Σάββατο 26 Γενάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 29
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Προτεραιότητα στα υποκατάστατα

Αποϊδεολογικοποιείται η απεξάρτηση και παραγράφεται η πρόληψη

Υποταγμένη στη λογική της διαχείρισης των ναρκωτικών η Αννα Κοκκέβη, πρόεδρος του Οργανισμού κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), που κατά βάση υλοποιεί την κυβερνητική πολιτική, υπερθεμάτισε χτες για τα προγράμματα υποκατάστασης, έθεσε σε δεύτερη μοίρα την απεξάρτηση, ενώ ξέχασε εντελώς τον τομέα της πρόληψης. Ο ΟΚΑΝΑ υποτίθεται ότι σχεδιάζει την εθνική πολιτική αντιμετώπισης των ναρκωτικών και προωθεί προγράμματα που θωρακίζουν τη νεολαία έναντι των ναρκωτικών και έχουν στόχο την τελική απεξάρτηση εκείνων που «μπήκαν στο λούκι».

Μιλώντας χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για την έναρξη πιλοτικού προγράμματος με βουπρενορφίνη από τον ΟΚΑΝΑ σε εξαρτημένους από οπιούχες ουσίες, η Αννα Κοκκέβη είπε: «Πρώτη προτεραιότητα είναι η αύξηση του αριθμού των μονάδων υποκατάστασης. Παράλληλα, είμαστε ανοιχτοί στο ενδεχόμενο να διευρύνουμε τη χορήγηση υποκαταστάτων είτε στο ΕΣΥ, αν είναι έτοιμο να υποδεχτεί τέτοιες δομές, αλλά και στο ενδεχόμενο να μπορεί να χορηγείται από ψυχιάτρους ή γενικούς γιατρούς, με αυστηρό έλεγχο από το κράτος». Τα παραπάνω έσπευσε να συμπληρώσει ο Κ. Μπάλλας, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σχετικά με το ρόλο «που θα πρέπει να παίξουν σ' αυτό το σημείο τα ασφαλιστικά ταμεία, πρέπει να καταλάβουν ότι πρόκειται περί ασθενών».

Ομως, η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ δε σταμάτησε εκεί. «Γίνεται πολλή συζήτηση για το αν η υποκατάσταση είναι συντήρηση του προβλήματος, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Τέτοιους προβληματισμούς πρέπει να τους ξεπεράσουμε», είπε για να αυτοαναιρεθεί στη συνέχεια λέγοντας: «Αν πούμε ότι το επιθυμητό είναι η απεξάρτηση, τότε αποτελεί μειονέκτημα να βρίσκεται το άτομο σε χρόνια χορήγηση υποκαταστάτων. Οταν λέμε αποτελεσματική θεραπεία δεν εννοούμε απαραίτητα την ίαση, αλλά τον έλεγχο της νόσου».

Ο Ν. Λιντζέρης, επιστημονικός ερευνητής σε κέντρο της Μελβούρνης, έκανε παραλληλισμό της τοξικομανίας με «άλλες χρόνιες νόσους που δε θα ιαθούν ποτέ, όπως ο διαβήτης». «Γίνεται όμως, πρόσθεσε, θεραπευτική αγωγή» και μίλησε για το αυξημένο κόστος ενός χρήστη όταν βρίσκεται σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα σε σχέση με ένα πρόγραμμα υποκαταστάτων. Συγκεκριμένα, για τις ΗΠΑ ένας χρήστης που δεν εντάσσεται σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα ή βρίσκεται στη φυλακή στοιχίζει 40.000 δολάρια ετησίως, ένας χρήστης που παρακολουθεί ένα θεραπευτικό πρόγραμμα κοστίζει 10.000-15.000 δολάρια το χρόνο, ενώ όταν βρίσκεται σε πρόγραμμα χορήγησης υποκαταστάτων κοστίζει 2.000- 4.000 δολάρια ετησίως.

Για τα ειδικά κέντρα χορήγησης υποκαταστάτων έχουν γίνει από το 1996 5.500 αιτήσεις, 2.900 εισαγωγές, 325 αποτοξινώθηκαν, παρέχονται υπηρεσίες σε 900 άτομα, 141 διέκοψαν αυτοβούλως, 780 αποβλήθηκαν, 2.500 είναι στη λίστα αναμονής. Μέχρι στιγμής 50 άτομα έχουν λάβει βουπρενορφίνη από τον περασμένο Σεπτέμβρη και 25 από αυτούς συνεχίζουν με αυτή την ουσία.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ