Τις χειρότερες σκέψεις και ανησυχίες για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών δικαιολογεί η βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη σύσταση παρααστυνομικού σώματος με τη δημιουργία της δημοτικής αστυνομίας. Το χειρότερο όμως είναι ότι η πλειοψηφία των αιρετών αρχόντων πλειοδοτεί και ζητά ανοιχτά, να αποκτήσει η δημοτική αστυνομία "αρμοδιότητες" και για την επιβολή της τάξης σε "πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις", κάνοντας έτσι σαφές ότι θέλουν μια "μικρή" ΕΛ.ΑΣ. να τη χρησιμοποιήσουν στις τοπικές κοινωνίες για την καταστολή των λαϊκών αγώνων με μεγαλύτερη "αποτελεσματικότητα".

Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να αφεθεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα για τη δημοκρατία στα χέρια της κυβέρνησης και ορισμένων αιρετών αρχόντων που θέλουν να λειτουργούν ως το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και στα θέματα αστυνόμευσης. Αν δεν εκδηλωθεί σθεναρή και αποφασιστική λαϊκή αντίσταση τότε οι εργαζόμενοι θα αποκτήσουν σύντομα και το δημοτικό χωροφύλακα, που δε θα έχει τίποτα να ζηλέψει από τους συναδέλφους του της ΕΛ.ΑΣ. και επιπλέον θα τον πληρώνει διπλά.

"Ακη, γύρνα ξανά στη Γερμανία, να γίνεις θυρωρός στου ΝΑΤΟ τα γραφεία". Ηταν το σύνθημα, με το οποίο "υποδέχτηκαν" προχτές, οι Θεσσαλονικιώτες κομμουνιστές και αγωνιστές της ειρήνης, τους δυο υπουργούς Αμύνης, τον Α. Τσοχατζόπουλο και τον Γ. Κοέν. Κι όπως απέδειξε και η συνέχεια της υπουργικής συνάντησης, το σύνθημα ήταν περισσότερο κι από εύστοχο.

Μέλι έσταζε το στόμα του Ελληνα υπουργού Αμυνας, όταν αναφερόταν στις ΗΠΑ και την πολιτική τους. Με αποκορύφωμα τα όσα είπε, απευθυνόμενος στους Αμερικανούς πεζοναύτες, πάνω στο πολεμικό "Kearsarge": "Δεν είσθε μόνο πολεμιστές, παρά αποδείξατε ότι είστε και διπλωμάτες και δικηγόροι και εκπρόσωποι κυβέρνησης. Επιτρέψτε μας να σας συγχαρούμε", είπε ο Α. Τσοχατζόπουλος, για να εισπράξει και την επιβράβευση, εκ μέρους του "αφέντη" Κοέν: "Χωρίς τη δική σας υποστήριξη, χωρίς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, δε θα είχαμε πετύχει ό,τι πετύχαμε".

Φαίνεται, πως έχουν αλλάξει οι ρόλοι στην κυβέρνηση. Τα "ευχαριστώ" προς τους Αμερικανούς, τα έχει αναλάβει ο Α. Τσοχατζόπουλος τώρα...

Σημειώσαμε ορισμένα γεγονότα της επικαιρότητας, που "τραβούν" το ενδιαφέρον - με τον ένα ή άλλο τρόπο - της κοινής γνώμης και τα συνδυάσαμε με τα πραγματικά και κυρίαρχα ερωτήματα της ελληνικής κοινωνίας, όχι τυχαία, βέβαια, αλλά για τους εξής κυρίως λόγους: Πρώτον, ως απάντηση στα όσα ειπώθηκαν στην πρόσφατη σύνοδο της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ και στην καλλιεργούμενη, ήδη, επαναφορά των γνωστών, ψεύτικων και τεχνητών διλημμάτων, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Δεύτερον, ως μια επιπλέον απόδειξη, ότι στη ρίζα του όποιου προβλήματος ή φαινομένου της σημερινής ελληνικής κοινωνίας υπάρχουν αυτά, ακριβώς, τα ερωτήματα. Ερωτήματα, που ζητούν απάντηση από τον καθένα.

Σαν κατοστάρικα πάνε κι έρχονται τα δισεκατομμύρια τον τελευταίο καιρό. Από το χρηματιστήριο και τις αγοραπωλησίες τραπεζών, μέχρι το ποδόσφαιρο. Αναφέρουμε ορισμένα μόνο παραδείγματα, που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Στο δυσθεώρητο ποσό των 500 περίπου δισ. δραχμών ανήλθαν τα καθαρά και επίσημα κέρδη των μεγάλων, εγχώριων επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ), το 1997. Στο μυθικό ποσό του 1,1 τρισ. δραχμών ανέρχεται η τελευταία και μεγαλύτερη προσφορά, για την αγορά της Τράπεζας Εργασίας (για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, πάρτε υπόψη σας - και παρά το υπαρκτό ξεπούλημα - πως η Ιονική Τράπεζα, με σαφώς μεγαλύτερη πραγματική αξία από την πρώτη, πουλήθηκε αντί 273 δισ. δραχμών). Το τεράστιο, για τα ελληνικά δεδομένα, ποσό των 8,5 δισ. δραχμών στοίχισαν οι μεταγραφές δύο παικτών στον Ολυμπιακό.

Τι σημαίνουν, αλήθεια, τα παραπάνω και αρκετά άλλα, παρόμοια παραδείγματα της τρέχουσας επικαιρότητας; Μήπως, αποτελούν απόδειξη του καλού δρόμου, που έχει πάρει η ελληνική οικονομία; Μήπως, έχουμε γίνει μια πλούσια χώρα και δεν το 'χουμε πάρει είδηση;

Η απάντηση στα προαναφερόμενα ερωτήματα δεν μπορεί να δοθεί μ' ένα μονολεκτικό όχι ή ναι. Σίγουρα, τα προαναφερόμενα γεγονότα - πέρα απ' όσα ακούγονται και λέγονται, για τέτοιες συναλλαγές - αποδείχνουν πως υπάρχει πλούτος και, μάλιστα, σημαντικός. Αποδείχνουν, επίσης, ότι ο πλούτος αυτός είναι συγκεντρωμένος σε λίγα χέρια, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων - των δημιουργών, δηλαδή, αυτού του πλούτου - τα φέρνει δύσκολα, έως πολύ δύσκολα, πέρα. Αποδείχνουν, ακόμη, ότι δίπλα στη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, στο συρρικνωνόμενο αγροτικό τομέα, στις επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο και στους μικρομεσαίους, που πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, υπάρχουν και οι επιχειρήσεις που αποφέρουν τεράστια κέρδη στα αφεντικά τους, που γίνονται πολύ μεγαλύτερες και ισχυρότερες. Κι αν, μάλιστα, ψάξει κανείς λίγο περισσότερο θα δει, ότι το φαινόμενο της συγκέντρωσης όλο και μεγαλύτερου πλούτου, σε όλο και λιγότερο χέρια, εντείνεται συνεχώς. Και όχι μόνον αυτό. Η ίδια αυτή διαδικασία της εντεινόμενης συγκέντρωσης του πλούτου και της συνεπαγόμενης δύναμης και εξουσίας, "σπρώχνει" στην αναπαραγωγή του φαινομένου, σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα, ένταση και βάθος, ενώ την ίδια στιγμή, γίνονται ακόμη περισσότεροι οι φτωχοί, πολλαπλασιάζονται και εντείνονται τα κοινωνικά προβλήματα. Είτε κυβερνά η ΝΔ, είτε το ΠΑΣΟΚ. Αρκεί, η λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία, να αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνίας μας.

Κι έτσι, έρχονται στην επιφάνεια, τα πραγματικά και κρίσιμα ερωτήματα: Ωφελούνται ή ζημιώνουν οι εργαζόμενοι απ' όλ' αυτά; Μέχρι πού θα φτάσει αυτή η κατάσταση; Υπάρχει άλλος δρόμος ή τα προαναφερόμενα αποτελούν ένα μοιραίο μονόδρομο;

Δεν καταλάβαμε καλά την προχτεσινή δήλωση του Κ. Σκανδαλίδη, μετά την συνεργασία του με τον Κ. Σημίτη. Τι σημαίνει, άραγε, εκείνο το "Μετά τις 20 Αυγούστου, θα κτίσουμε ένα κόμμα με πραγματικά μέλη"; Μόνον ότι το ΠΑΣΟΚ θα "ξαναχτισθεί" εξ αρχής ή πως τα σημερινά μέλη δεν είναι πραγματικά ή και τα δύο μαζί;