Στην ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Κατά τη διάρκεια της απεργιακής κινητοποίησης των εκπαιδευτικών στις 17 Γενάρη, ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα κριτήρια διορισμών, που στην ουσία θα είναι κριτήρια απολύσεων, οι απεργοί σε συνάντηση που είχαν με τον δήμαρχο Ρόδου, κ. Φώτη Χατζηδιάκο, ακούσανε τον τελευταίο με περηφάνια να τους ανακοινώνει - ανάμεσα σε άλλα - την κατασκευή 11 νέων σχολικών κτιρίων με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Η απόφαση αυτή πάρθηκε ύστερα από πρόταση που κατέθεσε ο δήμος Ρόδου στις 11/1/2018 στην Ειδική Γραμματεία ΣΔΙΤ του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Τι σημαίνει όμως για τον ροδιακό λαό η κατασκευή σχολείων με αυτό το "μοντέλο";

Η κατασκευή σχολείων με ΣΔΙΤ ξεκίνησε το 2007, με απόφαση της τότε κυβέρνησης της ΝΔ, με τα επιχειρήματα ότι διασφαλίζεται χρηματοδότηση με συμφέροντες όρους σε περίοδο έλλειψης κρατικών κονδυλίων, ότι η κατασκευή θα είναι πιο γρήγορη και πιο ποιοτική και ότι η καθαριότητα, η φύλαξη και η συντήρηση θα εξασφαλίζονται για 25 χρόνια. Βέβαια τα σχολεία που τότε μπήκαν στο "μοντέλο" ΣΔΙΤ, πέρασαν 10 χρόνια για να παραδοθούν!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνέχισε να εγκρίνει το παραπάνω "μοντέλο", αφού υλοποιεί και αυτή με σθένος την πολιτική της ΕΕ και των "θεσμών" προκειμένου να προωθεί και να χρηματοδοτεί επιχειρηματικά συμφέροντα.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που κατασκευάζουν σχολεία με ΣΔΙΤ τα νοικιάζουν στο Δημόσιο για 25 χρόνια και αναλαμβάνουν τη φύλαξη, την καθαριότητα και τη συντήρησή τους. Βάζουν από ίδια κεφάλαια περίπου το 16% - ακόμα και λιγότερο - αλλά ο κύριος όγκος χρηματοδότησης καλύπτεται από δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα "Jessica" (για την ανάπλαση των πόλεων).

Ετσι λοιπόν η κατασκευαστική εταιρεία, βάζοντας ελάχιστους πόρους, εξασφαλίζει σταθερή κερδοφορία από το κράτος για 25 χρόνια, που κυμαίνεται το μήνα από 40.000 - 160.000 ευρώ, ανάλογα με το σχολείο. Αυτά τα κέρδη που θα βγάλει η εταιρεία από την εκμετάλλευση του ακινήτου πρακτικά βαραίνουν τους εργαζόμενους και το λαό, μέσω του ενοικίου που πληρώνει το Δημόσιο. Το κράτος τώρα, μέσω των Σχολικών Επιτροπών, αναλαμβάνει την πληρωμή των λογαριασμών ΔΕΚΟ, πετρελαίου κ.λπ., οι οποίοι είναι πολλαπλάσιοι των συμβατικών σχολείων γιατί στα σχολεία με ΣΔΙΤ προβλέπονται συγκεκριμένα επίπεδα θερμοκρασίας των χώρων, φωτισμός όλο το 24ωρο κ.ά. Ομως, με την πετσοκομμένη κρατική χρηματοδότηση για τις ανάγκες των σχολείων, πώς θα εξασφαλίζεται η πληρωμή των παραπάνω; Μήπως με περαιτέρω αύξηση των τελών από το δήμο;

Να σημειωθεί ότι αφού τα εν λόγω σχολεία αποτελούν περιουσία της κατασκευαστικής εταιρείας, αυτό σημαίνει ότι η εταιρεία έχει λόγο για όλα. Ακόμα και για ένα καρφί που πρέπει να μπει ή για τη χρήση χώρων του σχολείου πέρα από τις ώρες διδασκαλίας (π.χ. Σύλλογοι Γονέων χρησιμοποιούν χώρους το Σαββατοκύριακο), θα πρέπει να δώσει άδεια η εταιρεία, όπως αποκαλύφθηκε και από το παράδειγμα του ΕΠΑΛ Κερατσινίου, στην Αττική, και τη σκανδαλώδη σύμβαση που υπογράφηκε για την κατασκευή του.

Να λοιπόν πώς εν μέσω κρίσης ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο στην Παιδεία, που κατά τα άλλα στο Σύνταγμα είναι δημόσια και δωρεάν και ο λαός την έχει χρυσοπληρώσει από την υπέρογκη φορολογία που του έχουν επιβάλει η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που πίνουν νερό στο όνομά της.

Καλούμε τον ροδιακό λαό να καταδικάσει κυβέρνηση και Τοπική Διοίκηση, που τον βάζουν να μένει πίσω από τις ανάγκες του και να αδειάζει τις τσέπες του για να γεμίζουν οι τσέπες λίγων επιχειρηματικών ομίλων. Να καταδικάσει τα σχολεία με ΣΔΙΤ και να διεκδικήσει μέσα από τα σωματεία εργαζομένων, τους Συλλόγους, τους τοπικούς φορείς, σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια με αποκλειστική κάλυψη του κρατικού προϋπολογισμού.

Παράλληλα, στις επερχόμενες εκλογές (δημοτικές, περιφερειακές, ευρωεκλογές) να στηρίξει με την ψήφο του και να δυναμώσει το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που με όλες του τις δυνάμεις στήριξε, στηρίζει και θα στηρίζει το δίκιο και τα συμφέροντα των εργαζομένων από τη σκοπιά των σύγχρονων αναγκών τους, και όχι από τη σκοπιά της "ανάπτυξης" που τσακίζει τις ζωές τους και την οποία ευαγγελίζονται όλα τα αστικά κόμματα και οι παρατάξεις τις οποίες στηρίζουν στην Τοπική Διοίκηση».