ΚΑΜΠΕΡΑ.- Εντείνεται ο πυρετός διαμαρτυριών και αντιδράσεων για τις οικτρές συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων της Αυστραλίας. Στο κολαστήριο προσφύγων Γουμέρα, πενήντα ακόμη Αφγανοί πρόσφυγες, που αναμένουν, εδώ και μήνες, απάντηση στην αίτηση χορήγησης ασύλου, προστέθηκαν στους ήδη πάνω από 200 άλλους ομοεθνείς τους που κάνουν απεργία πείνας ράβοντας τα χείλη τους. Την ίδια, όμως, ώρα η κυβέρνηση διέταξε την απομάκρυνση πέντε παιδιών προσφύγων από τη Γουμέρα για να μη μιμηθούν το παράδειγμα των γονιών τους, που πραγματοποιούν αυτή τη μορφή ύστατης διαμαρτυρίας!

Παράλληλα, 25 Αφγανοί πρόσφυγες που «φιλοξενούνται» στο στρατόπεδο Μάριμπγιονγκ (νότια της Μελβούρνης) ξεκίνησαν απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για την επί μακρό κράτησή τους στο «κέντρο κράτησης μεταναστών».

Και ενώ η κυβέρνηση του Αυστραλού πρωθυπουργού Τζον Χάουαρντ παραμένει αμετακίνητη στη στυγνή μεταναστευτική πολιτική της, ο Νέβιλ Ρόουτς προεδρεύων του «Συμβουλίου Πολυπολιτισμικής Αυστραλίας» και ανώτατος σύμβουλος της κυβέρνησης Χάουαρντ για θέματα μετανάστευσης, υπέβαλε χτες την παραίτησή του, εκφράζοντας τη λύπη του «για το γεγονός πως η συμπόνια έχει εκλείψει παντελώς από την πολιτική χορήγησης ασύλου της Αυστραλίας». Ο Ρόουτς στηλίτευσε την κυβερνητική ρητορική πάνω στη μεταναστευτική πολιτική, λέγοντας πως «αν μη τι άλλο πυροδοτεί την προκατάληψη». «Η ρητορική της κυβέρνησης αναφέρεται στους αιτούντες άσυλο χαρακτηρίζοντάς τους παράνομους και ασυνείδητους, που πετούν τα παιδιά τους πάνω σε ένα πλοίο μόνο και μόνο για να εισέλθουν στην Αυστραλία», σημείωνε στην επιστολή παραίτησής του ο Ρόουτς.

Η διαδικασία επεξεργασίας και απάντησης στις αιτήσεις χορήγησης ασύλου σε πρόσφυγες που έχουν φθάσει στην Αυστραλία διά θαλάσσης μπορεί να διαρκέσει από πολλούς μήνες έως και πέντε χρόνια! Ολο αυτό το διάστημα, οι πρόσφυγες κρατούνται σε έξι «κέντρα κράτησης μεταναστών» που υπάρχουν συνολικά σε διάφορα και ως επί το πλείστον αραιοκατοικημένα σημεία της Αυστραλίας... Οι άσχημες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στα συγκεκριμένα «κέντρα» έχουν κατά καιρούς καταγγελθεί από διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ τους και οργανώσεις του ΟΗΕ.