«Συνεντεύξεις και συνομιλίες» του Γιώργου Κοτζιούλα είναι το νέο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Δρόμων». Η εισαγωγή, οι σημειώσεις και τα σχόλια είναι του Κώστα Κοτζιούλα.

Στο βιβλίο προβάλλονται δώδεκα πρόσωπα με τις συνεντεύξεις και τις συνομιλίες του Γιώργου Κοτζιούλα. Οι Κωστής Παλαμάς, Κώστας Βάρναλης, Αγγελος Σικελιανός, Ιωάννης Γρυπάρης, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Λάμπρος Πορφύρας, Αριστομένης Προβελλέγιος, Μένιος Φιλήντας, Δημοσθένης Βουτυράς, Αιμιλία Δάφνη, Μάρκος Αυγέρης και Στάθης Ζυμαρίδης μιλούν με ευθύτητα, προσθέτοντας πληροφορίες για τη ζωή και το έργο τους. Η εικόνα των προβαλλόμενων προσώπων μέσα στο κάδρο της εποχής και της γενιάς τους αποκτά χρώμα και ζωντάνια.

Οπως γράφει ο Γ. Κοτζιούλας: «Οι ίδιοι οι τεχνίτες που θα είχαν να πουν σπουδαιότερα, αυτοί ελάχιστα μίλησαν, είτε από φυσική τους μετριοφροσύνη είτε από τη συνηθισμένη τους αμέλεια. Κι όμως η γνώμη του τεχνίτη, κάθε τεχνίτη, έστω και μέτριας αξίας, θα ήταν μια θετική προσφορά στην ανάλυση, στην κατανόηση του φαινομένου Τέχνη. Πολλές φορές μια φράση, παράγραφος ενός αυθεντικού καλλιτέχνη μας είναι ασύγκριτα πιο διαφωτιστική από ολόκληρες σελίδες ειδικών σχολιαστών. Παρόμοιες μαρτυρίες προκειμένου για κορυφαίους του Λόγου πάντα συνεισφέρουν στην προσπάθειά του να αποχτήσει ο τεχνίτης τις φυσικές του διαστάσεις στη συνείδηση του κοινού, έστω και κοιταγμένος από την ανθρώπινη μόνο πλευρά του».

Ο Γ. Κοτζιούλας γεννήθηκε στην Πλατανούσα της Ηπείρου το 1909 και έφτασε στην Αθήνα το 1926. Στον χώρο των Γραμμάτων παρουσιάστηκε το 1927. Την ίδια χρονιά γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα δούλεψε σκληρά ως διορθωτής και συντάκτης σε περιοδικά και διάφορους εκδοτικούς οίκους. Ζούσε πολύ φτωχικά, σε προσφυγικές παράγκες στην Καλλιθέα και σε φτωχόσπιτα της Βάθης. Το 1934 αρρώστησε από φυματίωση.

Ηταν από τους πρώτους που πέρασαν στις γραμμές του ΕΑΜ. Στις αρχές του 1943 βγήκε στο βουνό και οργάνωσε το Καλλιτεχνικό Τμήμα της 8ης Μεραρχίας Ηπείρου του ΕΛΑΣ, συγκροτώντας θίασο που γυρνούσε στα χωριά και έδινε παραστάσεις.

Στις αρχές του 1945 πήγε στη Θεσσαλία, ενώ αργότερα κατέβηκε πάλι στην Αθήνα, όπου ξαναρίχτηκε στη βιοπάλη. Εγραφε και στον «Ριζοσπάστη», ποιήματα, διηγήματα, επιφυλλίδες, μέχρι το κλείσιμο της εφημερίδας το 1947. Πέθανε τον Αύγουστο του 1956, σε ηλικία μόλις 47 ετών.