Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης - Αποχέτευσης Μείζονος Βόλου (ΔΕΥΑΜΒ), πρόεδρος της οποίας είναι ο δήμαρχος Βόλου, απέκρυπτε από τους δημότες ότι το νερό που πίνουν και το οποίο χρυσοπληρώνουν, είναι επικίνδυνο για την υγεία τους. Επί δυο χρόνια η ΔΕΥΑΜΒ παραπλανούσε τους Βολιώτες, καθώς άλλα έδειχναν τα στοιχεία των μετρήσεων κι άλλα αυτή ανακοίνωνε, δημοσίως. Αυτό αποδεικνύεται από έκθεση πραγματογνωμοσύνης καθηγητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που παραγγέλθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Βόλου, και αν τα καταγγελλόμενα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, τότε οι ευθύνες της Δημοτικής Αρχής και της διοίκησης της ΔΕΥΑΜΒ είναι εγκληματικές.

Η υπόθεση έρχεται στη δημοσιότητα σε μια περίοδο «σκανδαλολογίας» και λίγες μέρες πριν τις τοπικές εκλογές κι αυτό δημιουργεί υπόνοιες ότι μπορεί να κρύβει μικροπολιτικές σκοπιμότητες και εκλογικές επιδιώξεις. Φαίνεται, όμως, ότι υπάρχει πρόβλημα, καθώς και ο ίδιος ο δήμαρχος, παραδέχτηκε ότι «πάντα η ποιότητα του νερού στο Βόλο ήταν κακή». Οπως υπαρκτό πρόβλημα είναι και η αέρια ρύπανση που προκαλούν βιομηχανίες της περιοχής και το οποίο, αντί να αναδεικνύεται από το δήμαρχο και το νομάρχη, γίνεται προσπάθεια να υποβαθμιστεί. Ανάλογα προβλήματα, με την ίδια «αντιμετώπιση» από τις «τοπικές αρχές», υπάρχουν και σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας.

Το συγκεκριμένο ζήτημα, ανεξάρτητα από το βαθμό που τα καταγγελλόμενα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αποδεικνύει για μια ακόμα φορά, ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει κρατική μέριμνα για τη δημόσια υγεία. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν παίρνουν μέτρα ουσιαστικού ελέγχου της ποιότητας και της υγιεινής του πόσιμου νερού, αλλά και κάθε παράγοντα που σχετίζεται με τη δημόσια υγεία, δε «χτυπούν» τα επιχειρηματικά συμφέροντα που ρυπαίνουν συνολικά το περιβάλλον. Αποδεικνύεται, επίσης, ότι οι «τοπικοί άρχοντες» του δικομματισμού - ο δήμαρχος Βόλου πρόσκειται στη ΝΔ, αλλά την ίδια τακτική εφαρμόζουν και οι «εκλεκτοί» του ΠΑΣΟΚ - ως τοπικοί διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής και «νεροκουβαλητές» των κυβερνήσεων, αδιαφορούν κι αυτοί, για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Αυτή η αδιαφορία πρέπει να προστεθεί στα κριτήρια της ψήφου. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν όφελος να καταψηφίσουν τους αδιάφορους υποψηφίους του δικομματισμού και να ενισχύσουν τα ριζοσπαστικά ψηφοδέλτια. Για να έχουν περισσότερους αγωνιστές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που δε θα «σκεπάζουν» τις ανθυγιεινές επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής και θα μάχονται για την προστασία της δημόσιας υγείας. Το πρόβλημα με το πόσιμο νερό είναι απόρροια της πολιτικής που παραδίνει το φυσικό πλούτο στην κερδοσκοπία και μετατρέπει τα δημόσια αγαθά, σε ακριβά εμπορεύματα. Δεν είναι τοπικό και δεν μπορούν να το λύσουν ο κάθε δήμαρχος και ο κάθε νομάρχης ξεχωριστά.

Μπορούν, όμως, οι εκλεγμένοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να λένε την αλήθεια στο λαό και να παλεύουν μαζί του, διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των αναγκών του, πάλη που πρέπει να κατευθύνεται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, που θα μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία το νερό και όλο το φυσικό και δημόσιο πλούτο, για να προστατεύεται η δημόσια υγεία. Κι αυτό θέλουν και μπορούν να το κάνουν μόνο οι αγωνιστές των ριζοσπαστικών συνδυασμών...