Λίγες ώρες μετά, όμως, ένα ανθρώπινο ποτάμι απλωνόταν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, με την εντυπωσιακή σε όγκο και παλμό πορεία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να δίνει το στίγμα του αντιιμπεριαλιστικού γιορτασμού. Και τότε, την ώρα ακριβώς που ξεκινούσαν τα δελτία ειδήσεων, έπεσε (εντελώς ...τυχαία) η πρώτη μολότοφ στα Εξάρχεια. Η συνέχεια είναι γνωστή, με την κυβέρνηση να επιστρατεύει μέχρι και «αύρα» στο κλωτσοσκούφι που στήθηκε έξω από το Πολυτεχνείο, λανσάροντας και «νέες» μεθόδους καταστολής. Κι όπως ήταν αναμενόμενο, τα επεισόδια μονοπώλησαν τα δελτία των ειδήσεων και τις εφημερίδες της επόμενης μέρας, αλλά και τον δικομματικό καβγά για τις καταστροφές και τις ευθύνες. Εννοείται βέβαια ότι η μαζικότητα και το μήνυμα των συγκεντρώσεων «πήγαν περίπατο», κάνοντας όλοι μαζί, κυβέρνηση, «αντιεξουσιαστές» και ΜΜΕ, ένα επετειακό δωράκι στην αμερικάνικη πρεσβεία.