Οι χιλιάδες πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών θα βρεθούν ψηλά στην ατζέντα των επιχειρηματικών πλάνων των τραπεζικών ομίλων για την περίοδο 2019 - 2021, ως το αναγκαίο μέτρο για τη μείωση της μάζας των «κόκκινων» δανείων. Αλλωστε, αυτοί οι στόχοι περιλαμβάνονται στις αντιλαϊκές παρεμβάσεις που προβλέπονται στη συμφωνία κυβέρνησης - κουαρτέτου.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο στόχος για το τέλος του 2021 διαμορφώνεται στο να πέσουν στο 20% (ή και ακόμη χαμηλότερα) σε σχέση με το σύνολο των τραπεζικών δανείων, από περίπου 48% που διαμορφώθηκαν τον Ιούνη του 2018. Πρόκειται για μια επιχείρηση κολοσσιαίων διαστάσεων, που αφορά ποσά πάνω από 50 δισ. ευρώ με άξονες τους μαζικούς πλειστηριασμούς απέναντι στη λαϊκή στέγη, συμπεριλαμβανομένης βέβαια και της πρώτης κατοικίας, τις μεταβιβάσεις προβληματικών δανείων από τις τράπεζες σε «funds» και άλλα «κοράκια», καθώς και από τις αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών δανείων.

Ενδεικτικά των εξελίξεων που δρομολογούνται είναι τα πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας:

-- Το 14,4% των κάθε είδους προβληματικών δανείων (συνολικού ύψους 88,6 δισ. ευρώ) βρισκόταν σε καθεστώς αίτησης για υπαγωγή σε «νομική προστασία». Πρόκειται για ποσά της τάξης των 13 δισ. ευρώ, για τα οποία από τις 15 Σεπτέμβρη ενεργοποιήθηκε η νομοθετική διάταξη αναφορικά με την υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου, με στόχο την αποβολή μιας μεγάλης μάζας λαϊκών νοικοκυριών από το καθεστώς της όποιας παρεχόμενης νομικής προστασίας.

Θυμίζουμε ότι ακόμη και η όποια νομική προστασία έχει απομείνει για το «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας έχει ημερομηνία λήξης στις 31 Δεκέμβρη 2018, γεγονός βέβαια που σε κάθε περίπτωση θα γιγαντώσει τις πιέσεις στα λαϊκά νοικοκυριά.

-- Στα στεγαστικά δάνεια τα «προβληματικά» διαμορφώνονται στο 44,3% της συγκεκριμένης κατηγορίας, στα καταναλωτικά στο 56,9% και στα επιχειρηματικά στο 48%. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η μεγαλύτερη συγκέντρωση «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων καταγράφεται στην κατηγορία «των ελεύθερων επαγγελματιών και πολύ μικρών επιχειρήσεων» με ποσοστό 68,8%, σε βάρος των οποίων δρομολογείται η κλιμάκωση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων.

Να σημειωθεί ότι το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα του λεγόμενου «μεταμνημονιακού» κύκλου των «αξιολογήσεων», αφού το «ξελάφρωμα» των τραπεζών αποτελεί όρο για την ώθηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε αυτό το πλαίσιο, ιεραρχείται και το θέμα της «αναβάθμισης της ηλεκτρονικής πλατφόρμας», μέσω της οποίας διενεργούνται οι πλειστηριασμοί, προκειμένου να παρέχονται περισσότερα και ακριβέστερα στοιχεία και πληροφορίες στα «funds» και άλλα ενδιαφερόμενα «κοράκια» αναφορικά με τις «προσφορές» στέγης και ακίνητης περιουσίας.

Η αντιλαϊκή επίθεση και οι βλέψεις των εμπλεκόμενων «παικτών» δεν σταματάνε στα παραπάνω. Ετσι, οι τράπεζες, σταδιακά, θα κατεβάσουν τον πήχη της αξίας των ακινήτων που θα βγάζουν «στο σφυρί», σφίγγοντας ακόμη περισσότερο τη θηλιά των εκβιασμών για πλειστηριασμούς στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Την ίδια ώρα, η απομείωση της μάζας των «κόκκινων» δανείων στα κράτη - μέλη της ΕΕ αποτελεί το «κλειδί» στην πορεία για την ολοκλήρωση της «τραπεζικής ένωσης», που με τη σειρά της εντάσσεται στο κεντρικό ζήτημα για την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ). Βέβαια, πίσω από την «κουρτίνα» κρύβονται οι ανταγωνισμοί και οι εύθραυστοι συμβιβασμοί μεταξύ κρατών και κυβερνήσεων αναφορικά με τον επιμερισμό της χασούρας σε περιπτώσεις «διασώσεων» και κλυδωνισμών.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Μ. Ντράγκι, μιλώντας χτες σε συνέδριο στο Παρίσι, έθεσε ως προτεραιότητα τη «δημιουργία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού εγγύησης καταθέσεων και την πλήρη λειτουργικότητα του Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης των τραπεζών», προκειμένου, όπως είπε, να βελτιωθεί η οικονομική σταθερότητα στην Ευρωζώνη.

Μεταξύ άλλων, η σχετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει τη σύσταση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (ΕΝΤ), που «θα βασίζεται στην καθιερωμένη δομή του ESM». Ουσιαστικά, πρόκειται για την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM) όχι μόνο ως μηχανισμού κρατικών «διασώσεων», αλλά και ως «δανειστή έσχατης ανάγκης» για τη διάσωση προβληματικών τραπεζών.