Πώς οι πολιτικοί εξόριστοι της Ικαρίας μετέτρεψαν την πίστη στον αγώνα τους, πίστη που ο φασισμός επιδίωξε λυσσαλέα να «λυγίσει», σε πηγή πολιτισμού και παιδείας; Πώς η λαχτάρα για έναν καλύτερο κόσμο έγινε θέατρο και λογοτεχνία, πώς το πείσμα για ελευθερία και δημοκρατία πυροδότησε μια πρωτόγνωρη, για τις συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίχθηκε και τη σημασία που αποκτούσε τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, εκπαιδευτική δραστηριότητα; Πώς οι πολιτικοί κρατούμενοι αντάμωσαν με τους ντόπιους και έστησαν ένα ακόμα μετερίζι πολιτικού και πολιτιστικού φρονηματισμού; Πώς, τελικά, αυτοί οι άνθρωποι κατόρθωσαν να θριαμβεύσουν ως πρωτοπόροι υπερασπιστές της κοινωνικής προκοπής και αναγέννησης, στα ίδια...