«Τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την υπέρμετρη αύξηση των δημοτικών τελών». Τάδε έφη ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος, ο οποίος έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα έρευνας του ΕΒΕΑ σχετικά με το ύψος των δημοτικών τελών, που ισχύουν για τις επιχειρήσεις - μέλη του, σε όλους τους δήμους και τις κοινότητες του Λεκανοπεδίου.

Οταν, όμως, ρωτήθηκε για την «ταμπακέρα», δηλαδή για το τι πρέπει να γίνει, ώστε οι δήμοι να πάψουν να έχουν το ρόλο του φοροεισπράκτορα και από πού θα πρέπει να αντλήσουν πόρους, ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων απέφυγε να απαντήσει.

Και, εδώ που τα λέμε, για τους εκφραστές της πολιτικής που ευαγγελίζεται η διοίκηση του ΕΒΕΑ, της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου που απαιτεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι μέρος της συνολικής διαχείρισης και το μακρύ χέρι του κεντρικού κρατικού μηχανισμού, αυτό που θέλουν οι άνθρωποι δεν είναι η κατάργηση του φορομπηχτικού ρόλου της Αυτοδιοίκησης, αλλά η μείωση και αν είναι δυνατό η κατάργηση των φόρων και των τελών που πληρώνουν οι επιχειρήσεις. Αλλά πώς να το πούνε αυτό οι άνθρωποι...