«Οι οικονομικές επιδράσεις των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας» είναι το θέμα της μελέτης του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) που παρουσιάστηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου. Η συγκεκριμένη εργασία κινείται μέσα στις λογικές της κυβέρνησης και από την άποψη αυτή περιορίζει το εύρος των κριτικών της επιλογών. Η συγκεκριμένη μελέτη, επικεντρώνει την ανάλυσή της σε «καθαρά» οικονομικά μεγέθη, όπως οι επιπτώσεις που θα υπάρχουν στο ΑΕΠ, στην προσφορά και τη ζήτηση στην οικονομία και τα οφέλη στον τουρισμό. Ομως, αφήνει εκτός αντικειμένου τις... γκρίζες περιοχές των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως η προώθηση «μαύρης εργασίας» με τη δικαιολογία της εγκυρης ολοκλήρωσης των έργων, οι καταστροφικές συνέπειες που θα υπάρξουν στο περιβάλλον της Αττικής, λόγω των προγραμματιζόμενων παρεμβάσεων κλπ.

Σε μια σύντομη πάντως αναφορά της στα αποτελέσματα των Ολυμπιακών Αγώνων από το Μόντρεαλ - το 1976 - μέχρι και την Ατλάντα, διατυπώνει το σκεπτικισμό σε ό,τι αφορά τα οικονομικά αποτελέσματα, ενώ μεταξύ της πλήρους εμπορευματικοποίησης και του μικτού συστήματος (εμπορευματικοποίηση μαζί με κρατική συμμετοχή) τάσσεται υπέρ της δεύτερης επιλογής.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη των συγγραφέων για τους τρόπους χρηματοδότησης των ολυμπιακών έργων. Αποδεχόμενοι τις κυβερνητικές θέσεις, για συνολικό προϋπολογισμό ολυμπιακών έργων, 1.494 δισ. δραχμές, εξετάζουν δύο σενάρια χρηματοδότησης με γνώμονα τις επιπτώσεις στο ΑΕΠ και το Δημόσιο Χρέος. Το πρώτο σενάριο προβλέπει χρηματοδότηση των έργων μόνο από φορολογία και το δεύτερο από προσφυγή του ελληνικού δημοσίου σε δανεισμό. Με λίγα λόγια και στη μια περίπτωση και στην άλλη τα σπασμένα τα πληρώνει ο ελληνικός λαός, αφού και στην περίπτωση χρηματοδότησης των έργων μέσω δανεισμού, η εξόφληση των δανείων θα γίνει προφανώς από φορολογικά έσοδα. Οι συντάκτες της έκθεσης προτρέπουν την κυβέρνηση να επιλέξει την κατασκευή των έργων από χρηματοδότηση μέσω φορολογίας με το σκεπτικό ότι έτσι τα οφέλη στο ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος είναι σημαντικότερα σε σχέση με την επιλογή του δανεισμού.

Σύμφωνα με πίνακα που παρουσιάζεται στη μελέτη οι μεγάλες ομάδες δαπανών του προϋπολογισμού των ολυμπιακών έργων είναι τα Ολυμπιακά Αθλητικά Κέντρα (650 δισ. δραχμές), τα έργα Ολυμπιακής Υποδομής (54,5 δισ. δραχμές), τα έργα Γενικής Υποδομής (630 δισ. δραχμές). Τέλος για Καταναλωτικές Δαπάνες προβλέπονται 159,5 δισ. δραχμές και σύνολο προϋπολογισμού 1.494 δισ. δραχμές. Παράλληλα με τον πρώτο «τρέχει» και ο προϋπολογισμός του Οργανισμού Αθήνα 2004 ΑΕ, ο οποίος εμφανίζεται πλεονασματικός... Προβλέπει έσοδα (κυρίως από τηλεοπτικά δικαιώματα και χορηγίες) 563,8 δισ. δραχμές και δαπάνες 555,8 δισ. δραχμές.

Στα συμπεράσματά της η μελέτη ταυτίζεται πλήρως με τις κυβερνητικές θέσεις, αναφέροντας πως «... ακόμα και κάτω από απαισιόδοξες υποθέσεις, η Ολυμπιάδα του 2004 δε ζημιώνει τη χώρα. Τα οφέλη ισοσταθμίζουν περίπου το κόστος». Εκτιμά επίσης ότι θα υπάρξει θετική επίδραση στο ΑΕΠ, και στην απασχόληση όπου - όπως υποστηρίζεται - την περίοδο 2002 - 2004 θα απασχολούνται 38 -50 χιλ. άτομα και μετά το τέλος των αγώνων θα διατηρηθούν 20.000 θέσεις εργασίας.