Σύμφωνα με μία μελέτη της ΕΤΕΒΑ,που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό τηςΛΑΡΚΟ - μελέτη που, ας σημειωθεί, κινείται στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης και των περικοπών - η επιχείρηση τουλάχιστον για τα πέντε επόμενα χρόνια, με βάση τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, όχι μόνο είναι βιώσιμη, αλλά μπορεί να παρουσιάσει και κέρδη. Η ίδια μελέτη αναφέρει ότι η απόλυση 200 εργαζομένων που έχουν προγραμματίσει άμεσα οι μέτοχοι της επιχείρησης, δεν επείγει, αφού αυτός ο αριθμός εργαζομένων θα αποχωρήσει σταδιακά τα επόμενα χρόνια, λόγω συνταξιοδότησης.

Οσον αφορά τα προβλήματα της επιχείρησης, η μελέτη της ΕΤΕΒΕ τα αποδίδει: Στη μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εταιρίας, στις συχνές αλλαγές της διοίκησης και στην ανυπαρξία επαρκών πηγών χρηματοδότησης, παράγοντες οι οποίοι - όπως σημειώνεται - συντέλεσαν στην έλλειψη ενιαίας και σταθερής στρατηγικής στην παραγωγή και την οικονομική διαχείριση της εταιρίας, αλλά και στις οικονομικές υποχρεώσεις της ΛΑΡΚΟ στους μετόχους της επιχείρησης.

Συγκεκριμένα στα συμπεράσματα η μελέτη αναφέρει ότι: "Από τη μελέτη των σεναρίων βιωσιμότητας προέκυψε, με βάση τις παραδοχές που λήφθηκαν υπόψη, ότι η εταιρία δε θα αντιμετωπίσει προβλήματα ρευστότητας κατά την επόμενη πενταετία και θα παρουσιάσει οριακά θετικά αποτελέσματα, καλύπτοντας τις λειτουργικές της επενδύσεις, με την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα εξυπηρετηθούν οι συνολικές υποχρεώσεις προς την ΑΕΜΜΕΛ ΛΑΡΚΟ (παλιά ΛΑΡΚΟ), τον ΟΑΕ και τη ΔΕΗ". Συνεπώς, αν η ΛΑΡΚΟ απεξαρτηθεί για κάποιο χρονικό διάστημα από τα χρέη - τα οποία στη συντριπτική πλειοψηφία είναι πλασματικά - δε θα αντιμετωπίζει πρόβλημα.

Τα χρέη της επιχείρησης αυτή τη στιγμή ανέρχονται στα 50 δισεκατομμύρια δραχμές (14,9 δισ. προερχόμενα από κεφάλαιο και 35,1 δισ. από τόκους!), ενώ ξεχωριστά προς τον κάθε πιστωτή είναι: Στην Παλαιά ΛΑΡΚΟ από 6,5 δισεκατομμύρια δραχμές κεφάλαιο (ανταλλακτικά) που πήρε η Νέα ΛΑΡΚΟ και με 22,2 δισ. τόκους, το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 28,7 δισεκατομμύρια δραχμές. Στον ΟΑΕ, από κεφάλαιο 1,7 δισεκατομμυρίων και 7,3 δισ. τόκους και συνολικό ποσό 9 δισεκατομμύρια δραχμές. Στη ΔΕΗ, 6,7 δισεκατομμύρια από κεφάλαιο και 5,6 δισ. από τόκους, φτάνουμε στο συνολικό ποσό των 12,3 δισ. δραχμών.

Το εξοργιστικό πάντως είναι - όπως επισημαίνουν οι εργαζόμενοι - ότι κατά τον πλειστηριασμό του 1989, η Νέα ΛΑΡΚΟ από τη μέρα γέννησής της ήταν χρεωμένη με 8,2 περίπου δισεκατομμύρια δραχμές. Και αυτά προέρχονται από την Παλιά ΛΑΡΚΟ, η οποία φόρτωσε με ανταλλακτικά τη Νέα ΛΑΡΚΟ και - όπως σημειώνει και η μελέτη της ΕΤΕΒΑ - εάν αυτό το ενεργητικό είχε εκπλειστηριαστεί η αξία του θα ήταν 20% χαμηλότερη. Συνεπώς πρόκειται για ένα σκάνδαλο. Η οφειλή προς τον ΟΑΕ ξεκινάει από τα 1,7 δισ. δραχμές που χορήγησε ο ΟΑΕ και τα οποία αποτέλεσαν το μοναδικό κεφάλαιο κίνησης της εταιρίας. Οσο για 12,3 δισ. που οφείλονται στη ΔΕΗ, αυτά προέρχονται από την ξαφνική μονομερή αύξηση της ΔΕΗ του τιμολογίου του ρεύματος στην εταιρία κατά 76% έναντι της Παλιάς ΛΑΡΚΟ.

Οι πωλήσεις της εταιρίας, στο σύνολό τους σχεδόν, αφορούν εξαγωγές οι οποίες κατευθύνονται στις ευρωπαϊκές χαλυβουργίες, οι οποίες απορροφούν το 28% της παγκόσμιας κατανάλωσης. Η ΛΑΡΚΟ είναι ο δεύτερος μετά τη Νέα Καληδονία, προμηθευτής νικελίου των ευρωπαϊκών χαλυβουργείων ανοξείδωτου χάλυβα και ο μοναδικός παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, αποκλειστικά από εγχώρια μεταλλεύματα. Κατέχει επίσης το 5% των προμηθειών στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το 2,1% στο σύνολο του Δυτικού Κόσμου. Επίσης, λόγω της συγκέντρωσης των περισσότερων παραδοσιακών παραγωγών του ανοξείδωτου χάλυβα στη Δυτική Ευρώπη και σε συνδυασμό με την κοντινή απόσταση της ΛΑΡΚΟ με την Ευρώπη - γεγονός που συμβάλλει στη μείωση του μεταφορικού κόστους - η ΛΑΡΚΟ αποκτά σοβαρό στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων ανταγωνιστικών επιχειρήσεων. Εξάλλου οι εκτιμήσεις που προβλέπουν την επαναλειτουργία επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν νικέλιο στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, ενισχύουν το συμπέρασμα ότι στο μέλλον της ΛΑΡΚΟ διαφαίνονται σημαντικές προοπτικές.