Κλιμάκιο της ΤΕ Καβάλας του ΚΚΕ, αποτελούμενο από τον Βασίλη Καταπόδη, Γραμματέα της ΤΕ, Χρήστο Ποτόλια, δημοτικό σύμβουλο Καβάλας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και την Ρούλα Χατζητοπαλούδη, μέλος του Γραφείου Τύπου, πραγματοποίησαν συναντήσεις με τον λιμενάρχη Καβάλας και την διευθύνουσα σύμβουλο του Οργανισμού Λιμένος Καβάλας.

Στη συνάντηση με τον λιμενάρχη έγινε αναφορά στο αντιδραστικό νομοσχέδιο που κατέθεσε χτες η κυβέρνηση για τις διαδηλώσεις, στο οποίο συμπεριλαμβάνει και τις υπηρεσίες του Λιμενικού Σώματος, αντιδραστικοποιώντας περαιτέρω το ρόλο τους. Επίσης, τη συζήτηση απασχόλησαν οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τους γενικότερους ανταγωνισμούς στην περιοχή με αφορμή το διακηρυγμένο ενδιαφέρον του αμερικανικού παράγοντα και για το λιμάνι της Καβάλας.

Τα στελέχη του ΚΚΕ ενημερώθηκαν για τις ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, καθώς από το 2014 η μείωση του προσωπικού στο Σώμα ανήλθε στο 30%, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία 15ετία μόλις ένα καινούργιο όχημα διατέθηκε στο Σώμα. Στη συνάντηση με την διευθύνουσα σύμβουλο του ΟΛΚ, επισημάνθηκαν οι αρνητικές συνέπειες που θα έχει για το λαό η ιδιωτικοποίηση του εμπορικού λιμανιού, ενώ θα οξύνει και τους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς.

Οπως αναφέρει σε ανακοίνωση η ΤΕ Καβάλας, «το γεγονός πως δεν υπάρχει προς το παρόν επίσημη αναφορά για εκδήλωση ενδιαφέροντος εκμετάλλευσης του λιμανιού από ιδιώτη δεν σημαίνει πως το ΤΑΙΠΕΔ δεν προσπαθεί να στρώσει το έδαφος με μια σειρά κινήσεις στην κατεύθυνση της "αναβάθμισης" του εμπορικού λιμανιού στο όνομα της κρουαζιέρας, του τουρισμού και συνολικά των επενδύσεων που θα προκύψουν και από τα οποία ο καβαλιώτικος λαός δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Επομένως, οι παρεμβάσεις που είναι προγραμματισμένες και θα χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό θα αποτελέσουν την καλύτερη "προίκα" για μια μελλοντική ιδιωτικοποίηση».

«Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν συναντιέται με τις λαϊκές ανάγκες και προτεραιότητες», συνεχίζει η ανακοίνωση και καταλήγει: «Τα λιμάνια της Καβάλας, συνολικά τα λιμάνια και οι υποδομές της χώρας μπορούν να γίνουν μοχλός πραγματικής ανάπτυξης και ευημερίας για τους εργάτες και τις λαϊκές οικογένειες, μόνο όταν περάσουν στα χέρια του λαού και γίνουν κοινωνική περιουσία. Μόνο όταν η εργατική τάξη πάρει την εξουσία στα χέρια της και θέσει όλες τις παραγωγικές δυνάμεις με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό στην υπηρεσία της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών».