Με πανηγυρικούς τόνους ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ την παράταση για έναν χρόνο στις συμβάσεις των εργαζομένων που δουλεύουν στη δημόσια Υγεία ως συμβασιούχοι μέσω ΟΑΕΔ.

Την ίδια στιγμή που έχουν προηγηθεί εκατοντάδες απολύσεις συμβασιούχων το τελευταίο διάστημα, ενώ σχεδιάζεται η απόλυση τουλάχιστον 1.000 γιατρών μέσα στους επόμενους δύο μήνες, η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει ως... κοσμογονία το γεγονός ότι παρατείνει τη δουλειά με ημερομηνία λήξης για τους συμβασιούχους μέσω ΟΑΕΔ, αναστέλλοντας για ένα χρόνο την απόλυσή τους.

Χαρακτηριστικά, η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, ισχυρίστηκε ότι «συμβολοποιούμε μία πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε για την καταπολέμηση της ανεργίας, αλλά και για την αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών στη χώρα μας, ιδίως των υπηρεσιών της Υγείας», ενώ επαναλαμβάνοντας το παραμύθι περί «τέλους των μνημονίων», ανέφερε ότι η εν λόγω κίνηση «αποδεικνύει έμπρακτα ότι η έξοδος από τα προγράμματα δεν ήταν μία τυπική διαδικασία, αλλά μία περίοδος ανάκτησης δικαιωμάτων για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία»!

Αντίστοιχα ο υπουργός Υγείας, Ανδ. Ξανθός, ισχυρίστηκε ότι «πρόκειται για μία πολύ σημαντική συμβολή στην προσπάθεια που κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια να σταθεροποιηθεί και να αναβαθμιστεί η δημόσια περίθαλψη στη χώρα μας».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η γενίκευση της «ευελιξίας» και της δουλειάς με ημερομηνία λήξης, πληρωμένης από τα έσοδα των νοσοκομείων και από προγράμματα του ΟΑΕΔ (δηλαδή από τις εισφορές των εργαζομένων), δεν συνιστά σε καμία περίπτωση «σταθεροποίηση» ούτε για τη δημόσια Υγεία ούτε για τους εργαζόμενους σε αυτήν.

Αντίθετα, στο επίκεντρο των αλλεπάλληλων κινητοποιήσεων των υγειονομικών το προηγούμενο διάστημα - η πίεση των οποίων συνέβαλε καθοριστικά στη χτεσινή ανακοίνωση της παράτασης των συμβάσεων - βρίσκεται το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες τόσο των εργαζομένων στην Υγεία όσο και συνολικότερα του λαού.

Αντί για απολύσεις προσωπικού που πετιέται στην ανεργία, μαζί με τις πολύτιμες γνώσεις που έχει αποκτήσει στη διάρκεια της εργασίας του σε έναν τόσο ζωτικής σημασίας τομέα, αντί για «παρατάσεις» στην ομηρία και την ανασφάλεια, η κυβέρνηση πρέπει να μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να προχωρήσει σε όλες τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για την πραγματική κάλυψη των τεράστιων κενών στη δημόσια Υγεία, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τη μείωση του «κόστους» για το κεφάλαιο και το κράτος του.