Σαν κατοστάρικα πάνε κι έρχονται τα δισεκατομμύρια τον τελευταίο καιρό. Από το χρηματιστήριο και τις αγοραπωλησίες τραπεζών, μέχρι το ποδόσφαιρο. Αναφέρουμε ορισμένα μόνο παραδείγματα, που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Στο δυσθεώρητο ποσό των 500 περίπου δισ. δραχμών ανήλθαν τα καθαρά και επίσημα κέρδη των μεγάλων, εγχώριων επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ), το 1997. Στο μυθικό ποσό του 1,1 τρισ. δραχμών ανέρχεται η τελευταία και μεγαλύτερη προσφορά, για την αγορά της Τράπεζας Εργασίας (για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, πάρτε υπόψη σας - και παρά το υπαρκτό ξεπούλημα - πως η Ιονική Τράπεζα, με σαφώς μεγαλύτερη πραγματική αξία από την πρώτη, πουλήθηκε αντί 273 δισ. δραχμών). Το τεράστιο, για τα ελληνικά δεδομένα, ποσό των 8,5 δισ. δραχμών στοίχισαν οι μεταγραφές δύο παικτών στον Ολυμπιακό.

Τι σημαίνουν, αλήθεια, τα παραπάνω και αρκετά άλλα, παρόμοια παραδείγματα της τρέχουσας επικαιρότητας; Μήπως, αποτελούν απόδειξη του καλού δρόμου, που έχει πάρει η ελληνική οικονομία; Μήπως, έχουμε γίνει μια πλούσια χώρα και δεν το 'χουμε πάρει είδηση;