Η εργοδοσία της «Χαλυβουργικής» για να αποδώσει στους εναπομείναντες εργάτες τα δεδουλευμένα, τη νόμιμη αποζημίωση και το ποσόν που καλύπτει τον ΟΑΕΔ, δηλαδή το ταμείο ανεργίας, τους ζητάει να υπογράψουν ένα κείμενο, όπου γράφονται τα εξής: «...Δηλώνω ρητά και αντιλαμβάνομαι ότι στο πλαίσιο της σχέσης εμπιστοσύνης που συνέδεε εμένα και τον εργοδότη μου και όπως επιβάλλεται από την καλή πίστη δεν πρόκειται να προβώ ή να συμμετάσχω στη δημιουργία ή έκφραση δημόσιων δηλώσεων ή να παρακινώ άλλο πρόσωπο να προβεί σε δημόσιες δηλώσεις, έγγραφες ή προφορικές, οι οποίες θα είχαν σκοπό να υποτιμήσουν ή να δυσφημήσουν το όνομα και να πλήξουν τη φήμη της εταιρείας ή οι οποίες σκοπεύουν να φέρουν την εταιρεία, τις τυχόν θυγατρικές της ή συνδεδεμένες με αυτήν εταιρείες ή τους διευθυντές, διοικητές, προϊσταμένους, ή μετόχους αυτών σε δύσκολη θέση...». Δηλαδή - ρωτάμε «αφελώς» - αν ένας εργάτης συμμετάσχει σε κινητοποίηση ενάντια στο κλείσιμο του εργοστασίου, διεκδικήσει αγωνιστικά τα δικαιώματά του, αν μιλήσει σε μια σύσκεψη ή συγκέντρωση για το πώς το κεφάλαιο, αφού τον ξεζούμισε, τώρα του λέει «πάρε τα "νόμιμα" και τράβα από εδώ», εμπίπτει στις παραπάνω απαγορεύσεις; Το θράσος τους δεν έχει όρια. Αλλά είναι φως φανάρι από πού το αντλούν: Από την πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, που έχουν την επιχειρηματικότητα και το καπιταλιστικό κέρδος κορόνα στο κεφάλι τους. Και από τους αντεργατικούς νόμους, που δεν δίνουν απλά τη δυνατότητα στους ομίλους να ξεφορτώνονται τους εργαζόμενους όταν δεν τους αποδίδουν το προσδοκώμενο κέρδος, αλλά νοιάζονται και για την ...υστεροφημία τους, μην τυχόν θιγούν τα συμφέροντα και οι άλλες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες.