Με αφορμή το δημοσίευμα του «Ρ» στις 9/2/02 που αναφερόταν στη ματαίωση της επίσκεψης του Αμερικανού πρέσβη, Τ. Μίλερ στο 3ο ΕΛ Αιγάλεω, ύστερα από παρέμβαση νέων και εργαζομένων έξω από το σχολείο, ο Διευθυντής του κ. Ι. Δάλκος με εξουσιοδότηση του Συλλόγου Καθηγητών μάς απέστειλε επιστολή η οποία όπως αναφέρει, καταλήχτηκε «ομοφώνως». Με την επιστολή, μάς ενημερώνει ότι δεν ισχύουν ορισμένα από το δημοσίευμα της εφημερίδας μας, αφού - όπως γράφει - ο διευθυντής του σχολείου είχε ενημερώσει το Σύλλογο των καθηγητών και τον Σύλλογο Γονέων, καθώς και ότι δεν «ασκήθηκε ωμός αντικομμουνισμός από το διευθυντή», αλλά «άσκηση κριτικής για όσα διέπραξαν, αφού εισέβαλαν εντός του σχολικού χώρου μέλη του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ», εννοώντας - όπως συνεχίζουν στην επιστολή τους - «τις απειλές, τις ύβρεις, τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και την προφορική και γραπτή παρότρυνση των μαθητών μας σε αποχή από τα μαθήματά τους»!!!

Οι αναγνώστες μας μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους... Αφού γνωρίζουν ότι ο εκπαιδευτικός οφείλει να επιτελεί το έργο της διαπαιδαγώγησης των νέων ανθρώπων με αξίες και ιδανικά. Κορυφαίο ανάμεσα σε αυτά είναι η αντίσταση, ο αγώνας, ενάντια στη «νέα τάξη», ενάντια στους πολεμοκάπηλους και στους δολοφόνους των λαών. Ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να ενοχλείται από την παρουσία των εργαζομένων και άλλων αγωνιστών της ειρήνης, ούτε από τις καταγγελίες τους για το ρόλο του Αμερικανού πρέσβη και την εγκληματική φύση του ιμπεριαλισμού.

Αναρωτιόμαστε, αν το γεγονός ότι τη μέρα εκείνη γέμισε με ασφαλίτες και φουσκωτούς όλο το κτίριο του σχολείου για την προστασία του γκαουλάιτερ στη χώρα μας, δεν τους ενοχλεί! Καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουν ότι τα σχολεία και άλλοι χώροι, όσο και αν κάποιοι το επιθυμούν, δεν πρόκειται να αποστειρωθούν από τη λαϊκή παρέμβαση. Μόνο ντροπή μπορεί να προκαλέσει σε κάθε Ελληνα εργαζόμενο η συγκεκριμένη στάση, αφού πρέπει να γνωρίζουν ότι και ο τωρινός, όπως και ο προηγούμενος εκπρόσωπος της αμερικάνικης πρεσβείας θα συναντά όπου βρεθεί και όπου σταθεί την καταδίκη του περήφανου λαού μας και της νεολαίας μας.

Για άλλη μια φορά κρίμα...