ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 3 Δεκέμβρη 2010
Σελ. /32
Να φύγουν από τη μέση τα παράσιτα

Τα στοιχεία είναι αμείλικτα και δείχνουν το μέγεθος του εγκλήματος που το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό διαπράττουν καθημερινά σε βάρος της εργατικής τάξης. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν προχτές, οι επιχειρήσεις ανά τον κόσμο έχουν συγκεντρώσει συνολική ρευστότητα περίπου 4,3 τρισ. δολαρίων. Τα ποσά αφορούν σε επιχειρήσεις εκτός χρηματοοικονομικού τομέα και αναφέρονται μόνο στο ρευστό που έχουν στα σεντούκια τους οι μεγαλοκαπιταλιστές, χωρίς να υπολογίζονται τα υπόλοιπα κεφάλαια και τα περιουσιακά στοιχεία των επιχειρήσεών τους. Το σκηνικό συμπληρώνει ένα ακόμα δυσθεώρητο νούμερο: Από τον Οκτώβρη του 2008, συνολικά 4,589 τρισ. ευρώ έχουν διατεθεί στον ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό τομέα από τα ταμεία των χωρών της ΕΕ, δηλαδή από τις τσέπες του λαού, για να έχουν οι τράπεζες ρευστότητα. Αλλα 3,9 τρισ. δολάρια έχει μεταγγίσει στα χρηματοκιβώτια των τραπεζών η αμερικανική κυβέρνηση.

Με τέτοια και άλλα μέτρα για τη στήριξη του κεφαλαίου, τα δημοσιονομικά ελλείμματα των καπιταλιστικών κρατών σκαρφάλωσαν στα ύψη. Τώρα, οι κυβερνήσεις αξιοποιούν σαν φόβητρο τη χρεοκοπία για να περάσουν το σύνολο των μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να επανέλθει σε τροχιά μεγέθυνσης των κερδών του. Πού βρέθηκαν όλα αυτά τα λεφτά; Μήπως τα δούλεψαν οι μεγαλοβιομήχανοι, οι εφοπλιστές και τα άλλα παράσιτα; Οχι βέβαια. Πρόκειται για ένα μόνο μέρος της υπεραξίας που κλέβει καθημερινά το κεφάλαιο από τον εργαζόμενο στη διαδικασία της παραγωγής. Τα τρισ. ευρώ και δολάρια που έχει αποθηκεύσει στα σεντούκια του το κεφάλαιο, είναι κλεμμένος ιδρώτας του λαού.

Αλλά και τα τεράστια ποσά που κατευθύνονται στις τράπεζες και στις άλλες μερίδες του κεφαλαίου από τους κρατικούς προϋπολογισμούς, είναι και αυτά κλεμμένα από τους εργαζόμενους και το λαό. Με άλλα λόγια, πλούτος υπάρχει και μάλιστα ασύλληπτος. Αυτός ο πλούτος παράγεται από τους πολλούς, την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Καταλήγει όμως στα χρηματοκιβώτια των λίγων, μιας δράκας καπιταλιστών, που κατέχει τα μέσα παραγωγής. Αυτό είναι το κλειδί σε κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Το ποιος δηλαδή κατέχει τα μέσα παραγωγής. Αν ο λαός είχε την εξουσία, τότε τα εργοστάσια, τα καράβια, συνολικά τα μέσα παραγωγής, θα ήταν κάτω από τη δική του διεύθυνση, το δικό του έλεγχο. Αρα, όλα αυτά τα τεράστια ποσά, που αντανακλούν τον παραγόμενο πλούτο, θα ήταν δικά του. Θα κάλυπταν τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας που τσακίζει το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα.

Με αυτά θα μπορούσε να διευρύνει ακόμα περισσότερο την παραγωγή και τον παραγόμενο πλούτο και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει δωρεάν Υγεία, Παιδεία για όλους, αξιοπρεπείς συντάξεις και επίπεδο ζωής αντίστοιχο της προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ορος απαράβατος είναι να φύγει από τη μέση η εξουσία των καπιταλιστών και να τους αφαιρεθούν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, να περάσουν αυτά κάτω από εργατικό - κοινωνικό έλεγχο. Οι αντικειμενικές συνθήκες για μια τέτοια εξέλιξη είναι υπερώριμες. Οσο ο λαός αναμετράται αποτελεσματικά με εκβιασμούς του τύπου «δεν υπάρχουν λεφτά», «χρεοκοπούμε» και άλλα παρόμοια, όσο απαξιώνει πολιτικά αυτούς που του σερβίρουν τέτοιες και άλλες απειλές, όσο οργανώνεται και παλεύει μαζί με το ΚΚΕ στην προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, τόσο πιο κοντά έρχεται η μέρα που θα φέρει τα πάνω κάτω προς το δικό του συμφέρον.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οι ανάπηροι να τους γυρίσουν την πλάτη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αγωνιστικό προσωπείο επιχειρεί να φορέσει η ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμΕΑ) ενόψει της σημερινής 3ης Δεκέμβρη, Παγκόσμιας Μέρας των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες. Η ΕΣΑμΕΑ που λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια ως χείρα βοηθείας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για να περάσουν τα πλέον αντιδραστικά μέτρα απέναντι και στους ανάπηρους, που «γιόρταζε» την Παγκόσμια Μέρα διοργανώνοντας δεξιώσεις με τα κυβερνητικά στελέχη, εμφανίζεται τώρα να διοργανώνει συλλαλητήριο για τα δικαιώματα των ΑμΕΑ.

Η ΕΣΑμΕΑ δεν άλλαξε. Αλλαξε η τακτική που χρησιμοποιεί προκειμένου να μην απομονωθεί απ' τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους, που οδηγούνται στην ανέχεια και την εξαθλίωση. Χαρακτηριστική είναι η ανοιχτή επιστολή που έστειλε στον πρωθυπουργό. Σε αυτήν ...θυμίζει στον πρωθυπουργό τις υποσχέσεις που είχε δώσει πέρσι ανήμερα της 3ης Δεκέμβρη σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου για τη στήριξη των ΑμΕΑ και ...απαιτεί: «Τώρα πια οι δεσμεύσεις του παρελθόντος από μέρους σας να γίνουν σαφείς και διακριτές πράξεις». «Τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους συναισθάνονται ότι η σωτηρία της χώρας είναι εθνικός σκοπός και είναι οι πρώτοι που έχουν αναγνωρίσει τις μεγάλες δυσκολίες που έχετε συναντήσει μέχρι σήμερα», αναφέρει και κατά τα άλλα ζητάει να υπάρξει «δίχτυ οικονομικής και κοινωνικής προστασίας» για τα ΑμΕΑ και τις οικογένειές τους!

Συνειδητά εξαπατούν τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους. Και μέσα από δήθεν αγωνιστικές κινητοποιήσεις που εξαγγέλλει η ΕΣΑμΕΑ θέλει να υπηρετήσει το σύστημα που τόσο έχει στηρίξει και υπηρετήσει όλα αυτά τα χρόνια. Και μέσα από την ...κινητοποίηση προσπαθεί πάλι να δώσει χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση, εμφανίζοντας την κρίση σαν μια αρρώστια που ήρθε απ' το πουθενά και δεν έχει να κάνει με το ίδιο το σύστημα και το χαρακτήρα της πολιτικής της κυβέρνησης. Καλλιεργώντας αυταπάτες, προβάλλοντας κάποια μέτρα εξαίρεσης των αναπήρων απ' τα γενικότερα μέτρα της κυβέρνησης για να πείσει ότι μπορούν να βγουν οι ανάπηροι αλώβητοι απ' την κρίση.

Διέξοδος απ' την κρίση και με προστασία της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των δικαιωμάτων των αναπήρων δεν μπορεί να υπάρξει. Οι ανάπηροι απ' τα φτωχά λαϊκά στρώματα και οι οικογένειές τους έχουν ήδη γευτεί τη βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής, γι' αυτό και πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη. Να συστρατευτούν με το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα και να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν, μέσα από έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Με πρώτο σταθμό το συλλαλητήριο της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων σήμερα στις 9.30 π.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Δείκτης υποκρισίας

Τα παρατηρητήρια τιμών... ξαναπαρουσιάζει η κυβέρνηση και το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, που τελευταία οι κυβερνώντες τα επιστρατεύουν όταν θέλουν να εντείνουν τα πακέτα αποπροσανατολισμού, κοροϊδίας και εμπαιγμού των εργαζομένων. Κύρια σε περιόδους που φουσκώνει η αγανάκτηση από το βάρος των αδιεξόδων, φουντώνει η οργή από τη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων και οξύνεται το πρόβλημα της ακρίβειας στην αγορά.

Ο «δείκτης φτήνιας», όπως είχε το θράσος να το χαρακτηρίσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, αποτελείται από το τρίπτυχο: Παρατηρητήριο για τις τιμές των καυσίμων, παρατηρητήριο για τις τιμές 1.500 προϊόντων σε 1.200 σούπερ μάρκετ, παρατηρητήριο για τις τιμές ιδιωτικών σχολείων, παιδικών σταθμών, φροντιστηρίων και ΙΕΚ.

Σε εποχές που τα λαϊκά εισοδήματα δεν επαρκούν για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών, που έχουν ανατραπεί εντελώς οι όροι μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς διαβίωσης και διογκώνονται οι στρατιές των ανέργων και των οικογενειών που περνούν στο φάσμα της φτώχειας, η κυβέρνηση προκαλεί και κοροϊδεύει.

Προτείνει να αναζητάμε στο ...ίντερνετ, πού θα βρούμε τη φθηνότερη βενζίνη και να γυρνάμε όλη την πόλη πηγαίνοντας σε 3 - 4 διαφορετικά σούπερ μάρκετ για να βρούμε τα φθηνότερα προϊόντα μεταξύ έτσι κι αλλιώς ακριβών και κερδοσκοπικών τιμών.

Αυτός είναι δείκτης θράσους και υποκρισίας...

Στην ποδιά της διαχείρισης

«Ο ΣΕΒ πρέπει να πάρει υπόψη του τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Να εναρμονιστεί με το αίσθημα της κοινής γνώμης, το οποίο εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι προτάσεις του, σε συνδυασμό με τις πιέσεις της τρόικας, οδηγούν σε διάλυση της κοινωνικής συνοχής (...) Καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της. Να μην διευκολύνει με την πολιτική της την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και της κοινωνικής προστασίας. Καλούμε, επίσης, την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το συντονισμό των χωρών του Νότου, καθώς και για την προώθηση της πρότασης για έκδοση ευρωομολόγου που ήδη κερδίζει έδαφος, προκειμένου να αλλάξει στοιχειωδώς η γκρίζα εικόνα της ευρωπαϊκής πραγματικότητας»!

Αυτά όλα κι όλα βρήκε να πει η «Δημοκρατική Αριστερά». Τη στιγμή που η μεγαλοεργοδοσία, με τις πλάτες της κυβέρνησης και πατώντας στα όσα αυτή συνομολόγησε με την τρόικα, απαιτεί την κεφαλή της εργατικής τάξης επί πίνακι. Αυτή τη στιγμή επιλέγει η «Δημοκρατική Αριστερά» να παρακαλέσει τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση, ευγενικά πάντα, να μην τσακίσουν τελείως τους εργάτες γιατί κινδυνεύει η κοινωνική συνοχή! Δηλαδή, φοβάται την αμφισβήτηση του συστήματος από το λαό, φοβάται τις διεκδικήσεις ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών που τσακίζει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης με την οποία συναγελάζεται. Τρανό παράδειγμα οι συνεργασίες στις εκλογές για τα τοπικά κρατικά όργανα. Και καλεί την κυβέρνηση να διασκεδάσει τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια και να καθησυχάσει το λαό με φρούδες προσδοκίες, με κινήσεις για το θεαθήναι, όπως η διεκδίκηση έκδοσης ευρωομολόγου, λες και πρόκειται κάτι τέτοιο να έχει οποιοδήποτε θετικό αντίκρισμα στη ζωή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Την ώρα που ηχεί συναγερμός στην εργατική τάξη και το λαό, αυτοί προσφέρονται για συμβολή στην εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, ενώ «τρίβονται» στα πόδια του συστήματος.

Στη χρεοκοπία του λαού ο μονόδρομός τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΩΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΜΩΣ ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Ο δρόμος - δήλωσε - που ακολουθούμε «είναι δύσκολος, αλλά ο μόνος που θα μας οδηγήσει κάπου»...

Καμιά αντίρρηση. Το θέμα είναι ...«πού;». Γιατί προφανώς 150 χρόνια πίσω μας οδηγεί ο «δρόμος τους», που είναι - όπως λένε - και μονόδρομος.

Τότε που δεν υπήρχαν δικαιώματα, ασφάλιση και όσα έχουν κατακτήσει με αγώνες οι εργαζόμενοι σε ολόκληρο τον κόσμο.

Κι επειδή οι κυβερνώντες θεωρούν - όπως φαίνεται - πως είναι «μπροστά» από τον ελληνικό λαό, πρέπει να τους πληροφορήσουμε ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να προπορεύεται κανείς...

Είτε όταν ηγείται, είτε όταν ...τον κυνηγάνε...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ο ένοχος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. Κουράστηκαν μεν, αλλά τον εντόπισαν με αφορμή την Αγροτική Τράπεζα...

Ποιος είναι; Μα, ποιος άλλος από τους ...τραπεζοϋπάλληλους! Και γι' αυτό τώρα πρέπει να μειωθούν οι μισθοί τους κατά 10% (τουλάχιστον).

Εννοείται ότι αυτός είναι και ο κανόνας για όλα τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, είτε έχουν συμμετοχή του κράτους είτε όχι.

Ετσι, λοιπόν, μετά τους δημόσιους υπάλληλους (γνωστοί υπονομευτές της ελληνικής οικονομίας) τώρα πρέπει να παταχθούν και οι υπάλληλοι των τραπεζών.

Οι κυβερνήσεις που διορίζουν διοικήσεις και κάνουν ό,τι μπορούν για να θησαυρίζουν οι πολυεθνικές σε βάρος όλων των οργανισμών, να τους αφήνουν τα χρέη και αυτοί να αποθηκεύουν τα κέρδη, φυσικά δεν έχουν καμιά ευθύνη. Αλίμονο τώρα...

Οσο για τις ιδιωτικές τράπεζες, δεν το συζητάμε. Αντί για ...αιματορουφήχτρες του κοσμάκη που είναι, έχουν αναγορευθεί σε «αιμοδότες» της οικονομίας. Και να οι εγγυήσεις, να οι ενισχύσεις με οποιονδήποτε τρόπο.


Παπαγεωργίου Βασίλης



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ