Σε άνευ προηγουμένου υπονόμευση των ασφαλιστικών ταμείων προχωράει η κυβέρνηση με το νέο προϋπολογισμό, καθώς για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες μειώνονται και σε απόλυτα ποσά τα σχετικά κονδύλια των επιχορηγήσεων για όλα σχεδόν τα ασφαλιστικά ταμεία. Ετσι, αντί να γίνουν βήματα ώστε να επιστραφεί μέρος από τα χρέη τρισεκατομμυρίων που έχει η κυβέρνηση προς τα ταμεία, κλιμακώνει μια πολιτική που τα οδηγεί σε παραπέρα οικονομικό βούλιαγμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το επόμενο διάστημα. Για σημαντικά ταμεία, όπως είναι το ΙΚΑ, το ΤΕΒΕ, το ΤΣΑ, το ΤΑΕ και το ΝΑΤ, ο προϋπολογισμός προβλέπει για την επόμενη χρονιά κονδύλια ύψους 1.116 ευρώ αντί για 1.314 που δόθηκαν φέτος. Το ποσό είναι μειωμένο κατά 198 εκατομμύρια ευρώ ή κατά 67 δισεκατομμύρια δραχμές!

Ιδιαίτερα μεγάλο είναι το πλήγμα που δέχεται το ΙΚΑ, οι επιχορηγήσεις του οποίου μειώνονται κατά 30,3%! Ακολουθούν τα κονδύλια που αφορούν το ΤΕΒΕ (μείωση 18,4%) και του ΤΑΕ (μείωση 3,6%).

Την ίδια στιγμή οι κυβερνώντες, ακολουθώντας τις γνωστές στατιστικές απάτες, μεταφέρουν μέρος από τα ψαλιδισμένα κονδύλια των ασφαλιστικών ταμείων στην περιβόητη «συμμετοχή του δημοσίου στην κοινωνική ασφάλιση». Πρόκειται για τα ποσά που πριν λίγες μέρες εμφανίστηκαν από τον φιλοκυβερνητικό Τύπο ως τα... πρόσθετα κονδύλια που βρήκε δήθεν η κυβέρνηση για να καλύψει τη συμμετοχή της στη διαδικασία... αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος. Αποδεικνύεται, δηλαδή, πολύ πριν αρχίσει ο ψευτοδιάλογος για το ασφαλιστικό ότι μοναδικός στόχος της κυβέρνησης είναι η εξαπάτηση και η συμπαιγνία σε βάρος των εργαζομένων. Από αυτή την άποψη σημασία έχει να σημειωθούν και οι ευθύνες της φιλοκυβερνητικής πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ, που πριν λίγες μέρες έσπευσαν να δηλώσουν... ικανοποίηση για τα νέα κονδύλια που ανακάλυψε η κυβέρνηση. Στην ουσία το κονδύλι «συμμετοχή του δημοσίου στην κοινωνική ασφάλιση» δεν είναι τίποτα άλλο από τα ποσά που η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καταβάλει στα πλαίσια της λεγόμενης τριμερούς χρηματοδότησης βάσει του ασφαλιστικού νόμου του 1992, για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Πρόκειται για ποσά που η κυβέρνηση αρνιόταν να καταβάλει στα ταμεία μέχρι και το 1999, γεγονός που αποτελεί έναν από τους λόγους της άσχημης οικονομικής κατάστασης που αντιμετωπίζουν σήμερα τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων. Τα σχετικά χρέη της κυβέρνησης από αυτού του είδους την τριμερή χρηματοδότηση έχουν ξεπεράσει προ πολλού το τρισεκατομμύριο.