Αλλά μήπως το ίδιο δεν σημαίνει και η «προβολή» των επιδόσεων αυτών στο μέλλον; Δεν έχει κανείς παρά να δει όσα περιέχονται στο Ταμείο Ανάκαμψης, που οι εκταμιεύσεις του αποτελούν έναν από τους βασικότερους παράγοντες στις προβλέψεις για παραπέρα ανάκαμψη το 2022. Κάτω λοιπόν από τις «επιταγές» προς τους ομίλους, για τις «πράσινες» και ψηφιακές μπίζνες, η «υπογραφή» θα μπαίνει με καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και νέα μέτρα. Ενώ για τα 40 και πλέον δισ. ευρώ που δόθηκαν για να θωρακιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου το προηγούμενο διάστημα, ο «λογαριασμός» έχει ήδη γραφτεί για τον λαό, όπως μαρτυράνε τόσο ο προϋπολογισμός για τη νέα χρονιά όσο και η συζήτηση για πιο «σφιχτή» δημοσιονομική πολιτική. Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι «διατηρήσιμη» καπιταλιστική ανάπτυξη, μα πάνω απ' όλα «δίκαιη» και «για όλους», ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει, με όσες κυβερνήσεις κι αν αλλάξουν στο τιμόνι, όσους «κύκλους» κι αν κάνουν γύρω από την ουρά τους τα αστικά επιτελεία. Δυναμική για τον λαό και τα συμφέροντά του έχει ο δικός του αγώνας, για να έρθουν οι δικές του ανάγκες στο προσκήνιο.