Πάνω σ' αυτές τις διαπιστώσεις κινήθηκε η πανθεσσαλική συνδιάσκεψη που διοργάνωσε η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, με θέμα «Το αγροτικό πρόβλημα, οι συνέπειές του στη Θεσσαλία και οι θέσεις του ΚΚΕ».

Και υπογραμμίστηκε ότι, σε σύγκριση με προηγούμενα χρόνια, σήμερα μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης και των ΕΒΕ μπορούν να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τις εξελίξεις στον αγροτικό τομέα. Να κατανοήσουν καλύτερα την ταξική ουσία των πολιτικών της ΕΕ, της ΚΑΠ. Υπάρχει, επομένως έδαφος, στις εκλογές που έρχονται να εκφραστεί, με την επίμονη και συστηματική διαφώτιση των κομμουνιστών, ένα δυναμικό ρεύμα καταδίκης του δικομματισμού και ενίσχυσης του ΚΚΕ.

Στη συνδιάσκεψη παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα.

Στην παρέμβασή της στη Συνδιάσκεψη, η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε με έμφαση, ανάμεσα στ' άλλα, ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μικρομεσαίοι αγρότες χρειάζεται να γίνουν υπόθεση της εργατικής τάξης και του κινήματός της. Οχι μόνο γιατί είναι και δικά της προβλήματα, καθώς σχετίζονται με τις ανάγκες της για φτηνή και υγιεινή διατροφή, αλλά και διότι μόνο με την κοινή πάλη εργατιάς - αγροτιάς μπορούν να δοθούν λύσεις και να υπάρξει προοπτική.

Επισήμανε ότι απαιτείται πολλή δουλιά από τους κομμουνιστές για να πειστούν οι αγρότες για την ορθότητα και το ρεαλισμό των προτάσεων του Κόμματος και για υπάρξουν αποτελέσματα προς αυτή την κατεύθυνση, εκτός των άλλων, χρειάζεται να γνωρίζουν πολύ καλά τα προβλήματα, τις απορίες και τα ερωτήματα του αγροτικού κόσμου, αλλά και να λαμβάνουν υπόψη την ψυχολογία από την οποία διέπονται οι άνθρωποι της υπαίθρου.

Δεν είναι εύκολο - είπε - να πείσουμε τον αγρότη, όπως πείθουμε τον εργάτη, για την τελική μας πρόταση. Τη συμμετοχή του στο συνεταιρισμό, ακόμα και στο σοσιαλισμό, ο αγρότης τη βλέπει σαν σωτηρία της δικής του ιδιοκτησίας. Βεβαίως, οι θέσεις που προβάλλει το ΚΚΕ ανταποκρίνονται και στις σημερινές ανάγκες της μικρομεσαίας αγροτιάς. Θα πρέπει, όμως, να γίνεται καθαρό ότι στον καπιταλισμό ο μικρομεσαίος αγρότης της χώρας μας δεν έχει μέλλον. Γι' αυτό οι θέσεις μας θα πρέπει να προβάλλονται ολοκληρωμένα και να συνδέουν το σήμερα με την προοπτική.

Ετσι, ενώ υπάρχει η υποδομή να παραχθούν τρόφιμα και ρουχισμός ικανά να θρέψουν και να ντύσουν διπλάσιο αριθμό ανθρώπων από όσους ζουν στη Γη, εντούτοις 1 εκατομμύριο άνθρωποι λιμοκτονούν και πάνω από 2,5 δισ. υποσιτίζονται. Κι αυτό γιατί οι ιμπεριαλιστικές χώρες, για να συγκρατήσουν τις τιμές σε υψηλά επίπεδα, καταστρέφουν τεράστιες ποσότητες τροφίμων.

Στη χώρα μας - υπογραμμίστηκε - η ΚΑΠ και ο ΠΟΕ, που διαμορφώθηκαν και αναθεωρήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη των ελληνικών κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, εμπόδιζαν την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων για την παραγωγή φτηνών, ασφαλών και καλής ποιότητας τροφίμων, με αποτέλεσμα η χώρα μας από πλεονασματική σε αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα να γίνει ελλειμματική. Ταυτόχρονα, με τα κοινοτικά και εθνικά επενδυτικά κίνητρα προς τις ιδιωτικές βιομηχανίες τροφίμων δημιούργησαν μονοπώλια και καρτέλ σε όλους τους κλάδους των τροφίμων, με άμεσες αρνητικές συνέπειες στις τιμές και στο εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, με άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στην τιμή παραγωγού και καταναλωτή, με υπονόμευση του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της αγροτικής παραγωγής σε μεγάλες αγροτοβιομηχανικές επιχειρήσεις, διά μέσου της χρεοκοπίας και του ξεκληρίσματος της μεγάλης μάζας των μικρών αγροτικών νοικοκυριών, θα έχει άμεσες δυσμενείς επιπτώσεις στα λαϊκά στρώματα. Θα εκτινάξει στα ύψη την ακρίβεια, θα πολλαπλασιάσει και θα κάνει κανόνα τα διατροφικά σκάνδαλα, θ' αυξήσει τη διατροφική εξάρτηση της χώρας, η ανεργία θα διογκωθεί από τους χιλιάδες ξεκληρισμένους αγρότες, θα προκύψουν περιβαλλοντικά, πολιτισμικά και άλλα προβλήματα με την εγκατάλειψη της υπαίθρου και την ερήμωση των χωριών.

Ουσιαστικός έλεγχος των τροφίμων και αποτελεσματική προστασία της δημόσιας υγείας δεν μπορεί να υπάρξει, όταν τα βασικά κριτήρια παραγωγής των τροφίμων από τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια είναι το κέρδος και ο ανταγωνισμός τους για κυριαρχία στην αγορά. Το πρόβλημα της διατροφικής αλυσίδας και της προστασίας της δημόσιας υγείας αφορά πρωτίστως το εργατικό και συνολικά το λαϊκό κίνημα, το οποίο με τους αγώνες του μπορεί να αποτρέψει ορισμένες άμεσες αρνητικές επιπτώσεις και να κάνει αποτελεσματικότερους τους ελέγχους, αν οι αγώνες του αυτοί εντάσσονται στη γενικότερη πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία, όπου κριτήρια παραγωγής των τροφίμων θα είναι η κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού με φτηνά, υγιεινά και ποιοτικά τρόφιμα και όχι το κέρδος.

Κι αυτό διότι για να ενταχθεί ένας νέος αγρότης τίθενται προϋποθέσεις οι οποίες αποκλείουν τους φτωχούς. Συγκεκριμένα, για να ενταχθεί ένας νέος στο πρόγραμμα θα πρέπει μέσα σε μια πενταετία η εκμετάλλευσή του να είναι βιώσιμη και ανταγωνιστική. Αυτό σημαίνει ότι η εκμετάλλευση θα του παρέχει καθαρό γεωργικό εισόδημα μεγαλύτερο από 15.000 ευρώ και μέγεθος που να απασχολεί μια Μονάδα Ανθρώπινης Εργασίας (1.750 ώρες το χρόνο). Πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να καλλιεργεί 125 στρέμματα καλαμποκιού, ή 100 στρέμματα βαμβακιού, ή 875 στρέμματα σταριού, ή 30 στρέμματα αμπελιού.

Η ΕΕ, δηλαδή, δεν αναζητά απλά ένα νεαρό αγρότη, θέλει να δημιουργήσει έναν καπιταλιστή νεαρής ηλικίας. Και οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας με τη συγκέντρωση της γης σε λίγους μεγαλοαγρότες, αν είναι δυνατόν νέους σε ηλικία.

Το ΚΚΕ, η ΚΝΕ και η ΠΑΣΥ - τονίστηκε - χρειάζεται να συνδέσουν την πάλη τους για ριζικότερες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, μ' ένα διεκδικητικό πλαίσιο άμεσων αιτημάτων για τους νέους αγρότες, ανάμεσα στα οποία είναι:

• Αλλαγή των προϋποθέσεων καταβολής των κοινοτικών και εθνικών κινήτρων για να έχουν πρόσβαση και οι φτωχοί αγρότες.
• Χορήγηση δικαιωμάτων σε ικανοποιητικό ύψος και σύστημα τιμών και επιδοτήσεων που θα εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα.
• Ατοκα στεγαστικά δάνεια για απόκτηση πρώτης κατοικίας και χαμηλότοκα για τα έξοδα πρώτης εγκατάστασης.

Τα σχετικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν δείχνουν ότι στη Θεσσαλία από το 1990 μέχρι το 2006 τα κτηνοτροφικά νοικοκυριά μειώθηκαν κατά 62,5% και από 50.294 έμειναν 18.729. Με τη νέα ΚΑΠ επιταχύνεται κι άλλο αυτό το ξεκλήρισμα και, ταυτόχρονα, αυξάνεται η στρέβλωση της σύνθεσης της αγροτικής παραγωγής, σε βάρος της ζωικής, με αποτέλεσμα να διογκώνεται συνεχώς η διατροφική εξάρτηση του λαού μας από τις πολυεθνικές. Αυξάνεται, επίσης, ο δείκτης κινδύνου σε σχέση με την ασφάλεια και την ποιότητα των προϊόντων. Στο όνομα του κέρδους και της επικράτησης στον ανταγωνισμό, οι μεγάλες κτηνοτροφικές εταιρείες χρησιμοποιούν μη φυσικά μέσα - ορυκτέλαια, διοξινούχες ζωοτροφές, κρεατάλευρα, μεταλλαγμένα κ.ά. - που απειλούν την υγεία.

Η πρόταση του ΚΚΕ βρίσκεται στον αντίποδα όσων προωθούνται και εφαρμόζονται κι εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική πρόταση για τη λαϊκή εξουσία. Στο πλαίσιο των αιτημάτων που έχει επεξεργαστεί συνδέεται το σήμερα με την προοπτική, προωθώντας έτσι τη συσπείρωση και τη ρήξη με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές της ΚΑΠ και του ΠΟΕ.

Παρ' όλα αυτά, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα καλλιεργήσουν ψεύτικες ελπίδες στους κατοίκους της υπαίθρου, με στόχο την υποκλοπή της ψήφου. Η αντιπαράθεσή τους θα είναι για το «βαθμό απορροφητικότητας» των κονδυλίων και όχι για τον προσανατολισμό και το στόχο του προγράμματος. Το ίδιο θα κάνει και ο ΣΥΝ.

Στόχος της δουλιάς των κομμουνιστών θα είναι η αποκάλυψη του ρόλου των ΚΠΣ ως βασικών εργαλείων εφαρμογής και εξωραϊσμού της ΚΑΠ και των αναθεωρήσεών της και ως μηχανισμών χειραγώγησης και απορρόφησης της αγανάκτησης των μικρομεσαίων αγροτών. Η αποκάλυψη αυτή επιβάλλεται να συνδέεται άμεσα με τις θέσεις της κυβέρνησης και των κομμάτων που εξωραΐζουν τα ΚΠΣ, με στόχο οι κάτοικοι της υπαίθρου να βγάλουν τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα.