Με μια δυναμική κινητοποίηση έξω από το ξενοδοχείο «Divani Palace» στη Λάρισα, «υποδέχτηκαν» την Παρασκευή τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Μ. Βορίδη, αγρότες από όλη τη Θεσσαλία, ανταποκρινόμενοι στα καλέσματα των Ενωτικών Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και Καρδίτσας. Στο χώρο αυτό διεξαγόταν συνέδριο για το βαμβάκι με πρωτοβουλία της Διεπαγγελματικής Βάμβακος και του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, παρουσία του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, εκπροσώπων των εκκοκκιστών, μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού τομέα.

Με τα συνθήματά τους έστειλαν μήνυμα προς την κυβέρνηση πως η πάλη τους δεν είναι «επετειακή και αδιέξοδη», όπως τους κατηγορεί, αλλά είναι συνεχής, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αξίζει να σημειωθεί πως από νωρίς το πρωί ο χώρος έξω και μέσα από το ξενοδοχείο είχε κατακλυστεί από αστυνομικές δυνάμεις, με στόχο τον εκφοβισμό και την καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας.

Με αποφασιστικότητα, οι βιοπαλαιστές αγρότες κατάφεραν να μπουν μέσα στο χώρο του συνεδρίου, απαιτώντας να πάρουν το λόγο, κάτι το οποίο πέτυχαν τελικά. Από το βήμα του συνεδρίου ο Κώστας Τζέλλας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, κατήγγειλε την κυβέρνηση της ΝΔ, που έχει αρνηθεί τρεις φορές από το Σεπτέμβρη μέχρι τώρα να συναντηθεί μαζί τους και να απαντήσει στα αιτήματά τους, καταφεύγοντας σε συκοφαντίες και ψέματα για τα δίκαια αιτήματά τους, μιλώντας για υποκινούμενους αγώνες και λέγοντας πως το 70% των προβλημάτων των αγροτών έχει λυθεί.

Ο Κώστας Τζέλλας παρουσίασε επίσης τα δίκαια αιτήματα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, προβάλλοντας ιδιαίτερα τη χαμηλή τιμή που είχε φέτος το βαμβάκι, όπου οι βαμβακοπαραγωγοί δεν πληρώθηκαν τον κόπο τους, την απόδοση και την εξαιρετική ποιότητα του προϊόντος. Αντίθετα, οι εκκοκκιστές με τις πλάτες της κυβέρνησης συνέχισαν για μια ακόμη φορά την κλοπή του εισοδήματός τους, δίνοντας χαμηλότερες τιμές κατά 20% σε σχέση με πέρυσι, με αποτέλεσμα, παίρνοντας υπόψη και το υψηλό κόστος παραγωγής, οι βαμβακοπαραγωγοί όχι μόνο να μην είχαν ένα ικανοποιητικό εισόδημα για να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους αξιοπρεπώς, αλλά δεν μπόρεσαν να καλύψουν ούτε τα έξοδά τους.

Ταυτόχρονα, ανέδειξε το ρόλο που παίζουν οι Διεπαγγελματικές Ενώσεις, οι οποίες δεν εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα των παραγωγών, αλλά των μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, οι οποίοι «έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι» σε αυτές τις Ενώσεις.