Πέμπτη 14 Σεπτέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΑΜΙΓΚΟΡΕΝΑ
Ημέρες Σεπτεμβρίου

«Ημέρες Σεπτεμβρίου» του Σαντιάγκο Αμιγκορένα
«Ημέρες Σεπτεμβρίου» του Σαντιάγκο Αμιγκορένα
Ο γνωστός 40χρονος Αργεντινός σεναριογράφος και συγγραφέας Σαντιάγκο Αμιγκορένα, μετά από 30 περίπου σενάρια και τέσσερα βιβλία, αποφάσισε να περάσει στη σκηνοθεσία, γιατί «ήθελε να γνωρίσει καινούριες συγκινήσεις»! Κυρίως, «να γνωρίσει την ανασφάλεια που προσφέρει η "καρέκλα" του σκηνοθέτη», όπως δηλώνει!

Δεν ξέρω πώς ένιωσε ο ίδιος σκηνοθετώντας την ταινία του, πάντως μόνον ανασφάλεια δεν προδίδει. Αντίθετα, διαθέτει σιγουριά. Και καλό γούστο! Και μια σκηνοθετική ματιά αξιοπρόσεχτη. Ακόμα και ο θεατής, που δεν του αρέσουν οι ταινίες κατασκοπίας, στις «Μέρες του Σεπτέμβρη» θα βρει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Στοιχεία που πηγάζουν κυρίως από την ατμόσφαιρα, την εξαιρετική φωτογραφία, τον υπαινικτικό τρόπο μετάδοσης της «πληροφορίας», τους ελάχιστους διαλόγους, τα υπονοούμενα και, τέλος, το «ανθρώπινο» του πράγματος!

Ενας Αμερικανός κατάσκοπος εξαφανίζεται παίρνοντας μαζί του μια πληροφορία «υψίστης σημασίας». (Μπορεί να είναι το χτύπημα της 11ης του Σεπτέμβρη)! Ομως, και οι κατάσκοποι έχουν ψυχή! Τουλάχιστον, αυτός της ταινίας! Ο οποίος επιθυμεί διακαώς να δει τα παιδιά του. Μια φίλη του, κατάσκοπος και η ίδια, σπεύδει να τον βοηθήσει. Κάποιοι άλλοι, κατάσκοποι και αυτοί, θέλουν να τον εξοντώσουν. Μαθαίνουν για το κρυφό ραντεβού πατέρα και παιδιών και φτάνουν και αυτοί στη Βενετία. Η συνέχεια επί της οθόνης...

Ετσι έχουν τα πράγματα! Μην περιμένετε να δείτε τίποτα σοβαρές σκέψεις, τίποτα σοβαρές αναλύσεις για τον κόσμο των κατασκόπων. Ούτε κάποια ψυχολογική έρευνα γύρω από τα συναισθήματα, τα πατρικά συναισθήματα, αυτού του κόσμου. Οχι! Απλά πράγματα. Οι «Μέρες του Σεπτέμβρη» δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κατασκοπευτική περιπέτεια! Και μάλιστα περιπέτεια χαμηλών τόνων. Χωρίς μεγάλα πιστολίδια και άλλες ακρότητες. (Αυτό, βέβαια, προσμετράει στα θετικά της ταινίας). Το φόντο, βέβαια, είναι οι κατάσκοποι. Ο κόσμος αυτός που ζει σημαδεύοντας και σημαδευόμενος. Που ζει πυροβολώντας και πυροβολούμενος. Ο οποίος κόσμος, στη συγκεκριμένη περίπτωση, για να ξεχωρίσει ενδεχομένως από άλλους άλλων ταινιών, πού και πού φιλοσοφεί, πού και πού απαγγέλλει ποιήματα με «σκεπτόμενους» στίχους! Είναι μεν τέρατα, δηλαδή, αλλά διαθέτουν παιδεία!

Τα ίδια ισχύουν για την ταινία. Είναι ένα τίποτα, μια ταινία χωρίς κάποιον σοβαρό προβληματισμό, αλλά διαθέτει παιδεία! «Σκεπτόμενες» γωνίες λήψης, βισκοντικές και γκονταρικές στάσεις των ηθοποιών, εικαστικές λεπτομέρειες, ωραίοι χώροι, ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες και τραγικό φινάλε! Αν είναι αυτές οι ανάγκες σας, να σπεύσετε!

Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Τζον Τουρτούρο, Νικ Νόλτε, Τομ Ρίλεϊ, Σάρα Φόριστιερ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ