Μια δήλωση του Ερντογάν πριν από μερικές βδομάδες ενισχύει την πεποίθηση ότι η επιχείρηση του τουρκικού στρατού στη Συρία στόχο έχει να δημιουργήσει τετελεσμένα και προϋποθέσεις για παραπέρα επεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας. Ο Ερντογάν είχε πει ότι τελικός προορισμός των στρατευμάτων του είναι η Ράκα και η Ντέιρ αλ-Ζορ, η οποία βρίσκεται πάνω από 150 χλμ. μακριά από τα σύνορα Τουρκίας - Συρίας (!), ξεπερνώντας κατά πολύ τα όρια της λεγόμενης «ζώνης ασφαλείας» απέναντι στους Κούρδους (30 χλμ. στο έδαφος της Συρίας). Πέρα από την απώθηση των Κούρδων από τα σύνορα και την αλλοίωση των πληθυσμών της περιοχής με την εγκατάσταση εκατομμυρίων προσφύγων, που σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία, οι βλέψεις της τουρκικής αστικής τάξης δεν είναι άσχετες και με το γεγονός ότι η ανατολική ακτή του Ευφράτη, όπου εξελίσσεται η επέμβαση, συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου της Συρίας (μόνο στην Ντέιρ αλ-Ζορ συγκεντρώνεται το 65% των πετρελαιοπηγών της χώρας) και ταυτόχρονα αποτελεί κόμβο σημαντικών αρτηριών φυσικού αερίου και πετρελαίου. Η Τουρκία, με την τρίτη κατά σειρά επέμβαση στη Συρία, επιδιώκει να αποκτήσει ένα γέρο «πάτημα» στο έδαφός της και από καλύτερες θέσεις να διαπραγματευτεί το ρόλο της στην περιοχή την επόμενη μέρα, απέναντι σε ανταγωνιστές και «συμμάχους», αξιοποιώντας και τη στρατιωτική της ισχύ στο παζάρι που διεξάγει μαζί τους. Οσοι λοιπόν προσπαθούν να υποβαθμίσουν την τουρκική επέμβαση και να την παρουσιάσουν περίπου ως «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με τους Κούρδους, κρύβουν τη μεγάλη εικόνα των ανταγωνισμών στην περιοχή και τους κινδύνους που αυξάνονται από τη βαθύτερη ελληνική εμπλοκή σ' αυτούς.