Αποχαιρετώντας την συντρόφισσα Καίτη εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και της Συντακτικής Επιτροπής του «Οδηγητή», ο Παντελής Καλαβρέζος σημείωσε: «Ολόκληρη η ζωή και η διαδρομή της, η αγωνιστικότητα, η αγάπη για τους ανθρώπους του μόχθου και τους νέους, η πίστη στις αρχές του Κόμματος, η αταλάντευτη στάση της, η αποφασιστικότητα στις δύσκολες καμπές αποτελούν παράδειγμα για τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ. Τέτοιες αρετές παλεύουμε κι εμείς να κατακτήσουμε για να σταθούμε αντάξιοι του τίτλου του μέλους της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Καλό ταξίδι, συντρόφισσα. Θα σε θυμόμαστε στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας».

Ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη», σημείωσε: «Η συμβολή της υπήρξε μεγάλη στην προσπάθεια να αυξηθεί η κυκλοφορία της εφημερίδας. Να οργανωθεί το δίκτυο διανομής του σαββατοκυριακάτικου "Ριζοσπάστη" από τις Κομματικές Οργανώσεις. Να αυξηθούν οι συνδρομητές. Να γίνει υπόθεση του ίδιου του Κόμματος και των Οργανώσεων η διακίνηση της εφημερίδας, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη. Η υποδομή που διαμορφώθηκε και με τη δική της καθοριστική συμβολή, μας επιτρέπει σήμερα να σχεδιάζουμε και να κάνουμε κι άλλα βήματα. Να στηριχτούμε στα δικά μας μέσα, στις δικές μας δυνάμεις, για να φτάνει ο "Ριζοσπάστης", η φωνή του Κόμματος, σταθερά σε ακόμα περισσότερους».

Εκ μέρους των εργαζομένων στη «Σύγχρονη Εποχή» η Βούλα Λίτσιου τόνισε: «Στάθηκες πάντα στο πλάι μας, στις δυσκολίες που έχει η καθημερινότητα και μας καθοδηγούσες για να πετύχουμε αυτό που έλεγες: Να φτάσουμε τη "Σύγχρονη Εποχή" ψηλά, εκεί που επιτάσσουν οι ανάγκες της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης με την άρχουσα τάξη, εκεί που επιτάσσουν οι ανάγκες του Κόμματός μας. Μας έμαθες να δίνουμε ακλόνητα τη μάχη και κυρίως μας έμαθες τι σημαίνει συντροφικότητα και κομμουνιστική αλληλεγγύη μέχρι τέλους. Και μας έδωσες και ένα σημαντικό μάθημα. Οτι από τη ζωή ο κομμουνιστής πρέπει να φεύγει όρθιος».

Στον αποχαιρετισμό εκ μέρους των συντρόφων της από την Οργάνωση του Ωρωπού, ο Γραμματέας της, Κώστας Βάθης, σημείωσε: «Είναι δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνεις. Ομως, υποσχόμαστε να σε κρατήσουμε ζωντανή, στη μνήμη μας, στις πράξεις μας και στον αγώνα για να γίνει το Κόμμα μας ακόμα πιο δυνατό».

«Πέρα από τη στενοχώρια νιώθουμε ταυτόχρονα ευτυχείς και περήφανοι για τη σχέση που έχουμε μαζί σου. Οπως περήφανη είσαι κι εσύ μέχρι την τελευταία στιγμή. Πραγματική μαχήτρια της ζωής. Αποπνέεις και εμπνέεις δύναμη και αισιοδοξία, από την καθημερινότητα που μόνο απλή δεν είναι, μέχρι και τις δύσκολες και κρίσιμες στιγμές. Τόσο τις προσωπικές, όπως αυτά τα δύο χρόνια της ασθένειάς σου, όσο και στο κίνημα και στο Κόμμα, ιδιαίτερα στις δύσκολες καμπές που πέρασε, για να μην απολέσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά», σημείωσε η Μαρία Μανιατάκου, από το οικογενειακό περιβάλλον της Καίτης.

«Ενα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι είμαστε και ό,τι μας έδωσες». Με αυτά τα λόγια η Χριστίνα Ρόκκου, κόρη της Καίτης, αποχαιρέτησε τη μητέρα της. Οι αγαπημένες της κόρες μίλησαν από καρδιάς, για το πώς η ακούραστη δουλειά της επηρέασε τις δικές τους ζωές, για την πρωτοπόρα στάση της σε όλες τις πλευρές της ζωής, «αφού οι κομμουνιστές παλεύουν τα ζητήματα στο σύνολό τους και όχι με εκπτώσεις και με δύο μέτρα και δύο σταθμά», όπως είπε η κόρη της Μαρία Ρόκκου, προσθέτοντας: «Ετσι ήταν η μάνα μας. Γαλουχημένη μέσα από το κόμμα της εργατικής τάξης που οι αρχές του διαπερνούσαν κάθε φάση της ζωής της... Και ήταν το 2017 και μέχρι τώρα, που με σεμνότητα, απίστευτη αντοχή, υπομονή έδωσε αυτήν την τελευταία μάχη, με μόνο όπλο ότι έχει εκκρεμότητες και θα το παλέψει. Με μικρά λοιπόν και μεγάλα παραδείγματα, με πράξεις και όχι πολλά και μεγάλα λόγια, με τις αδυναμίες της και τα ανθρώπινα λάθη, άφησε το αποτύπωμά της όχι μόνο σε μας τα παιδιά της, αλλά και σε πολλούς ανθρώπους που γνώρισε, συντρόφους και μη, φίλους, οικογένεια. Μείνε ήσυχη μάνα, γυναίκα, αδερφή, φίλη, συντρόφισσα. Τις εκκρεμότητες, τα καθήκοντα θα τα τακτοποιήσουμε. Θα μείνουμε δυνατοί και το Κόμμα θα δυναμώνει γιατί εσύ συνέβαλες σε αυτό».