Είναι βέβαια κατανοητό ότι η... χρησιμότητα που επικαλείται η κυβέρνηση δεν αφορά τους εργαζόμενους και την οικονομία του τόπου, αλλά το τραπεζικό κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του, καθώς και τα διάφορα κοράκια των χρηματαγορών. Ενδεικτικό από αυτή την άποψη είναι το γεγονός ότι μόλις κυκλοφόρησαν χτες οι σχετικές φήμες, η μετοχή της Πίστεως «τσίμπησε» 5,2% στη Σοφοκλέους, της Εθνικής 4,4%, ενώ αργά το βράδυ η μετοχή της ΕΤΕ ήταν στο +17% στο Χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης. Ο τραπεζικός κολοσσός που θα προκύψει από ενδεχόμενη κατάληξη των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές, απεικονίζεται και στο σχετικό πίνακα που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ». Τα στοιχεία αφορούν μόνο τις τράπεζες των δύο ομίλων. Αν λοιπόν παρθεί υπόψη και το δυναμικό των θυγατρικών τους εταιριών, τότε τα μεγέθη των 2 τραπεζικών ομίλων είναι πολύ μεγαλύτερα.

Προαπαιτούμενο της ανταγωνιστικότητας στο περιβάλλον της ΟΝΕ είναι η συγκεντροποίηση του τραπεζικού κεφαλαίου, η μεγέθυνση των τραπεζικών ομίλων και ο αυξανόμενος βαθμός μονοπώλησης του χώρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και για τις θέσεις εργασίας των τραπεζοϋπαλλήλων. Ενα από τα σημαντικότερα θέματα που προκύπτουν από τις διαδικασίες των συγχωνεύσεων και των εξαγορών, είναι οι σημαντικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, που συνήθως μεταφράζονται σε απολύσεις, ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, εντατικοποίηση της εργασίας, συρρίκνωση των απολαβών τους κ.ο.κ. Αλλωστε, η λογική των συγχωνεύσεων και εξαγορών, η ενίσχυση της περιβόητης ανταγωνιστικότητας περνά... αναγκαστικά από τη μείωση του λειτουργικού κόστους και στην περίπτωση του τραπεζικού κεφαλαίου αποτελείται πρώτα και κύρια από το κόστος μισθοδοσίας. Παράλληλα, οι δυο τραπεζικοί όμιλοι ενεργοποιούνται σήμερα σε κοινούς τομείς τραπεζικής δραστηριότητας, γεγονός που επίσης δε διασφαλίζει τις τυχόν μελλοντικές συνεργίες.

Ντόπιοι τραπεζίτες, αλλά και παράγοντες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δεν έκρυβαν ότι θα προτιμούσαν τη συνεργασία με ξένους τραπεζικούς ομίλους. Αυτού του είδους η συνεργασία δε φαίνεται να ευοδώνεται, καθώς μόλις το περασμένο καλοκαίρι ο όμιλος Κωστόπουλου άφηνε να διαφαίνεται ως εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη γαλλική τράπεζα BNP Paribas. Το γεγονός ότι η συγχώνευση αυτού του είδους δεν κατέληξε, εξώθησε την Alpha Bank σε συνεργασίες με το ελληνικό τραπεζικό κεφάλαιο. Ετσι και η διαφαινόμενη συνεργασία της με τη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα αποτρέπει για την ώρα το ενδεχόμενο επιθετικής εξαγοράς από ξένη τράπεζα. Την ίδια ώρα η κίνηση αυτή αξιοποιείται προκειμένου να στηριχτούν οι τιμές των μετοχών στο Χρηματιστήριο, καθώς επίσης και να τροφοδοτηθεί το «κλίμα εμπιστοσύνης» των μεγαλοεπιχειρηματιών προς την κυβέρνηση. Ετσι και η συγκυρία που επιλέχτηκε για την ανακοίνωση της συνεργασίας κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Να επισημανθεί επίσης ότι το τελευταίο διάστημα οι διοικήσεις των δυο τραπεζών έχουν συγκεντρώσει σημαντικό αριθμό ιδίων μετοχών, γεγονός που ευχαιραίνει τυχόν αμοιβαία ανταλλαγή μετοχών κατά τους προσεχείς μήνες.