Αν κάποιος ήθελε χτες να ενημερωθεί για το - όντως σοβαρό - θέμα που προέκυψε από τη νέα κυβερνητική ανευθυνότητα στην υπόθεση της πτώσης του ελικοπτέρου στην Ιμια και κοίταγε τις εφημερίδες στο περίπτερο, με την πρώτη ματιά το λιγότερο που θα πάθαινε θα ήταν... βέρτικο.

Τίτλοι, που κάλυπταν τη μισή πρώτη σελίδα ανέφεραν: "Το σούπερ σούπερ δώρο της χρονιάς", "Τριπλή προσφορά", "Το δώρο των δώρων" και άλλα συναφή. Δεν αναφέρονταν βέβαια στο θέμα του ελικοπτέρου, το οποίο περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Διαλαλούσαν τη νέα πραμάτεια των "προσφορών τους", που αυτή τη φορά έχει από αυτοκίνητα και τηλεοράσεις μέχρι και "διακοπές πολυτελείας", θυμίζοντας έτσι διαφημιστικό φυλλάδιο Σούπερ Μάρκετ παρά εφημερίδα.

Το κακό έχει παραγίνει. Οι εφημερίδες, υποτίθεται, ότι κυκλοφορούν, για να ενημερώνουν και όχι για να πουλάνε μπίρες, λάδια, τηλεοράσεις και αυτοκίνητα. Ο μεγάλος χαμένος είναι, σε τελική ανάλυση, η ίδια η ενημέρωση, που, πλέον, έχει καταλήξει να είναι δευτερεύον συμπλήρωμα των "σούπερ προσφορών" και οπωσδήποτε οι αναγνώστες.

Διαβάσαμε στο τελευταίο τεύχος του "Αντί" - και μας έκανε εντύπωση - τι ακριβώς απάντησε ο διευθυντής σύνταξης της "Χουριέτ", Οζκόκ, στις επικρίσεις των αρθρογράφων της ίδιας εφημερίδας, για την επιχείρηση των "δημοσιογράφων"- κομάντος και την ανάρτηση της τουρκικής σημαίας στην Ιμια. Γιατί μας έκανε εντύπωση; Επειδή, τα όσα είπε ο Οζκόκ, μοιάζουν πάρα πολύ, με όσα λένε αρκετοί, ντόπιοι εκπρόσωποι ΜΜΕ και ένθερμοι "προστάτες" της... ελεύθερης ενημέρωσης. Ολων αυτών που αντιγυρίζουν στην παραμικρή κριτική το... αποστομωτικό επιχείρημα: Τι φταίμε εμείς. Την πραγματικότητα απλά και μόνο αποκαλύπτουμε.

Τι είπε ο Οζκόκ; Θαυμάστε... τον: "Προς Θεού! Αυτό που έκαναν οι άνθρωποί μου δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά να ανοίξουν τα μάτια του λαού μπροστά στην πραγματικότητα. Αυτό ήταν όλο κι όλο!".

Τι τραβάει αυτή η πραγματικότητα...

Φαίνεται πως δεν υπάρχουν όρια στο κυνήγι της ακροαματικότητας. Δεν υπάρχουν όρια στο κυνήγι της δημοσιότητας και της προβολής. Δεν υπάρχουν όρια στην ανευθυνότητα.

Τα ξεπέρασαν όσοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προσπάθησαν να εμπλακούν ως πρωταγωνιστές στην υπόθεση της πτώσης του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού στα Ιμια. Πεδίο τους η εκπομπή του "ΣΚΑΪ" τα ξημερώματα του Σαββάτου. Πριν ακόμα υπάρξει οποιαδήποτε εκτίμηση από τους ειδικούς, έσπευσαν να βγάλουν συμπεράσματα, να κάνουν χαρακτηρισμούς, επιχείρησαν να φορτίσουν και πάλι επικίνδυνα το κλίμα. Πάνω στα σώματα των τριών αδικοχαμένων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού στήνονται σώου και παίζονται κάθε είδους παιχνίδια, απροσδιόριστης σκοπιμότητας, τα οποία κάποιες στιγμές, δυστυχώς, νομιμοποιούνται και από την παρουσία του πατέρα του Π. Βλαχάκου, ενός από τους τρεις νεκρούς. Η εκπομπή για την οποία γίνεται λόγος αποτέλεσε πασαρέλα και για τον απερχόμενο αρχηγό του ναυτικού, Γ. Στάγκα, ο οποίος με τον πλέον ανεύθυνο τρόπο δέχτηκε να παίξει το ρόλο του δολώματος για τις ακροαματικότητες.

Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι αυτό που τους είπε πρώην υπουργός όταν κλήθηκε από το κανάλι να σχολιάσει τις εξελίξεις και να παρέμβει στην εκπομπή τηλεφωνικά: Ντροπή!

"Το σημαντικότερο βήμα που πρέπει να γίνει για την προσαρμογή της χώρας στις νέες παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες είναι η ταχεία μείωση του άμεσου ρόλου του κράτους στην οικονομία". Τάδε έφη ο πρόεδρος των Εμποροβιομηχάνων της Αθήνας Γ. Παπαθανασίου χτες. Μόνο που, ως συνήθως, δε διευκρίνισε πώς και για ποιους θα "πρέπει" να γίνει αυτό...

Πάντως, εδώ που τα λέμε δεν έχει λόγο να παραπονιέται ο κύριος Παπαθανασίου και η παρέα του. Οι συστάσεις του εισακούονται και με το παραπάνω από την κυβέρνηση. Τι θέλουν δηλαδή; Να εκδοθεί μια πάγια κυβερνητική διαταγή, που να ορίζει τα οικονομικά υπουργεία, ως γραφεία μελετών και εντολών του ΣΕΒ και του ΕΒΕΑ; Και τα προσχήματα...;

Νετσμεντίν Ερμπακάν

Από τη δεκαετία του 1970, όταν οι ισλαμιστές υπό την ηγεσία του Νετσμεντίν Ερμπακάν, είχαν συμμετάσχει σε δύο κυβερνήσεις συμμαχιών, έχει κυλήσει πολύ νερό κάτω από τις γέφυρες. Το πραξικόπημα των στρατιωτικών στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, ήταν μια από τις κυριότερες αιτίες που ο Ερμπακάν τέθηκε εκτός των διεκδικητών της εξουσίας.

Η θεαματική του επιστροφή εσχάτως, ως προφανούς διεκδικητή της εξουσίας,(πρώτο κόμμα στη νέα Βουλή), σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής. Ο Ερμπακάν εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο δύο γεγονότα: αφ' ενός τη δυσαρέσκεια μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος για την αντιλαϊκή (επιεικής ο όρος... ) οικονομική πολιτική, και την αποδυνάμωση των πάλαι ποτέ κραταιών σοσιαλδημοκρατών, του κόμματος του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Η συμμετοχή του Ερμπακάν - εκτός συνταρακτικού απροόπτου - στην κυβέρνηση συμμαχίας, με τον συντηρητικό Μεσούτ Γιλμάζ, δεν αναμένεται να μεταβάλει δραματικά τις βασικές επιλογές της Τουρκίας. Ούτε όσον αφορά τα δόγματα της εξωτερικής πολιτικής (παρά τις υψηλές του κορόνες), ούτε στην οικονομία (η σύγκλιση με τους ευρωπαϊκούς δείκτες είναι προαποφασισμένη). Ισως να μεταβάλει κάπως, την κοινωνική πολιτική - αλλά, κατά τα άλλα, δε θα αλλάξουν πολλά. Η - κατά πολλούς "ανίερη" - συμμαχία του με τον Μεσούτ Γιλμάζ, τού αφαιρεί τη δυνατότητα να εφαρμόσει έστω και στο ελάχιστο τις αρχές του"ισλαμικού κράτους" που ισχυρίζεται ότι πρεσβεύει. Η παρουσία του αναμένεται απλώς, να αποτελέσει άλλοθι για τον Γιλμάζ, στην άσκηση μιας δεξιόστροφης πολιτικής, με ανανεωτικό περιτύλιγμα.

Μπ. Γ.

Μάθαμε ότι τελικά ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπ. Κλίντον προσκάλεσε τον Κ. Σημίτη για επίσκεψη στον Λευκό Οίκο. Απορία: Με δεδομένο ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν πρόλαβε να ακούσει τον Αμερικανό Πρόεδρο στο τηλέφωνο και άρχισε τα "ευχαριστώ" στις ΗΠΑ, τι να περιμένουμε μετά τη διά ζώσης επαφή; Κωλοτούμπες;