Εκτός από τις μηνύσεις και τις αγωγές ενάντια στο «Ρ» και σε άλλα έντυπα, μέσω των οποίων ασκείται πολιτική δίωξη συνολικά κατά του Τύπου και της ελευθεροτυπίας, δε μας διαφεύγει το γεγονός ότι περίπου 10.000 αγρότες, τα τελευταία χρόνια, σέρνονται στα δικαστήρια, επειδή συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις.

Εχουμε συνεχείς διώξεις κατά συνδικαλιστών εργατών, κατά ναυτεργατών, για τη συμμετοχή τους σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου τους.

Εχουμε διώξεις ενάντια σε μαθητές. Φτάσαμε στο σημείο να σέρνονται σε δικαστήρια ανηλίκων δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά και να αμαυρώνεται το ποινικό τους μητρώο, επειδή αγωνίζονται.

Εχουμε διώξεις ενάντια σε μέλη και στελέχη της ΚΝΕ. Διώξεις ενάντια σε φιλειρηνιστές και αγωνιστές, που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στο βρώμικο πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Πρόκειται για πολύ σοβαρά ζητήματα, όσο και αν εμφανίζονται, ακόμα και από καλοπροαίρετους ανθρώπους, ως αστεία και ευτράπελα. Μπαίνει το μεγάλο ερώτημα, πού πάει η κυβέρνηση, με όλη αυτήν την κατάσταση;

***

Η κυβέρνηση ξεπερνά πλέον τα όρια κάποιας συνηθισμένης αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς, ιδιαίτερα με αυτές τις συνεχείς μηνύσεις και αγωγές κατά του «Ριζοσπάστη». Από τη μια μεριά φαίνεται να χάνει την ψυχραιμία της και από την άλλη, ότι πιέζεται, από συγκεκριμένα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα, τον ξένο παράγοντα, να προχωράει σε όλο και πιο αντιδραστική κατεύθυνση την πολιτική ζωή του τόπου.

Φυσικά όλο και περισσότερος κόσμος, και από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, κατανοεί ότι εδώ δεν πρόκειται για κάποια καραγκιοζιλίκια, κάποιου ιδιόρρυθμου, όπως αποκαλούν διάφορα κυβερνητικά στελέχη τον κ. Γιαννόπουλο. Δεν πρόκειται για κάποιο βίτσιο. Εδώ είναι συγκεκριμένες πολιτικές ενέργειες, πολιτικές διώξεις, που δεν ευσταθούν ακόμα και με νομικούς όρους, όχι μόνο με πολιτικούς.

Ο πρωθυπουργός μέχρι αυτή τη στιγμή, ουσιαστικά καθοδηγεί, όσο και αν δεν αρέσει σε ορισμένους η λέξη, την επιχείρηση αυτή. Διότι, αν ήθελε, είχε τη δυνατότητα να τη σταματήσει, να την περιορίσει. Είναι απαράδεκτο φαινόμενο πολιτικά, να ζητάει η ΓΓ του ΚΚΕ, συνάντηση με τον πρωθυπουργό της χώρας και ο υποτιθέμενος «υπερασπιστής των δημοκρατικών θεσμών» να «σφυρίζει αδιάφορα»... τη στιγμή που ακόμα και ο στρατάρχης Παπάγος, το 1953, στα μαύρα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια - πρωθυπουργός ως γνωστόν όχι της «δημοκρατικής παράταξης» - είχε απαντήσει θετικά σε ανάλογο αίτημα της τότε ηγεσίας της ΕΔΑ, για τις διώξεις ενάντια στην προδικτατορική «Αυγή».

Η σημερινή αντίληψη και η πολιτική συμπεριφορά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μας πάει ακόμα πιο πίσω, σε αυτά τα ζητήματα, από εκείνες τις μαύρες εποχές, από εκείνα τα «πέτρινα χρόνια».

***

Με αφορμή και τη δίωξη ενάντια στο «Ριζοσπάστη», πρέπει να βγάλουν ακόμα περισσότερα συμπεράσματα, κυρίως οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, μιας και ήδη βρισκόμαστε και σε προεκλογική περίοδο. Πρέπει να καταδικάσουν σθεναρά και αυτή τη στιγμή, τώρα, όχι περιμένοντας για αργότερα ή τρέφοντας αυταπάτες, ότι μπορεί να καλυτερεύσει η πολιτική, η πρακτική, η τακτική και η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Τώρα είναι η ώρα να βγάλουν συμπεράσματα και να καταδικάσουν αυτές τις αντιδημοκρατικές πρακτικές και με τη συμμετοχή τους στον καθημερινό αγώνα, αλλά και με την ψήφο τους στις εκλογές της 9ης του Απρίλη.

***

Το χαστούκι του εκλογικού αποτελέσματος πρέπει να είναι ηχηρό προς το δικομματισμό και τις κυβερνήσεις του, εκτός των άλλων σημαντικών, και για αυτό το λόγο...