Ερώτηση με αφορμή τις εξελίξεις στη ΛΑΡΚΟ κατέθεσε σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στους υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Οικονομικών, απαιτώντας τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης, με διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων, όπως και τη λήψη των απαραίτητων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων.

Η Ερώτηση αναφέρει τα εξής: «Οπως γνωρίζετε, η χώρα μας έχει στο υπέδαφός της το 90% των συνολικών κοιτασμάτων νικελίου της Ευρώπης και η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική επιχείρηση στην ΕΕ συνεχούς πυράς που παράγει σιδηρονικέλιο μέσα από την επεξεργασία δικών της εγχώριων μεταλλευμάτων. Καλύπτει το 6% των αναγκών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το 3% των παγκόσμιων αναγκών.

Η παραγωγή της ΛΑΡΚΟ δίνεται ως πρώτη ύλη σε μεγάλα ευρωπαϊκά μονοπώλια παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, προϊόν πολλαπλάσιας υπεραξίας. Από το προϊόν που πουλά η ΛΑΡΚΟ (σιδηρονικέλιο), πληρώνεται μόνο για το νικέλιο (18-23% του συνολικού τελικού προϊόντος). Το σίδερο και το κοβάλτιο (το υπόλοιπο 77 - 82% του συνολικού τελικού προϊόντος) δεν πληρώνονται από τους πελάτες της.

Η χώρα μας έχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα χρωμίου, όπου μαζί με το νικέλιο δημιουργούν τον ανοξείδωτο χάλυβα, ο οποίος τώρα εισάγεται. Από το 1982 έχει πραγματοποιηθεί μελέτη και πείραμα με επιτυχία στη ΛΑΡΚΟ για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην εγχώρια βιομηχανία και την κάλυψη αναγκών της παραγωγής της χώρας.

Με διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν οι μεγάλες δυνατότητες της επιχείρησης, αλλά οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόστηκαν έπληξαν τη ΛΑΡΚΟ και οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, που εκδηλώνεται ακόμα και με καθυστέρηση της μισθοδοσίας, της καταβολής των δεδουλευμένων.

Η ίδια αυτή αντιλαϊκή πολιτική ευθύνεται για την έλλειψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας της υγείας, της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων προκαλώντας βαριές συνέπειες. Μόνο το τελευταίο εξάμηνο υπάρχουν δύο θανατηφόρα εργατικά "ατυχήματα" και δεκάδες συμβάντα και από τύχη δεν έχουμε θρηνήσει περισσότερα θύματα.

Οι εργαζόμενοι εργάζονται σε σκληρές, ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες και είναι προκλητική η προσπάθεια συκοφάντησής τους και σκόπιμης ενοχοποίησης των δικαιωμάτων τους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο έδαφος που έστρωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, εξετάζει τα σενάρια της πτώχευσης, της εκκαθάρισης εν λειτουργία και της ιδιωτικοποίησης, ακόμα και το κλείσιμο της επιχείρησης. Κάθε σενάριο από αυτά είναι απαράδεκτο και έχει προκαλέσει την οργή των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και της περιοχής, γιατί θα πλήξει το δικαίωμα δουλειάς και το σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων, θα φουντώσει την ανεργία. Η περιοχή της Στερεάς θα μαραζώσει και θα υπονομευθούν ακόμα περισσότερο οι εγχώριες παραγωγικές δυνατότητες.

Οι πολιτικές ευθύνες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για τον οικονομικό στραγγαλισμό της ΛΑΡΚΟ είναι τεράστιες. Η ανάπτυξη που προβάλλουν είναι για τους λίγους, για τα μεγάλα συμφέροντα, κατά των εργαζομένων. Η συνειδητή υπονόμευση - απαξίωση της επιχείρησης στην πορεία των χρόνων κλιμακώθηκε καθώς:

• Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων δεν έχει κλείσει η εκκαθάριση της Παλαιάς ΛΑΡΚΟ από το 1986. Ενα δικηγορικό γραφείο, ως "εκκαθαριστής", κάνει απαιτητά και αποκομίζει όλα τα χρόνια τεράστια ποσά, εκατομμυρίων ευρώ.
• Η ΛΑΡΚΟ διαχρονικά πλήρωνε την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας παραπάνω από άλλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις, μεταξύ αυτών και ανταγωνιστών της. Με ευθύνη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, το 2006, η ήδη αυξημένη τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας για τη ΛΑΡΚΟ διπλασιάζεται, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει συσσωρεύσει 300 εκατομμύρια ευρώ χρέος.
• Την περίοδο 2005 - 2007 η ΛΑΡΚΟ καταγράφει πάνω από 400 εκατομμύρια διαφυγόντα κέρδη επειδή η διοίκηση που είχε διορίσει η Νέα Δημοκρατία είχε προπωλήσει το προϊόν στους πελάτες της ΛΑΡΚΟ στη μισή τιμή από τις τιμές που είχε το νικέλιο εκείνη την περίοδο (είχε 50.000 δολάρια ανά τόνο και πούλαγε με 25.000 δολάρια ανά τόνο).
• Το 2009, το κράτος, ως κύριος μέτοχος της ΛΑΡΚΟ, πραγματοποίησε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, μπήκε εγγυητής σε δάνεια που τα έχει αποπληρώσει η ΛΑΡΚΟ και το 2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού αποδίδει το πρόστιμο των 135 εκατομμυρίων ευρώ, διότι η διαδικασία, όπως αιτιολογείται, δεν έγινε με τον "προβλεπόμενο τρόπο", "απαγορεύοντας" παράλληλα τη χρηματοδότησή της.

Οι αιτιολογίες για την απαγόρευση της χρηματοδότησης της ΛΑΡΚΟ είναι τουλάχιστον προσχηματικές, τη στιγμή που το Δεκέμβρη του 2019 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την κρατική χρηματοδότηση από 7 κράτη - μέλη της ύψους 3,2 δισ. ευρώ σε κοινοπραξία 17 επιχειρήσεων για να τη στηρίξει στην κούρσα του ανταγωνισμού. Αλλωστε, είναι γεγονός πως με τους αποκαλούμενους αναπτυξιακούς νόμους, με χρηματοδοτήσεις και πλήθος φοροαπαλλαγές, όλες οι κυβερνήσεις διαθέτουν δισεκατομμύρια ευρώ στους μονοπωλιακούς ομίλους».

Με βάση τα παραπάνω, ρωτιούνται οι αρμόδιοι υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε:

• Η ΛΑΡΚΟ να χρηματοδοτηθεί από τον κύριο μέτοχο, που είναι το κράτος, ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία της, να αναπτυχθεί η παραγωγή της και να ληφθούν άμεσα μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Επιχειρήσεων (ΚΜΛΕ) για τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και την ασφάλεια στην εργασία.
• Να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών, να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι και να υπογραφεί η συμφωνημένη με την προηγούμενη διοίκηση Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να διασφαλιστούν η μισθοδοσία και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
• Να πραγματοποιηθούν άμεσα όσες προσλήψεις χρειάζονται για να καλυφθεί στο ακέραιο το οργανόγραμμα λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ.