Να κοροϊδέψει κατάμουτρα τους βαμβακοπαραγωγούς επιχείρησε, για άλλη μια φορά, ο υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς, κάνοντας μια ενημέρωση - παρωδία στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Ο Γ. Δρυς, με τα λεγόμενά του και με ένα σχετικό ενημερωτικό σημείωμα, επιχείρησε να συγκαλύψει τα ασυγκάλυπτα και να «συντηρήσει» την εικονική πραγματικότητα, που εδώ και δέκα μήνες επιχειρεί με κάθε τρόπο να επιβάλει η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της.

Τα «κιτάπια» που άνοιξε στη Βουλή ο Γ. Δρυς δεν είχαν επί της ουσίας τίποτε καινούριο να δείξουν. Απλώς, αποκαλύφτηκαν και μερικές ακόμα λεπτομέρειες του σκηνικού κοροϊδίας που έχει στήσει η κυβέρνηση. Και αυτό που φάνηκε ξανά είναι ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να επιδοτήσει μια ποσότητα βαμβακιού από 1.146.000 τόνους και κάτω, αφήνοντας εκτός επιδότησης περίπου 200.000 τόνους υπαρκτού βαμβακιού. Ο Γ. Δρυς, μάλιστα, έδωσε και πίνακες για το πώς μειώνεται η ελάχιστη τιμή και πώς αυξάνεται η ποινή συνυπευθυνότητας, αν η παραγωγή ξεπεράσει το 1.146.000 τόνους. Απέφυγε, όμως, να εξηγήσει, γιατί συμβαίνει αυτό και ποια κυβέρνηση ψήφισε το σχετικό κοινοτικό κανονισμό για το βαμβάκι πέρσι τον Απρίλη στην ΕΕ. Ομως, στην προσπάθειά του να δημιουργήσει εντυπώσεις κατά τη βόλεψη την κυβέρνησης, αναπόφευκτα αποκάλυψε τι σόι έκτρωμα ψηφίστηκε πέρσι στο Λουξεμβούργο. Αλλά πάλι δεν εξήγησε στους βαμβακοπαραγωγούς, γιατί πέρσι η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της εμφάνισαν ως μεγάλη επιτυχία την ψήφιση του νέου κανονισμού για το βαμβάκι.

Ο Γ. Δρυς, σαν να μην τρέχει τίποτα, επανέλαβε το παραμύθι της εξασφάλισης των μέγιστων εισροών από την ΕΕ, αλλά και οι ίδιοι οι πίνακές του τον διαψεύδουν. Και τι ξαναείπε, με λίγα λόγια, στους βαμβακοπαραγωγούς; Δεχτείτε να μην επιδοτηθεί ολόκληρη η παραγωγή σας, για να πάρετε την τιμή που πήρατε και πέρσι. Δε λογάριασε, όμως, την απώλεια εισοδήματος από αυτήν την προτροπή, που στην πράξη γίνεται εξαναγκαστική επιβολή. Και δεν απάντησε στο ερώτημα, γιατί φταίνε οι βαμβακοπαραγωγοί και γιατί πρέπει να μειώσουν την παραγωγή τους. Και ούτε εξήγησε γιατί με μια παραγωγή 3.343.819 τόνων, η ελάχιστη τιμή γίνεται 109,8 δραχμές το κιλό και θα πρέπει να επιστραφούν πίσω 82 δραχμές το κιλό, από την προκαταβολή της επιδότησης. Κι αυτή η «σφαγή», που ψηφίστηκε σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών, είναι που επιχειρείται να συγκαλυφτεί από την κυβέρνηση με κάθε αθέμιτο μέσο.

Ο υπουργός Γεωργίας βέβαια, για λόγους δημιουργίας εντυπώσεων, επιχείρησε να τεκμηριώσει και προχτές στη Βουλή, γιατί συμφέρει τους βαμβακοπαραγωγούς να δηλωθεί μια ποσότητα 1.146.787 τόνων. Με βάση τα λεγόμενα και τους πίνακες του Γ. Δρυ, η ποσότητα αυτή με την προσαρμογή βάρους γίνεται 1.181.190 τόνοι και βγάζει με τον ισχύοντα κανονισμό ελάχιστη τιμή 240,6 δραχμές το κιλό. Δεν είπε, όμως, ο υπουργός ότι με τον προηγούμενο κανονισμό για την τελική παραγωγή του 2000, που ήταν 1.275.000 τόνοι, η τελική ελάχιστη τιμή ήταν 251 δραχμές!

Η πρεμούρα του Γ. Δρυ περιορίστηκε προφανώς στο να εμφανίσει μια «εικονική» παραγωγή μαζί με την προσαρμογή βάρους στο 1.181.000 τόνους. Κι αυτό, για να διαλαλήσει μια πλασματική μέση τιμή 276 δραχμές, την οποία, κάνοντας και μια αυθαίρετη πρόθεση της επιστροφής του ΦΠΑ 24 δραχμές το κιλό, την εμφάνισε 300 δραχμές το κιλό. Οσο για την τιμή των υπολοίπων 200.000 τόνων που βγαίνουν εκτός επιδότησης, αυτό για τον Γ. Δρυ αποτελεί προφανώς ψιλά γράμματα... Τους βάφτισε με το «έτσι θέλω» «παράνομους» και νόμισε πως ξεμπέρδεψε!