Οι εργαζόμενοι της χώρας μας, αλλά και στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ, δεν έχουν κανένα λόγο να συμμερίζονται την "αγωνία" της κυρίαρχης προπαγάνδας και των στυλοβατών του συστήματος, για τις "δραματικές εξελίξεις" στις Βρυξέλλες και την "πρωτοφανή θεσμική κρίση" που προέκυψε μετά την υποχρεωτική παραίτηση των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λόγω των κατηγοριών για σκάνδαλα και "κακοδιοίκηση". Ούτε βέβαια οι εργαζόμενοι έχουν κανένα λόγο να χύσουν "δάκρυα" για το μέλλον του οικοδομήματος των πολυεθνικών, έχουν ήδη χύσει πολύ αίμα και δάκρυα εξαιτίας της ανελέητης αντιλαϊκής επίθεσης που χρόνια τώρα εξαπολύεται από τις Βρυξέλλες, με βασικό όργανο την Κομισιόν.

Φυσικά δεν τρέφουν φρούδες ελπίδες και αυταπάτες, ότι τώρα με την παραίτηση της Κομισιόν, τάχα, "υπάρχουν οι δυνατότητες για να περιοριστεί το δημοκρατικό έλλειμμα της Κοινότητας", που περνά, όπως λένε, μόνο μέσα από την ενίσχυση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου. Οι εξελίξεις στην Κομισιόν μάλλον το ακριβώς αντίθετο προοιωνίζονται. Το "εκτελεστικό όργανο" της ΕΕ, όπως λένε την Κομισιόν, θα γίνει ακόμα πιο ανεξέλεγκτη και ασύδοτη για τους λαούς και ταυτόχρονα περισσότερο ελεγχόμενη και δουλική σε ορισμένους "ισχυρούς εταίρους" (διάβαζε Γερμανία), οι οποίοι ήδη έχουν δώσει σαφή δείγματα γραφής για τις αλλαγές που επιθυμούν στον τρόπο λήψης των αποφάσεων (αρχή της πλειοψηφίας, όχι ισότιμη εκπροσώπηση των κρατών - μελών στην ΕΕ, "πληθυσμιακό κριτήριο" κ. ά.).

Με άλλα λόγια, μόνο η ανατροπή αυτού του οικοδομήματος των πολυεθνικών αποτελεί ελπίδα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Δες του τόπου μας

τα πιόνια

πώς ωθούν

αυτές τις μέρες,

των "συμμάχων"

τα κανόνια,

προς τον Αίμο,

και τις σφαίρες,

πώς στις ΗΠΑ

βάζουν πλάτη

και στις έτερες

τις "λέρες"!

Δες του τόπου μας

τα πιόνια

πώς βοήθεια

δίνουν πλήρη,

πώς οι δούλοι

από χρόνια

του χαμού

στήσαν γεφύρι,

πώς δεν βλέπουν

ότι έτσι

κάνει η χώρα

"χαρακίρι"!

Ο οίστρος

Τώρα, μάλιστα. Πήρε φόρα φαίνεται και δεν τον σταματάει κανένας. Για τον Θ. Πάγκαλο μιλάμε. Αφού, τις προάλλες εκδήλωσε τον... αντιαμερικανισμό του, προχτές άφησε αιχμές και για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε δημόσια ομιλία του, στη διάρκεια παρουσίασης ενός νέου βιβλίου, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είπε ότι οι αποφάσεις της ΕΕ, σχετικά με το Κόσσοβο, φθάνουν στην παραβίαση της εθνικής ακεραιότητας ενός κράτους (σ. σ. της Γιουγκοσλαβίας), ενώ, σχετικά με το Κουρδικό, σημείωσε πως η ΕΕ εξαντλείται σε ευχές και δέχεται τις τουρκικές θέσεις, πως πρόκειται για πρόβλημα οικονομικό και αναπτυξιακό.

Φαίνεται, πως έχει... ξεχάσει ο Θ. Πάγκαλος, ότι οι αποφάσεις της ΕΕ, για το Κοσσυφοπέδιο, έχουν και τη δική του υπογραφή από κάτω, ως υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας. Εχει... ξεχάσει, επίσης, ότι ήταν, μέχρι πρότινος, μέλος μιας κυβέρνησης - και τώρα βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος - που έχει μετατρέψει τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και παρέχει κάθε είδους διευκόλυνση στα επεμβατικά και φιλοπόλεμα σχέδιά τους στα Βαλκάνια.

Οσο, για το Κουρδικό, ας μη μιλάει καλύτερα. Η ιστορία έχει γράψει, ήδη, πως ήταν από τους πρωταγωνιστές της παράδοσης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους δημίους του. Και δεν ξεγράφεται με τίποτε...

Σίγουρα, θα το 'χετε ακούσει ή θα το 'χετε διαβάσει, σε κάποια εφημερίδα. Είναι ένα από τα σλόγκαν των ημερών. Η οικονομία πηγαίνει καλά, αλλά η πολιτική μένει πίσω, αγκομαχά και δυσκολεύεται να ακολουθήσει, λένε πολλοί.

Αναρωτηθήκατε, άραγε, τι θέλουν να πουν μ' αυτό; Προφανώς, με τον όρο οικονομία, εννοούν τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών ή τον χρηματιστηριακό τζόγο. Και λέμε, προφανώς, γιατί απ' όσα μπορεί κανείς να συμπεριλάβει στον όρο οικονομία, αυτά πάνε πολύ καλά. Τα υπόλοιπα, αφήστε τα καλύτερα... Με τον όρο πολιτική, εννοούν τις παρεμβάσεις των κομμάτων στη ζωή του τόπου, πρώτα και κύρια της κυβέρνησης και ειδικότερα, πόσο οι παρεμβάσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο, για να πάει ακόμη καλύτερα η "οικονομία", δηλαδή τα κέρδη της ολιγαρχίας. Κι επειδή, κάτι οι εντεινόμενοι συνεχώς λαϊκοί αγώνες, κάτι η υπόθεση Οτσαλάν, κάτι οι ευρωεκλογές, κάτι οι εσωκομματικές τριβές στο κυβερνών κόμμα, κλπ., κλπ., φοβούνται ότι μπορεί να πέσουν οι ρυθμοί των φιλομονοπωλιακών διαρθρωτικών αλλαγών και των άλλων μέτρων υπέρ του κεφαλαίου, παίρνουν τα μέτρα τους οι άνθρωποι...

Μην ανησυχείτε, επομένως, καθόλου. Το αντίθετο, μάλιστα. Οσο περισσότερο φωνάζουν οι προαναφερόμενοι για τα προβλήματα της πολιτικής, τόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα για τους εργαζόμενους.

Και μια και μιλάμε για ευρω - σκάνδαλα, σας αναφέρουμε και το εξής: Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα "Εξπρές", 13 Βρετανοί ευρωβουλευτές έχουν "προσλάβει" συγγενείς τους (π.χ. τις γυναίκες ή τις κόρες τους) ως γραμματείς ή βοηθούς. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Ο ευρωβουλευτής έχει δικαίωμα να προσλάβει όποιον θέλει για γραμματέα του, έναντι ενός μισθού, που μπορεί να φτάσει και τα 45 εκατομμύρια δραχμές ετησίως. Ποσού, που καταβάλλεται, βέβαια, από τον κοινοτικό προϋπολογισμό...