Η νέα εκτίναξη των τιμών της Ενέργειας, μετά και τις ρωσικές «προειδοποιήσεις» ότι οι τιμές του φυσικού αερίου θα εκτοξευτούν μετά το «πάγωμα» του αγωγού «Nord Stream», και οι ανησυχίες για το αν εξασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια της χώρας ακόμα και για 10 μέρες (!) σε περίπτωση μεγαλύτερης όξυνσης του ανταγωνισμού, δείχνουν για άλλη μια φορά τα «καλά» της «απελευθερωμένης» αγοράς ηλεκτρισμού, που διαμόρφωσαν όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις με τους νόμους και τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Η προτεραιότητα στις εξαγωγές, στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς ηλεκτρισμού της ΕΕ, το χρηματιστήριο Ενέργειας, η αναγωγή του φυσικού αερίου σε βασικό ηλεκτροπαραγωγό καύσιμο, η πριμοδότηση των πανάκριβων ΑΠΕ, που δεν μπορούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών σε Ενέργεια, η «απολιγνιτοποίηση» με τα «πράσινα» χαράτσια, αποτελούν στοιχεία του «παζλ» που μετατρέπει την Ενέργεια σε πανάκριβο για τον λαό εμπόρευμα. Η «απελευθερωμένη» και «εξωστρεφής» αγορά ηλεκτρισμού είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους διακυμάνσεις των ανταγωνισμών, με τον λογαριασμό να καταλήγει πάντα στον λαό. Γι' αυτό και κάθε άλλο παρά «εξωγενείς» είναι οι παράγοντες που διαμορφώνουν το ράλι τιμών, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Αντίθετα, είναι οι «ενδογενείς» παράγοντες στη λειτουργία του συστήματος και της στρατηγικής του κεφαλαίου, την οποία υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα, αυτοί που διαμορφώνουν συνθήκες όλο και μεγαλύτερης ασφυξίας για τα λαϊκά στρώματα. Με αυτήν τη στρατηγική πρέπει να συγκρουστεί ο λαός, για να ανασάνει και να ανοίξει τον δρόμο για ενεργειακό σχεδιασμό που θα υπηρετεί τις δικές του ανάγκες.