Αν υπάρχει ένα ζωτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο είναι το ζήτημα του ωραρίου. Εδώ δεν μπορεί να ανοίξει καν συζήτηση για σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο αν δεν ξηλωθεί μέχρι και το τελευταίο άρθρο των νόμων που το έχουν καταργήσει.

Π.χ. για την κυριακάτικη αργία, η εργοδοσία επικαλείται τους νόμους όπως τον 4177/2013 της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και 4472/2017 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ώστε να απασχολεί τους εμποροϋπαλλήλους σχεδόν όλες τις Κυριακές του χρόνου.

Αλλο ζήτημα είναι τα «σπαστά», διακεκομμένα ωράρια, τα οποία προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία και καταργούν το δικαίωμα στο συνεχές ωράριο εργασίας, βάζουν τους εργαζόμενους να βρίσκονται στον δρόμο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Για παράδειγμα, σε μια 8ωρη διακεκομμένη βάρδια με την εφαρμογή του δήθεν «υποχρεωτικού» τρίωρου ανάπαυσης ανάμεσα στα δύο κομμάτια του 8ωρου ο εμποροϋπάλληλος στην καλύτερη των περιπτώσεων βρίσκεται στον δρόμο 11 ώρες τη μέρα. Χωρίς σε αυτό να υπολογίζουμε την υπερεργασία και υπερωρία που οι εργοδότες μπορούν να επιβάλλουν και οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δεν πληρώνονται και είναι ανασφάλιστες.

Ετσι, με βάση το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο, οι εργαζόμενοι π.χ. στο Εκπτωτικό Χωριό στα Σπάτα είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται στον δρόμο μέχρι και 14 ώρες, λόγω των μεγάλων αποστάσεων και κάποιες από αυτές τις ώρες τις βαφτίζουν και «περίοδο ανάπαυσης»!

Οταν ο Σύλλογός μας κατήγγειλε τις επιπτώσεις που έχει η εφαρμογή του «σπαστού» ωραρίου στο υπουργείο Εργασίας, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση που πήραμε ήταν πως «έχετε δίκιο αλλά το προβλέπει ο νόμος και ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να το εφαρμόσει»!