ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οχι αστοχία στην κάλπη

Οι μέρες, μέχρι τις εκλογές της 15ης του Οκτώβρη, μετράνε πλέον αντίστροφα. Η προεκλογική μάχη, που δίνουν τα νομαρχιακά με τη ΝΑΣ και δημοτικά αγωνιστικά ψηφοδέλτια, σε κάθε νομό, σε κάθε πόλη, φτάνει στην κορύφωσή της. Παράλληλα, όμως, όσο πλησιάζουν οι εκλογές, και τα προγράμματα των υποψηφίων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν δημοσιευτεί, γίνεται φανερή - για μια ακόμη φορά - η αντιλαϊκή πολιτική των υποψηφίων του δικομματισμού. Το ομολογούν ευθαρσώς πως μετά τις εκλογές θα υπηρετήσουν την πολιτική των επιχειρηματιών, με την παράδοση μεγάλων έργων σ' αυτούς, με τη συμβολή τους στην ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς της Υγείας και Πρόνοιας, την επιβολή νέων φόρων και τελών, την ένταση της ανταποδοτικότητας για τις προσφερόμενες υπηρεσίες, της αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, της ψευτοκατάρτισης, κλπ., κλπ. Εχουν κοινή αντεργατική στόχευση, παρά τις δήθεν φραστικές «διαφωνίες» τους.

Οπως, όμως, αυτοί έχουν κοινή στόχευση, έτσι και οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, η εργαζόμενη διανόηση, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, οι άνθρωποι του μόχθου, πρέπει να ψηφίσουν με βάση το δικό τους συμφέρον. Να στείλουν μέσα από την κάλπη μήνυμα, που θα στοχεύει σωστά. Ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την οποία υπηρετούν πιστά τα στελέχη τους στην Αυτοδιοίκηση. Μήνυμα, που θα γυρίζει την πλάτη στη συμβιβαστική πολιτική του ΣΥΝ, ο οποίος απ' το ένα χέρι κρατά τη «σημαία» κατά του δικομματισμού και από το άλλο μοιράζει τα ψηφοδέλτια συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και σε μερικές περιπτώσεις με τη ΝΔ. Ο οποίος δεν παραλείπει να συμπράττει μαζί τους σε ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ.

Στις 15 του Οκτώβρη, κάθε ψήφος πρέπει να έχει στόχευση. Οσοι έχουν δυσανασχετήσει από την πολιτική που εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα. Οσοι έχουν απαυδήσει από τη φτώχεια, την ανέχεια, την υπερφορολόγηση, τη μισή δουλιά, τη μισή ζωή, που τους «προσφέρουν» απλόχερα. Οσοι δεν ανέχονται να χρησιμοποιηθεί η ψήφος τους ως όχημα επιβεβαίωσης που θα συνεχίζει την πολιτική του δικομματισμού. Οσοι αρνούνται να εγκλωβιστούν στην πολιτική του ΣΥΝ, το αριστερό άλλοθι του συστήματος, πρέπει μέσα από την κάλπη να δώσουν μια σαφή απάντηση: Να ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια της συμμαχίας για την αντεπίθεση.

Αν το βράδυ των εκλογών υπάρξουν λιγότερες «μπλε» και «πράσινες» περιοχές στο χάρτη της Ελλάδας, τόσο δυσκολότερο θα είναι να συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Οσο περισσότεροι δήμαρχοι, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, με τα ψηφοδέλτια συνεργασίας του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και της Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών και άλλων αγωνιστών εκλεγούν, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι αντιστάσεις, τόσο περισσότερους συμμάχους θα έχουν τα λαϊκά στρώματα στους αγώνες τους. Τόσο περισσότερα εμπόδια θα μπαίνουν στην εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών.

Στην κάλπη, καμιά ψήφος δεν πρέπει να πάει χαμένη! Η ψήφος στις αγωνιστικές δυνάμεις είναι σίγουρα η καλύτερη «επένδυση» που μπορούν να κάνουν οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Η ψήφος αυτή δείχνει πως οι άνθρωποι του μόχθου έχουν επίσης κοινή στόχευση: Οτι βρίσκονται στον αντίποδα όσων απεργάζονται περισσότερα βάρη για τους εργαζόμενους, ότι δε συναινούν με την αντιλαϊκή πολιτική. Παράλληλα, όμως, δίνει και ένα μήνυμα. Μήνυμα ελπίδας, αγώνα, προοπτικής.

Το αίσχος τους δεν έχει όρια

Εφτασαν μέχρι εκεί! Να τηλεφωνούν από το γραφείο του υποψήφιου νομάρχη Πειραιά του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Μίχα σε υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» για να τους ζητήσουν... ψήφο! Το περιστατικό έγινε προχτες το απόγευμα.

Κάλεσαν λοιπόν υποψήφιο της «Συμπαράταξης» και όταν εκείνος ζήτησε να μάθει από πού βρήκαν το τηλέφωνό του, τότε η απάντηση ήταν: «Ξέρουμε ότι είστε δραστήριος και γι' αυτό σας καλέσαμε». Και όταν ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος είπε «ναι, είμαι δραστήριος και είμαι και υποψήφιος με το Σπύρο το Χαλβατζή», το τηλέφωνο αυτομάτως έκλεισε...

Είναι γνωστό ότι και οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παίζουν πολύ με τα γνωστά SMS το τελευταίο διάστημα και στέλνουν διάφορα μηνυματάκια στα κινητά προς πάσα κατεύθυνση. Δηλαδή, είναι πολύ πολύ παραπάνω από ενοχλητικοί. Αλλά ότι ο κατήφορός τους δεν έχει όριο, ότι θα έφταναν δηλαδή στο αίσχος να ζητούν ψήφο και από υποψήφιους άλλων συνδυασμών, δεν το φανταζόμασταν. Το μόνο που έχουμε να πούμε στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

Αλλα λόγια...

«Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την υπέρμετρη αύξηση των δημοτικών τελών». Τάδε έφη ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος, ο οποίος έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα έρευνας του ΕΒΕΑ σχετικά με το ύψος των δημοτικών τελών, που ισχύουν για τις επιχειρήσεις - μέλη του, σε όλους τους δήμους και τις κοινότητες του Λεκανοπεδίου.

Οταν, όμως, ρωτήθηκε για την «ταμπακέρα», δηλαδή για το τι πρέπει να γίνει, ώστε οι δήμοι να πάψουν να έχουν το ρόλο του φοροεισπράκτορα και από πού θα πρέπει να αντλήσουν πόρους, ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων απέφυγε να απαντήσει.

Και, εδώ που τα λέμε, για τους εκφραστές της πολιτικής που ευαγγελίζεται η διοίκηση του ΕΒΕΑ, της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου που απαιτεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι μέρος της συνολικής διαχείρισης και το μακρύ χέρι του κεντρικού κρατικού μηχανισμού, αυτό που θέλουν οι άνθρωποι δεν είναι η κατάργηση του φορομπηχτικού ρόλου της Αυτοδιοίκησης, αλλά η μείωση και αν είναι δυνατό η κατάργηση των φόρων και των τελών που πληρώνουν οι επιχειρήσεις. Αλλά πώς να το πούνε αυτό οι άνθρωποι...

«Φλερτάρουν» με τον αυταρχισμό

Πίσω από τον «τύπο» κρύφτηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, προκειμένου να μην πάρει θέση στις αντιδραστικότατες «μεταρρυθμίσεις» που προτείνει η Επιτροπή, η οποία συγκροτήθηκε με εντολή του Γ. Αλογοσκούφη και έχει ως επικεφαλής της (διόλου τυχαία) τον γνωστό για τις «φιλολαϊκές» απόψεις του Γ. Μαρίνο.

«Δεν έχω υπόψη μου κανένα τέτοιο επίσημο κείμενο το οποίο να έχει δημοσιοποιηθεί», προσποιήθηκε τον ανήξερο ο Ε. Αντώναρος όταν ρωτήθηκε χτες από τον «Ρ». Φυσικά και δεν κοροϊδεύει κανέναν η κυβέρνηση. Οι πάντες βλέπουν ότι από το εσωτερικό της κυβέρνησης εκτοξεύονται με καταιγιστικό ρυθμό το τελευταίο διάστημα «ιδέες», που έχουν στόχο το χτύπημα των λαϊκών αγώνων και τον περιορισμό και την κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ηταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρας, που έθεσε ευθέως το ζήτημα του περιορισμού των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, ήταν ο Γ. Σουφλιάς που αξίωσε την κατάργηση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης στο δημόσιο τομέα, είναι τώρα η «Επιτροπή Μεταρρυθμίσεων» του υπουργείου Οικονομίας που προτείνει ποινικοποίηση των διαδηλώσεων και κατάργηση των απεργιών στο Δημόσιο... Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση έχει «γοητευτεί» από τον αυταρχισμό, καλλιεργεί το έδαφος για τη λήψη νέων αντιδημοκρατικών μέτρων, αναζητεί «συμμάχους» και διαμορφώνει συσχετισμούς... Ας μην έχουν καμία αυταπάτη: Θα σπάσουν τα μούτρα τους και η έκπληξη από την απάντηση του λαϊκού κινήματος θα είναι όλη δική τους.

Τα φρούτα του καπιταλισμού στη Γερμανία

Πρόσφατα, αν και συγκρατημένα, γιορτάστηκαν στη Γερμανία τα 16 χρόνια από την προσάρτηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας με εκδηλώσεις στο Κίελο. Ωστόσο, οι όποιες φανφάρες δεν μπορεί να κρύψουν την πραγματικότητα, που ακόμα και μια αστική εφημερίδα, όπως η «Μπερλίνερ Τσάουτουνγκ», σημειώνει. Γράφει: «Στην πραγματικότητα απειλείται κρίση και υπάρχει αναβρασμός στη χώρα. Ιδιαίτερα στην πρώην ΓΛΔ, όπου ο καπιταλισμός, η αγορά, η ανταγωνιστικότητα πέρασαν σαν σίφουνας πάνω από τα νέα ομοσπονδιακά κρατίδια και συντάραξαν τις οικείες σιγουριές, όπως η θέση εργασίας, η κατοικία, ακριβώς εκείνες τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μια ξένοιαστη ύπαρξη. Και ακόμα διαρκεί η φυγή νέων ανθρώπων σε άλλα γερμανικά κρατίδια ή στο εξωτερικό. Επίσης, η ανεργία είναι πολύ υψηλότερη από τη Δύση και το μισθολογικό επίπεδο είναι σημαντικά χαμηλότερο».

Η ανεργία στην πρώην ΓΛΔ φτάνει επίσημα το 17%, έναντι 8,9% στη Δυτική Γερμανία, ενώ με συντηρητικούς υπολογισμούς πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους.

Ενδεικτική, επίσης, του κλίματος της κρίσης που υπάρχει, από την οποία πλουτίζουν τα μονοπώλια και χειροτερεύει η θέση των εργαζομένων, είναι η πρόσφατη συμφωνία στην αυτοκινητοβιομηχανία VW («Φολκσβάγκεν») με τη συναίνεση και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Αποφασίστηκε οι 100.000 εργαζόμενοι στα 6 εργοστάσια της Γερμανίας να εργάζονται 5 ώρες περισσότερο με τα ίδια χρήματα, στο όνομα της «εξυγίανσης της επιχείρησης».