτέλεσμα να έχει διαρκώς βουλωμένες τις αρτηρίες της, να μην κυκλοφορεί ελεύθερα το οξυγόνο στο αίμα της, να παραμυθιάζεται εύκολα, να εγκρίνει, διά της σιωπής της έστω, όλα τα παράνομα και ανατριχιαστικά που κάνει η χώρα της!

Εγώ, τουλάχιστον, τέτοιες σκέψεις έκανα, παρακολουθώντας τη συγκεκριμένη «οικογενειακή "διδακτική" κωμωδία»! Μια «κωμωδία» πέρα για πέρα χαζή. Οπου πλούσιος πατέρας εχθρεύεται τον εργατικό και τίμιο γαμπρό του. Εκείνος οδηγείται στην αποδοχή και στην ήττα. Ομως, ο κουμπάρος, ένας σύγχρονος Αμερικάνος ...Διογένης, στέκεται ο από μηχανής θεός. Με τη «φιλοσοφημένη» παρέμβασή του βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Το happy end, όπως αντιλαμβάνεστε, πέφτει όμοια ταφόπλακα στο τέλος της ταινίας.

Παίζουν: Ματ Ντίλον, Κέιτ Χάντσον, Οουεν Γουίλσον και ο Μάικλ Ντάγκλας

Καλογυρισμένο, αλλά βαθιά ανόητο, θρίλερ! Οι έμποροι της τέχνης βρήκαν καινούρια πηγή θεμάτων. Ο ηλεκτρονικός κόσμος είναι νέος και άγνωστος ακόμα. Ηδη, μια σειρά από ταινίες, με σχετικά θέματα, έχουν κάνει την εμφάνισή τους στις οθόνες. Μια τέτοια ταινία είναι και το «Stay Alive». Μια ταινία, που απευθύνεται σε «ντοπαρισμένους» θεατές. Στους περισσότερους από τα 100.000.000 Αμερικάνους, που τη «βρίσκουν» με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια! (Προσθέστε μόνοι σας και τον υπόλοιπο κόσμο)!

Μια κόμισσα, που έζησε, λένε, το 17ο αιώνα, σκορπώντας γύρω της το θάνατο, έγινε από κάποιον ηλεκτρονικό παιχνίδι (video game). Το ηλεκτρονικό αυτό παιχνίδι, με την «πραγματική» ιστορία της κόμισσας, όπως διαδίδουν οι παραγωγοί της ταινίας, βρέθηκε στα χέρια κάποιου φανατικού βιντεοπαιχνιδά. Και, «ω! του θαύματος», ο ίδιος ο βιντεοπαιχνιδάς και η παρέα του εξοντώνονται ο ένας μετά τον άλλον, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η κόμισσα εξόντωνε τα δικά της θύματα. Τρόπο που δείχνει, βέβαια, το ηλεκτρονικό παιχνίδι.

Με άλλα λόγια, πιάσε τ' αυγό και κούρεψ' το! Θέλετε βία, ρε, παιδιά; Γυρίστε ένα θρίλερ για το Γκουαντάναμο, για το Ιράκ. Τόσες αληθινές φρικιαστικές ιστορίες υπάρχουν, γιατί τρέχετε πίσω στο 17ο αιώνα;

Παίζουν: Τζον Φόστερ, Σαμάιερ Αρμστρονγκ, Φράνκι Μιούνιζ, Σοφία Μπους (άσχετη με τον γνωστό Μπους), Τζίμι Σίμπσον

Το girlfriend αποδείχτηκε αδερφή, και πιστή αντιγραφή, του superman! Κάνει ό,τι, ακριβώς, κάνει και εκείνος! Πετάει στον αέρα, βοηθάει ανθρώπους που κινδυνεύουν, σβήνει φωτιές. Μόνο που ετούτη είναι ερωτομανής και ζηλιάρα. Βέβαια, είναι και πιο χαριτωμένη, αφού η ταινία είναι, ας την πούμε έτσι, κωμωδία!

Αν σας πούνε: «να σας στείλουμε στρατό στο Λίβανο ή να δείτε την ταινία», διαλέξτε να δείτε την ταινία. Φρίκη είναι και αυτή, αλλά πού και πού γελάς! Ενώ στο Λίβανο...

Παίζουν: Ούμα Θέρμαν, Λουκ Γουίλσον, Ανα Φάρις, Εντι Ιζάρτ, Ρέιν Γουίλσον