Κυριακή 11 Νοέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Σε θέση μάχης όλες οι πλευρές

Δύο παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, τη βδομάδα που πέρασε, μαρτυρούν ότι όλες οι πλευρές προετοιμάζονται εντατικά για την ώρα της μάχης, που πλησιάζει και πλέον έχει καταστεί αναπόφευκτη. Η συνέντευξη του προέδρου της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλου, αλλά και οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ Λ. Αντωνακόπουλου επιβεβαιώνουν ότι το μπλοκ των δυνάμεων που απεργάζεται την κατεδάφιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης έχει αναλάβει δράση.

Η κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη και ευρωπαϊκά δεσμευμένη (βλ. ΕΚΟΦΙΝ), στην ανατροπή των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, βέβαια, συνεχίζει την επίθεση στις βάσεις της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, με την περικοπή κοινωνικών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό, με την ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων και μέσα από τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων. Πυρήνας αυτών των σχεδίων είναι η προσβολή στα όρια ηλικίας, στο ύψος των συντάξεων στα βαριά ανθυγιεινά, η ενοποίηση των Ταμείων, αλλά με όρους που θα χειροτερεύουν τις παροχές. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι αυτά ακριβώς τα ζητήματα «σήκωσαν» και οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ.

Οπως, μάλιστα, σημειώνουν καλά πληροφορημένες πηγές του υπουργείου Εργασίας, η «λύση» που θα δοθεί θα έχει βάθος 20ετίας και, ταυτόχρονα, θα επιτρέπει νέες παρεμβάσεις στο μέλλον. Με δυο λόγια, αυτό που ενδιαφέρει σήμερα την κυβέρνηση, είναι να μπουν οι βάσεις, ώστε στην πορεία πάνω εκεί να χτιστεί σταθερά το νέο «ευέλικτο», «ιδιωτικοποιημένο», ασφαλιστικό σύστημα, που θα αποσπά τεράστιους πόρους για λογαριασμό του κεφαλαίου, ενώ την ίδια στιγμή θα εξασφαλίζει «δημοσιονομική σταθερότητα», σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της ΟΝΕ.

Το σίγουρο είναι ότι και το νέο πακέτο - όπως, αντίστοιχα, είχαν κάνει το 1992 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 1999 - θα χειροτερεύει τους όρους του Ασφαλιστικού για όλους τους εργαζόμενους.

Αν αλλάζει κάτι, αυτή είναι η τακτική της κυβέρνησης. Αυτό φάνηκε και την προηγούμενη βδομάδα, όπου, πλέον, τους στόχους της επίθεσης βάζουν πάνω στο χάρτη οι λεγόμενοι «κοινωνικοί εταίροι». Αυτοί γίνονται και οι προπομποί της επίθεσης, εξαπολύοντας τις πρώτες τροχιοδεικτικές βολές. Αυτό, που, σ' αυτήν τη φάση, απασχολεί την κυβέρνηση, είναι όχι η ουσία και η κατεύθυνση των μέτρων, αλλά ο τρόπος που αυτά θα πλασαριστούν στην κοινωνία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι λεγόμενες «προτάσεις Γιαννίτση» είναι «ωσεί παρών», για τους κυβερνητικούς, αυτό που έφταιξε, λένε, και ξεσήκωσε τους εργαζόμενους τον Απρίλη, δεν είναι τα μέτρα, αλλά η «επικοινωνιακή πολιτική».

Αρα, η κυβέρνηση θα μετρήσει και θα χτυπήσει. Θα χτυπήσει εκεί και με τρόπο, που εκτιμά ότι μπορεί να έχει μεγαλύτερα αποτελέσματα. Θα λέγαμε και το εξής: Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πάει το νυστέρι της τόσο βαθιά, ανάλογα με τις αντιστάσεις που οι εργαζόμενοι θα προβάλουν. Γι' αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα, πριν ακόμα εξαπολύσει την επίθεσή της, τι δυνάμεις θα βρει απέναντί της. Πόσο ευρύ και αποφασιστικό θα είναι το μπλοκ των δυνάμεων, που θα αντισταθεί στο μπλοκ κυβέρνησης - κεφαλαίου και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όπως έδειξε τους τελευταίους μήνες, αναγορεύοντας τον «κοινωνικό διάλογο» σε στρατηγική επιλογή, συμπλέει με την κυβέρνηση και το ΣΕΒ, συμβάλλει στην παγίδευση των εργαζομένων, καλλιεργεί σκόπιμα κλίμα αναμονής και παθητικότητας. Με την τακτική της, κάνει συνέχεια πάσες στην κυβέρνηση. Γιατί, συμμετέχοντας στο «διάλογο», δημιουργεί τις προϋποθέσεις που θέλουν η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ. Πολύ περισσότερο, το πλαίσιο της πλειοψηφίας είναι η βάση που μπορούν να περπατήσουν τα μέτρα της κυβέρνησης, να «πατήσουν» οι απαιτήσεις του ΣΕΒ. Βεβαίως, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ουσιαστικά, έδωσε με τις πρόσφατες θέσεις του το «πράσινο φως» στην κυβέρνηση για να προχωρήσει. Ομως, τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, που αμύνονται, αλλά και διεκδικούν αυτά που τους ανήκουν, είναι εντελώς διαφορετικά. Διεκδικούν να πληρώσουν εργοδοσία και κράτος, απαιτούν δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, με καλύτερες παροχές, αύξηση των συντάξεων, μείωση του χρόνου συνταξιοδότησης.

Σε ένα τέτοιο κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης, το ΠΑΜΕ κινητοποιεί όλες τις δυνάμεις του. Σε έναν τέτοιο αγώνα, απαιτείται η συστράτευση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, των ΕΒΕ, των αγροτών, της νεολαίας, που θα είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι και θα πληρώσουν το πιο ακριβό τίμημα. Εχουν θέση, αλλά και υποχρέωση να συμπαραταχτούν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, των πρώην ΔΕΚΟ, οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αλλωστε, ειδικά για τις δύο τελευταίες κατηγορίες, η κυβέρνηση ετοιμάζει «ειδική προσφορά». Δεν είναι τυχαίο ότι, μέχρι στιγμής, δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα τις μελέτες του βρετανικού οίκου για τους δημόσιους υπαλλήλους και τα βαριά - ανθυγιεινά επαγγέλματα. Εχουν θέση και οι εργαζόμενοι, που μπήκαν στην παραγωγή μετά το 1993, με χειρότερους όρους στο Ασφαλιστικό και για τους οποίους η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δε λέει κουβέντα. Αρνείται να ζητήσει την κατάργηση των νόμων της ΝΔ.

Εχουν, όμως, θέση και όλοι εκείνοι οι συνδικαλιστές, που, ανεξάρτητα από τις θέσεις που παίρνουν οι παρατάξεις τους, θέλουν να τιμήσουν το ρόλο τους, να μην προδώσουν αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν.

Σήμερα, πρώτη προϋπόθεση, για να δοθεί νικηφόρα η μάχη που πλησιάζει, είναι η οργάνωση της ίδιας της εργατικής τάξης. Η Κοινωνική Ασφάλιση πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη όλων των διοικήσεων, σωματείων, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών. Ν' ανοίξει η συζήτηση στους χώρους δουλιάς και, μάλιστα, από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, των δικών μας δικαιωμάτων, αλλά και των σύγχρονων αναγκών της εργατικής -λαϊκής οικογένειας. Εκεί, στο εργοστάσιο και τις επιχειρήσεις, οι επιτροπές αγώνα, οι συντονιστικές επιτροπές σε τοπικό επίπεδο, χρειάζεται να μπούνε μπροστά.

Στην τελευταία της συνεδρίαση, η Γραμματεία του ΠΑΜΕ ήταν σαφής: Συντονισμένος αγώνας σε όλα τα μέτωπα, όλες οι δυνάμεις στη δράση. Στο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης κρίνονται πολλά, κρίνεται το σήμερα, αλλά και το αύριο όλης της εργατικής τάξης.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ