Τι συμβαίνει όμως με τα άλλα καύσιμα; Το 2019 το ετήσιο ΜΜΚ των μονάδων φυσικού αερίου ήταν 62,9 ευρώ/MWh, με το κόστος εκπομπών CO₂ στα 8,6 ευρώ. Τον Αύγουστο του 2021 η ΟΤΣ, σπάζοντας επί τρεις μήνες το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, έφτασε στα 121,7 ευρώ/MWh. Το ΜΜΚ μιας μονάδας φυσικού αερίου, που θεωρείται «μεταβατικό καύσιμο» και κυριαρχεί σήμερα στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής στη χώρα μας, κινείται πλέον στα 75 ευρώ/Mwh, ξεπερνώντας ακόμα και τον «ασύμφορο» λιγνίτη. Κάπως έτσι γράφεται ο επίλογος του παραμυθιού που προσπάθησε να πουλήσει η κυβέρνηση για να καλύψει την αντιλαϊκή πολιτική της, σε συνέχεια όλων των προηγούμενων. Η απολιγνιτοποίηση είναι μια στρατηγική επιλογή στο πλαίσιο της «πράσινης μετάβασης» για τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι για φτηνότερο ρεύμα στον λαό και καθαρότερο περιβάλλον, όπως την παρουσιάζουν. Αυτήν τη στρατηγική πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά με τις απανωτές αυξήσεις στο ρεύμα, αλλά και με την ενεργειακή ανασφάλεια που μεγαλώνει, βγάζοντας εκτός ενεργειακού μείγματος τον εγχώριο λιγνίτη και «επενδύοντας» για την ενεργειακή επάρκεια στο εισαγόμενο φυσικό αέριο και στις ΑΠΕ, οι οποίες παράγουν ρεύμα ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.