Ονομάστηκε ξαφνικά υπουργός Αμυνας της Ρωσίας την περασμένη Τετάρτη, από τον Πρόεδρο, Μπορίς Γιέλτσιν, κατόπιν "υποδείξεως" από τον νέο υπεύθυνο κρατικής ασφαλείας της χώρας, Αλεξάντρ Λέμπεντ: ο 59χρονος στρατηγός Ιγκορ Ροντιόνοφ,άγνωστος στους περισσότερους, ποτέ δε θεωρήθηκε κάτι περισσότερο από καλός στρατιωτικός καριέρας. Αλλά ο διορισμός του, κατόπιν σκληρής πίεσης του Λέμπεντ, καταδεικνύει πιθανότατα, εκτός από τις (όχι και τόσο) προσωπικές του πολιτικές φιλοδοξίες, την υφέρπουσα "μάχη" στη σκακιέρα των πολιτικών ισορροπιών στο μετεκλογικό σκηνικό της Μόσχας.

Δεν είναι τόσο, το ότι ο - άλλοτε κατηγορηθείς για τη σφαγή διαδηλωτών στην Τιφλίδα - Ροντιόνοφ θα επιφέρει "δραστικές αλλαγές" στις δομές του ρωσικού στρατού, ούτε το ότι θα... πολεμήσει τη διαφθορά στους κόλπους του, όπως είπε ο Γιέλτσιν παρουσιάζοντάς τον σε ανώτατους αξιωματούχους στο Κρεμλίνο, που έχουν σημασία. Το ειδικό βάρος του διορισμού αυτού είναι ότι ο Ροντιόνοφ θα κληθεί, στο άμεσο μέλλον, να αποτελέσει έρεισμα και στήριγμα του παλιού του συστρατιώτη, Λέμπεντ, στην ιδιότυπη σύγκρουσή του με τον "άσπονδο εχθρό" του, τον πρωθυπουργό Βίκτορ Τσερνομίρντιν.

Με δεδομένο ότι η κατάσταση της υγείας του επανεκλεγέντος Προέδρου, Μπορίς Γιέλτσιν, του αφαιρεί τη δυνατότητα πλήρους ελέγχου τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στον Λέμπεντ, το σημερινό "τρίπολο" εξουσίας ίσως μετατραπεί σε δίπολο. Αν αυτό το δίπολο θα αναλωθεί σε μια διελκυστίνδα για τον ανακαθορισμό των ισορροπιών ή όχι, μένει να εξακριβωθεί, αλλά αυτό που μπορεί να λεχθεί με ασφάλεια είναι ότι όποιος κι αν επικρατήσει, πολύ λίγη σημασία θα δώσει στην επίλυση των πραγματικών προβλημάτων της Ρωσίας. Προέχουν άλλα πράγματα για τους σημερινούς "εξουσιαστές" στη Μόσχα...

Μπ. Γ.

Ιδεολογία και Ποιητική

Στις μέρες μας, που μεθοδικά και ποικιλότροπα προωθείται η αποπολιτικοποίηση ατόμων και μαζών για να περάσουν ευκολότερα και σ' όλους τους τομείς τα σχέδια της "νέας τάξης πραγμάτων", βιβλία σαν της Δώρας Μέντη "Μεταπολεμική Πολιτική Ποίηση. Ιδεολογία και Ποιητική",βγαίνουν όλο και σπάνια. Ισως γιατί, βιβλία σαν αυτό βοηθούν για να γνωρίσουν οι νεότερες γενιές την αληθινά μεγάλη ελληνική ποίηση και τους σπουδαιότερους Ελληνες ποιητές του αιώνα μας. Βοηθούν τις νεότερες γενιές να έρθουν, μέσω της ανάλυσης της ποίησης, σε επαφή όχι μόνο με την τέχνη αυτή καθ' αυτή, τα"μυστικά", την "ταυτότητα", ιδιαιτερότητα και διαφορετικότητα των ποιητικών γενεών και ποιητών, αλλά και με τις ιδέες, τους αγώνες, τον ηρωισμό και τις θυσίες που ενέπνευσαν αυτήν την ποίηση. Βοηθούν στην κατανόηση του κοινωνικού ρόλου της πνευματικής δημιουργίας. "Ρόλος" αναγκαίος για την κοινωνία, αλλά και την πνευματική δημιουργία, ακριβώς επειδή τη λυτρώνει από τη μοναχική ατομική έκφραση, με τη συντροφική συλλογική έκφραση. Βοηθούν, τέλος, θα λέγαμε, στην πολιτικοποίηση της σχέσης του αναγνωστικού κοινού με την ποίηση.

Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η 30χρονη, σήμερα, διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Δώρα Μέντη επέλεξε αυτό το θέμα για τη διδακτορική της διατριβή και το ξαναδούλεψε για την έκδοσή του από τον "Κέδρο".Πρόκειται για επιστημονική εργασία, λεπτομερέστατη - με πληθώρα σημειώσεων - με προοδευτική κοινωνικοπολιτική σκέψη, με διαλεκτική μέθοδο ανάλυσης και σύγκρισης των γενεών και περιόδων της πολιτικής ποίησης. Εργασία που απαιτεί, βέβαια, την προσοχή και κάποιες γνώσεις από τον αναγνώστη, αφού μέσα από αυτήν παρελαύνουν, καταταγμένοι κατά ηλικιακή, αλλά και ποιητική γενεά, 300 ποιητές (οι πρώτοι γεννήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα και οι τελευταίοι στα χρόνια της Κατοχής). Εργασία, που δεν απομονώνει τη μεταπολεμική πολιτική ποίηση, τους κοινωνικούς αγώνες και τις ιδέες που την έθρεψαν, από την προδρομική της μεσοπολεμική και προπολεμική. (Η πολιτική ποιητική παραγωγή, λ.χ., του Ρίτσου αρχίζει το 1934).

• Σημ.: Επανορθώνοντας μια αθέλητη παράλειψη της στήλης, στις 14/7, σημειώνουμε ότι το "Ημερολόγιο του Επαναστατικού Πολέμου 1956 - 59" του Τσε Γκεβάρα (εκδόσεις "Το Ποντίκι") μετέφρασε με εύγλωττη θέρμη ο Δημήτρης Π. Κωστελένος.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Αν υπάρχουν ορισμένοι αφελείς που πιστεύουν ότι οι ιμπεριαλιστές ικανοποιήθηκαν και ησύχασαν με την "παραίτηση" του Σερβοβόσνιου ηγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν.

Αμέσως μόλις ανακοινώθηκε η "παραίτηση" του Κάρατζιτς, ο γγ του ΝΑΤΟ, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Κλ. Κίνκελ, κ.ά., με μία φωνή, απαίτησαν "να αποδοθεί δικαιοσύνη" και ζήτησαν τη σύλληψή του και παραπομπή του στο Δικαστήριο της Χάγης.

Είναι, πλέον, φανερό ότι στόχος των ιμπεριαλιστών που αιματοκύλησαν τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας δεν είναι μόνο, ή κυρίως, η πολιτική εξόντωση του ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας, αλλά η εξαφάνιση κάθε αντίστασης στην παρουσία τους και εγκληματική τους δράση στην περιοχή. Στόχος τους είναι η ισοπέδωση όσων ορθώνουν το ανάστημά τους στη "νέα τάξη πραγμάτων".

Γελιούνται οικτρά, όμως, αν νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν. Οι λαοί βγάζουν τα συμπεράσματά τους και κάθε μέρα που περνάει συνειδητοποιούν ότι η "νέα τάξη" των ιμπεριαλιστών είναι βαμμένη με το αίμα αθώων θυμάτων.

Αυτός είναι ο εφιάλτης τους και από αυτόν δε θα μπορέσουν ποτέ να ξεφύγουν. Ο,τι και αν κάνουν, όσα έξυπνα όπλα και αν χρησιμοποιήσουν.

Η παντοδυναμία τους είναι φαινομενική και πολύ εύθραυστη.

O νομάρχης Βοιωτίας είναι γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και φυσιολογικά δεν μπορούσε παρά να πειθαρχήσει - όχι πως ήταν και απαραίτητο δηλαδή - στις εντολές των προϊσταμένων του, για την υλοποίηση της εκσυγχρονιστικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, που τη θέλει μακρύ χέρι του κρατικού μηχανισμού, φορομπηχτικό αντιλαϊκό οργανισμό. Ετσι αποφάσισε την επιβολή υπέρογκων φόρων και τελών ενάντια στους κατοίκους του νομού. Αγανάκτηση επικρατεί στους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους επιστήμονες γι' αυτές τις αντιλαϊκές αποφάσεις.

Σημασία, όμως, έχει να θυμίσουμε ότι τον κύριο αυτόν και άλλους ομοίους του ανά την Ελλάδα στις προηγούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές τον υποστήριξε εκτός από το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ. Σε τι πρόγραμμα συμφώνησαν; Μα φυσικά στην υλοποίηση των παραπάνω μέτρων. Αντάλλαγμα; Να τους ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ για τη Δημαρχία της Λιβαδειάς, αφού πρώτα ο δήμαρχος προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ... Ιδεολογικά και πολιτικά να εξηγούμαστε και όχι - ακόμα τουλάχιστον - και οργανωτικά. Αλλωστε, για ιδεολογικοπολιτική προγραμματική σύγκλιση μιλάνε, όχι και για χάσιμο της "αυτονομίας" και του "διακριτού ρόλου" τους. Ως αναχώματος, δηλαδή...

Κι άλλες φορές έχουμε τονίσει ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ - ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μ. Παπαγιαννάκης - ενεργεί στο Ευρωκοινοβούλιο ως "πληρεξούσιος" των μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, ντόπιων και ξένων, που μάχονται την εκτροπή του Αχελώου. Ο εν λόγω ευρωβουλευτής ξαναχτύπησε τις προάλλες και με ερώτησή του ζήτησε από την Κομισιόν να εγκαταλειφθεί το έργο εκτροπής του Αχελώου. Αμέσως η Γερμανίδα επίτροπος Μ. Βουλφ - Μάτις υιοθέτησε την πρόταση, ενώ αποκαλύφθηκε ότι ήδη η Κομισιόν ξεκίνησε "διαπραγματεύσεις" με την ελληνική κυβέρνηση για οριστική εγκατάλειψη του έργου.

Βεβαίως, ευθύνες δεν έχει μόνο η ΕΕ - η οποία πάντα δεν ήθελε την εκτροπή του Αχελώου, για να μην υπάρξει ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας στη χώρα μας - και ο γραφικός ευρωβουλευτής του ΣΥΝ. Ευθύνες έχει, κυρίως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία πάρα πολλές φορές και σε πανηγυρικούς τόνους υποσχέθηκε άμεση έναρξη του έργου κι άλλες τόσες δεν κράτησε τις υποσχέσεις της.

Οι Θεσσαλοί αγρότες έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Ο Μ. Παπαγιαννάκης θεωρείται persona non grata (πρόσωπο ανεπιθύμητο) στη Θεσσαλία και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα πληρώσει το πολιτικό κόστος της νέας υπαναχώρησής της για τον Αχελώο.

Να βγάλει απ' τη "μύγα ξίγκι" επιχειρεί η κυβέρνηση προκειμένου ν' ανταποκριθεί στις διαταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που ζητάει συνεχώς τη λήψη νέων μέτρων για να προχωρήσει η περιβόητη "σύγκλιση". Ο υπουργός Οικονομικών, Αλ. Παπαδόπουλος, νυχθημερόν σκέφτεται πώς και από ποιους ακόμα - βεβαίως πάντα από τους "μη έχοντες" - θα πάρει χρήματα για να γεμίσει τα κρατικά ταμεία, ενόψει και της κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού. Κι έφτασε στο σημείο να επιβάλλει στους ιδιοκτήτες των παραδοσιακών καφενείων "χαράτσι" 80.000 δραχμών για κάθε τραπέζι το οποίο χρησιμοποιείται για τυχερά παιχνίδια!

Φυσικά ούτε καν περνάει από τη σκέψη του υπουργού και της κυβέρνησης να μαζέψει χρήματα από τους "έχοντες", οι οποίοι γεμίζουν με καταθέσεις, όχι μόνο τις ελληνικές, αλλά και τις τράπεζες της Ελβετίας. Τη "λέζα" - χρόνια τώρα - πληρώνουν οι μισθοσυντήρητοι, οι μικροεπεγγελματίες, οι φτωχοί άνθρωποι της χώρας μας που "ζουν και ζώνονται". Κι ύστερα μερικοί - αφελείς ή και πονηροί - επιμένουν ότι έχουμε "σοσιαλιστική" κυβέρνηση...

Μπορεί τα λεγόμενα μεγάλα έργα και ιδιαίτερα τα ορισμένα κομμάτια, που έχουν τελικά μείνει από την πάλαι ποτέ εκτροπή του Αχελώου, η Εγνατία και η ΠΑΘΕ (Πάτρα - Αθήνα - Θεσσαλονίκη), να έχουν προβλήματα χρηματοδότησης, η ΕΕ να βάζει θέμα επαναξιολόγησης και η ελληνική κυβέρνηση να χαρατσώνει με τσουχτερές αυξήσεις στα διόδια, για να εξοικονομήσει πόρους, αλλά η λεγόμενη παρα-Εγνατία (η οδική και σιδηροδρομική σύνδεση της Μαύρης Θάλασσας με την Αδριατική, μέσω Σόφιας, Σκοπίων και Τιράνων) προχωρά ακάθεκτη.

Και μάλιστα προχωρά, χάρη σε προσωπικές πρωτοβουλίες του Αμερικανού Προέδρου Μπ. Κλίντον. Ηδη, σε υλοποίηση αυτής της πρωτοβουλίας, υπογράφτηκαν τις μέρες αυτές συμφωνίες μεταξύ αμερικανικών εταιριών και των τριών χωρών, σύμφωνα με τις οποίες χρηματοδοτείται το έργο με 7,5 δισεκατομμύρια δραχμές. Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις εταιρίες είναι η "Μπέχτελ", στην οποία ανέλαβε πρόεδρος ο Τζ. Σουλτς, όταν παραιτήθηκε από υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Δεν αποτελούν, άραγε, τα γεγονότα αυτά ορισμένες επιπλέον αποδείξεις, για το αδιέξοδο - τουλάχιστον - των λογικών που στηρίζουν την υποτιθέμενη ανάπτυξη της χώρας στις ...καλές προθέσεις των διάφορων "συμμάχων" και "εταίρων"; Δε γίνεται φανερό πως αντί ανάπτυξης, εγκλωβίζεται η χώρα, όλο και περισσότερο, στους ανταγωνισμούς των "μεγάλων δυνάμεων" στην περιοχή; Δεν είναι ολοφάνερα και τουλάχιστον περισσότερο ωφέλιμος ο δρόμος του απεγκλωβισμού από τους κοινοτικούς και ατλαντικούς σχεδιασμούς και η αποφασιστική προώθηση της ισότιμης και πολύμορφης διαβαλκανικής συνεργασίας;

Σημειώνουμε τα ερωτηματικά αυτά για όσους έχουν αυταπάτες. Εμείς είμαστε σίγουροι ότι αν συνεχιστεί η σημερινή πολιτική, θα μείνουμε στο τέλος με τις "καλές προθέσεις" στο χέρι...