Για «απόσυρση των ΗΠΑ» από τη Συρία έσπευσαν να μιλήσουν οι περισσότεροι μετά από τις προχτεσινές δηλώσεις Τραμπ, ότι ξεκινά η σταδιακή αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα που οι ιμπεριαλιστές αιματοκυλούν εδώ και 6 χρόνια. Ομως, μια προσεκτική ανάγνωση των εξελίξεων φανερώνει ότι δύσκολα μπορούμε να μιλήσουμε για αληθινή απόσυρση των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή συνολικά και φυσικά τη γειτονική Ανατολική Μεσόγειο. Αλλωστε και η σχετική ανακοίνωση του Λευκού Οίκου έκανε λόγο για «νέα φάση» που ξεκινά στην «εκστρατεία αντιμετώπισης του "Ισλαμικού Κράτους"». Επιπλέον, η ολόπλευρη όξυνση του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, το παζάρεμα τριμερών συμμαχιών με κρίσιμους περιφερειακούς «παίκτες» όπως το Ισραήλ (αλλά και τη «δικιά μας πρόθυμη» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ), η δραστική αναβάθμιση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ αλλά και η ορμητική διείσδυση κολοσσών όπως η «ExxonMobil» στην περιφέρεια, κάθε άλλο παρά απόσυρση μαρτυρούν. Βεβαίως, η πίεση που ασκεί στα αμερικανικά σχέδια η παρέμβαση αντίπαλων κέντρων, με πρώτη τη Ρωσία, είναι δεδομένη και θα δυναμώσει. Κι αυτό από μόνο του προμηνύει νέο βάθεμα της άγριας κόντρας που απειλεί να παρασύρει τη γειτονιά μας στη θύελλα. Οταν μάλιστα αναλογιστεί κανείς και το πόσο χοντραίνει το παζάρι ΗΠΑ - Τουρκίας (που λέγεται μάλιστα ότι επέδρασε και στην επιλογή Τραμπ να μιλήσει τώρα για αποχώρηση στρατευμάτων), τότε φωτίζονται και πλευρές που μπορεί να επιταχύνουν ακόμα πιο πυκνές αντιλαϊκές εξελίξεις σε Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά κ.τ.λ.