ΜΙΝΣΚ.--

Συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες στη Λευκορωσία, ενάντια στο αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών της Κυριακής, που φέρνει ξανά πρώτο τον Αλεξάντερ Λουκασένκο (με 80,23%), ο οποίος είναι στον θώκο από το 1994. Οι δυνάμεις καταστολής προχώρησαν σε συλλήψεις εκατοντάδων διαδηλωτών, υπάρχουν τραυματισμοί, ενώ το γύρο του κόσμου κάνουν σκηνές βίαιης συμπεριφοράς των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας, που αξιοποιούνται από τα δυτικά ΜΜΕ για να προωθήσουν το σχέδιο αστικών κυβερνήσεων - στο «όνομα της υπεράσπισης της δημοκρατίας» - της αλλαγής κυβερνήσεων. Ειδικά σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές. Δεν είναι τυχαία η παρέμβαση τόσο της ΕΕ, που θα συζητήσει το θέμα «Λευκορωσία» στο επικείμενο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων την Παρασκευή, όσο και του «υπέρμαχου της ελευθερίας» ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, που εξέφρασε «τη στήριξη των ΗΠΑ στους διαδηλωτές», λέγοντας πως «ο λαός της Λευκορωσίας έχει δικαίωμα στις ελευθερίες που διεκδικεί». Βέβαια τους διαδηλωτές στις ΗΠΑ ενάντια στη ρατσιστική βία και τις κοινωνικές ανισότητες τους τσακίζει το κράτος του.

Αυτό που συμβαίνει στη Λευκορωσία, είναι ότι έχει βρεθεί στο στόχαστρο του σφοδρού ανταγωνισμού ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση, με την αστική κυβέρνηση του Λουκασένκο να παζαρεύει με την πρώτη και τη δεύτερη να προσπαθεί να την αποσπάσει από τη ρωσική επιρροή, προς όφελος των δικών της μονοπωλιακών ομίλων.

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, που σιγοντάρονται από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, όπως η Σβετλάνα Τιχανόφκαγια, που έχει φύγει στη Λιθουανία, αξιοποιούν την καταστολή, για να προωθήσουν τον σχεδιασμό της αλλαγής στο τιμόνι της πολιτικής εξουσίας. Πάντως, γεγονός είναι ότι η αντεπανάσταση και στη Λευκορωσία είχε σοβαρές επιπτώσεις σε δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, που απολάμβαναν όπως όλοι οι λαοί της ΕΣΣΔ, πριν από τη στροφή στις καπιταλιστικές σχέσεις που διαμορφώνονταν σταδιακά.