Την... κρυστάλλινη σφαίρα τους έβγαλαν τις προηγούμενες μέρες αστοί αναλυτές και δημοσιολόγοι για τη νέα δεκαετία που ξεκινά από αύριο, αναπαράγοντας διάφορες αναλύσεις για το τι θα φέρουν τα επόμενα χρόνια: Από τα «μαύρα σύννεφα» μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης έως τις λεγόμενες «γεωπολιτικές εντάσεις». Και από τις τεράστιες δυνατότητες που δημιουργεί η λεγόμενη «4η βιομηχανική επανάσταση» έως τις προβλέψεις για ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη των «κοινωνικών ανισοτήτων». Κανείς βέβαια απ' όλους αυτούς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει την αντίφαση ανάμεσα στις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στα ανείπωτα δεινά που βιώνουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, με τις στερήσεις που αντιμετωπίζουν ακόμα και για τα στοιχειώδη, με την ένταση της εκμετάλλευσης, που αποτυπώνεται σε χιλιάδες αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους, με τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ανάφλεξης, που θα παρασύρει και τη χώρα μας, λόγω της βαθιάς εμπλοκής στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς. Οσο λοιπόν κι αν προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι η ελπίδα βρίσκεται στο «βάλε πλάτη για τη βιώσιμη ανάπτυξη» ή στην προσδοκία μιας «πιο "δίκαιης" καπιταλιστικής ανάπτυξης», η χρονιά που ξεκινάει, μαζί και η νέα δεκαετία, μπορεί να ανοίξει δρόμους για την πραγματική λαϊκή ευημερία, μόνο αν οι εργαζόμενοι και ο λαός βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, παλεύοντας για σύγχρονα δικαιώματα και για μια κοινωνία στα μέτρα των δικών τους αναγκών, με την εξουσία στα δικά τους χέρια.