Copyright 2019 The Associated

Από τη μαζική συγκέντρωση στην Μπογκοτά

Με πολύ μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 21 Νοέμβρη η πανεθνική γενική απεργία στην Κολομβία, ξεπερνώντας και τις προσδοκίες των διοργανωτών, των 4 εργατικών συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών, μεγάλων συνδικάτων όπως των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στην πετρελαιοβιομηχανία, στη χημική βιομηχανία, στην ηλεκτρική ενέργεια, στις δημόσιες υπηρεσίες. Δυναμικό «παρών» επίσης έδωσαν οι φοιτητικές ενώσεις, οι ενώσεις αγροτών και ιθαγένικων οργανώσεων.

Η συμμετοχή θεωρείται η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών, με τους περισσότερους κλάδους της οικονομίας να παραλύουν, και εξέφραζε βροντερή κοινωνική αντίθεση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του Ιβάν Ντούκε και στο λεγόμενο «πακετάσο» (μεγάλο πακέτο μέτρων) που έχει εξαγγείλει και διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, διευρύνοντας την επισφαλή εργασία, τη δουλειά με την ώρα, καθιερώνει μισθό για τους νέους στο 75% του βασικού, ενώ χτυπάει και το δικαίωμα των εργαζομένων σε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις.

Η απεργία επίσης έβαζε στο στόχαστρο την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης και οργανισμών κοινής ωφέλειας, την ακρίβεια και τη φοροληστεία στα λαϊκά στρώματα, την ώρα που προωθούνται και νέες φοροαπαλλαγές για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Επίσης, βασικό ζήτημα ήταν να σταματήσει η κυβέρνηση τις παραβιάσεις της ειρηνευτικής συμφωνίας με τους αντάρτες, να σταματήσουν οι δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών κυρίως από παραστρατιωτικές οργανώσεις, με την ανοχή του κράτους (700 τα τελευταία τρία χρόνια από την υπογραφή της συμφωνίας), να σταματήσει η ποινικοποίηση του δικαιώματος στην απεργία και την κοινωνική διαμαρτυρία.

Από νωρίς το πρωί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων και νέων κατέκλυσαν τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας Μπογκοτά, του Κάλι, του Μεντεγίν, των τριών μεγαλύτερων πόλεων της χώρας, συνολικού πληθυσμού 48 εκατομμυρίων, αλλά και όλων των πρωτευουσών των 32 επαρχιών. Η κινητοποίηση αυτή πραγματοποιήθηκε παρά τα σκληρά μέτρα προληπτικής καταστολής και τρομοκρατίας της αντιδραστικής κυβέρνησης που είχαν προηγηθεί, με εφόδους της αστυνομίας σε σπίτια συνδικαλιστών, κομμουνιστών (κυρίως στην επαρχία Βάγιε ντελ Κάουκα), κοινωνικών οργανώσεων, με πρόσχημα την «έρευνα για εκρηκτικές ύλες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων». Επίσης, είχε δοθεί εντολή να κλείσουν τα χερσαία σύνορα, ο στρατός ήταν σε ετοιμότητα 1ου βαθμού για την επιβολή της «έννομης τάξης» και είχε δοθεί η δυνατότητα στις τοπικές αρχές να προχωρούν κατά την κρίση τους σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», επί της ουσίας στρατιωτικού νόμου. Αυτό εφαρμόστηκε από τον δήμαρχο της πόλης Κάλι και μερικών ακόμα πόλεων, που επικαλέστηκαν τους βανδαλισμούς που σημειώθηκαν από μικρές ομάδες κουκουλοφόρων που αποκόπτονταν από τις διαδηλώσεις. Υπήρξαν επίσης περιπτώσεις αστυνομικών με πολιτικά μέσα στις συγκεντρώσεις, που εντοπίστηκαν και αποβλήθηκαν από αυτές.

Επίσης συγκρούσεις έγιναν και στην Μπογκοτά, μεταξύ αστυνομίας και κάποιων φοιτητών που τους απαγορεύτηκε να κατευθυνθούν προς το αεροδρόμιο της πόλης. Η μεγάλη παρουσία της αστυνομίας με διάφορα μέσα και με τις ειδικές δυνάμεις ESMAD (τα αντίστοιχα ΜΑΤ) ήταν προκλητική, έγινε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και χημικών, ενώ στο τέλος της μεγάλης συγκέντρωσης στην κεντρική πλατεία Σιμόν Μπολίβαρ, στις 4.30 το μεσημέρι, με αντλίες νερού και βροχή δακρυγόνων έγινε ανοιχτή επίθεση στο πλήθος για να το διαλύσουν. Καταγγέλλονται επίσης συλλήψεις αγωνιστών (άγνωστος αριθμός), ενώ η αντιδραστική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι συνελήφθησαν μόνο «βάνδαλοι». Πάντως αναγκάστηκε επίσημα να επιβεβαιώσει τον θάνατο τουλάχιστον 3 διαδηλωτών και τον τραυματισμό άλλων 273 από την επέμβαση των ειδικών δυνάμεων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τις 7 το βράδυ επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ η λαϊκή διαμαρτυρία συνεχίστηκε έως αργά το βράδυ από τα μπαλκόνια και τις αυλές των σπιτιών, με το χαρακτηριστικό στις χώρες της Λατινικής Αμερικής «κασερολάσο», δηλαδή το χτύπημα σε κατσαρόλες. Αυτή η μορφή διαμαρτυρίας στην κρατική καταστολή και την αδιαφορία για τα λαϊκά αιτήματα επεκτάθηκε αργότερα και σε άλλες πόλεις. Μάλιστα, για το Σάββατο είχε προγραμματιστεί νέο «κασερολάσο», ενώ η Ενωτική Συνομοσπονδία Εργατών - CUT και η Πανεθνική Επιτροπή της Απεργίας (από το σύνολο των φορέων) έχει προγραμματίσει για τη Δευτέρα συνάντηση, όπου θα γίνει απολογισμός της επιτυχημένης απεργίας και θα οργανωθούν τα επόμενα βήματα, με κάποιες δυνάμεις να προτείνουν τη συνέχιση του αγώνα με νέα πανεθνική απεργία.

Χαρακτηριστικά, σε ανακοίνωσή της η Πανεθνική Επιτροπή Απεργίας χαιρετίζει τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που συνέβαλαν στην επιτυχία της απεργίας και σημειώνει: «Ηταν μια πολύ ευρεία έκφραση της μη συμμόρφωσης και εξέγερσης στα κυβερνητικά μέτρα που αναπτύχθηκε παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, που προειδοποιούσε για "πορεία βίαιων και αναρχικών", ήταν η έκφραση μιας νέας Κολομβίας».

Δηλώνει ότι ζητάει άμεση συνάντηση με τον Πρόεδρο Ντούκε, «ώστε να πάρει θέση για τα αιτήματα ενάντια στη δέσμη μέτρων για οικονομικά, κοινωνικά, εργασιακά και περιβαλλοντικά ζητήματα, για τη ζωή, την ειρήνη και ανθρώπινα δικαιώματα» και καταλήγει: «Καλούμε το λαό να είναι σε εγρήγορση μπροστά σε αυτήν τη συνάντηση και σε ετοιμότητα για νέες κινητοποιήσεις στο δρόμο αν η εθνική κυβέρνηση διατηρήσει την παραμέληση των αξιώσεών μας».

Το Κολομβιάνικο ΚΚ, που στελέχη και μέλη του, όπως και της ΚΝ Κολομβίας, πήραν μέρος ενεργά στην επιτυχία της κινητοποίησης, σημειώνουν ότι πρέπει να ενταθεί η πίεση και καλούν σε κλιμάκωση του αγώνα στην πάλη για ριζικές κοινωνικές αλλαγές.