Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού πρώτα, με εμφανή και την αμηχανία που προκαλεί η πλήρης ταύτιση, επί τρεις μέρες σιωπούσε - για να στηρίξει την προσπάθεια, όπως είπε σε συνέντευξή του στο «Real» την Παρασκευή ο Αλ. Τσίπρας - στη συνέχεια «αποτίμησε» την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ με την κριτική ότι «εισέπραξε πολλά χειροκροτήματα αλλά καμία ουσιαστική δέσμευση για τα εθνικά μας συμφέροντα»!

Στην πραγματικότητα, αναφέρεται σε περισσότερα ανταλλάγματα για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Αλλωστε, αυτό φαίνεται από τα «επιτεύγματα» από τη δική του επίσκεψη στον Λευκό Οίκο που επικαλέστηκε ως παράδειγμα ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του. Τότε δηλαδή που εγκαινίασε τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ, «κόβοντας την κορδέλα» για την πλήρη μετατροπή όλης της χώρας σε ευρωατλαντικό ορμητήριο:

-- Τον σταθμό FSRU (αποθήκευσης φυσικού αερίου) στην Αλεξανδρούπολη και τα σχέδια για τον αγωγό «EastMed», που τότε, όπως και τώρα, με τη μία ή την άλλη μορφή εξυπηρετούν την προσπάθεια της αστικής τάξης να αναδειχτεί σε «κόμβο» για τον αμερικανικό ενεργειακό σχεδιασμό και την «απεξάρτηση» από το ρωσικό αέριο. Στόχοι που την ίδια ώρα βυθίζουν ακόμα πιο βαθιά τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια και τους ανταγωνισμούς.

-- Την υπογραφή του «East Med Act», του αμερικανικού νόμου που «επεκτάθηκε» πρόσφατα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, και προβλέπει την ενίσχυση με στρατιωτικά και άλλα μέσα του σχήματος «3+1» (με Κύπρο - Ισραήλ και την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ) για την «αντιμετώπιση της κακόβουλης επιρροής Ρωσίας και Κίνας στην Ανατολική Μεσόγειο», ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης που πληρώνουν οι λαοί.

-- Τις «επενδύσεις», όπως αυτή της ONEX στα ναυπηγεία στη Σύρο, που «κουμπώνουν» με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και με τους εργαζόμενους να παίρνουν ως «αντάλλαγμα» παραπέρα ξήλωμα των εργασιακών τους σχέσεων.

Αυτού του είδους είναι λοιπόν τα περιβόητα «ανταλλάγματα» για τα οποία μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεπής στη γραμμή που κράτησε προ ημερών απέναντι στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, την οποία καταψήφισε όχι για το επιθετικό ευρωατλαντικό περιεχόμενό της - αφού ο ίδιος άλλωστε ξεκίνησε τις σχετικές διαπραγματεύσεις - αλλά γιατί δεν έβρισκε επαρκή τα ανταλλάγματα που... περιλάμβαναν περισσότερες βάσεις!

«Διεκδικήσατε - πολύ σωστά θα πω εγώ - και συμπερίληψη και άλλων πολλών στρατιωτικών εγκαταστάσεων στη Συμφωνία, σε τοποθεσίες που είχαν αξία για τα ελληνικά αμυντικά συμφέροντα, με ιδιαίτερη έμφαση στη Σκύρο. Οι ΗΠΑ, όμως, απέρριψαν κάθε πρόταση, συμπεριλαμβανομένης και της Σκύρου, κάνοντας κάποιες ασαφείς αναφορές για το ότι θα μπορούν να επανεξετάσουν το ζήτημα στο μέλλον», είπε χαρακτηριστικά ο Αλ. Τσίπρας, αναπαράγοντας το δηλητηριώδες ευρωατλαντικό μύθευμα ότι οι βάσεις και οι ΝΑΤΟικές ασκήσεις στα νησιά «θα ήταν μια έμπρακτη απάντηση στις προσπάθειες της Τουρκίας να αμφισβητήσει την κυριαρχία μας σε αυτά» (Γ. Κατρούγκαλος). Αυτά την ώρα που τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και η «ανάγκη ΝΑΤΟικής συνοχής», όπως επιβεβαιώνεται ξανά τις μέρες αυτές, είναι που δίνουν «αέρα στα πανιά» των τουρκικών αξιώσεων.

Επιπλέον, ως ανταλλάγματα ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίαζε και τη «σημαντική χρηματοδότηση ελληνικών αμυντικών προγραμμάτων μέσω του προγράμματος Foreing Military Financing (Χρηματοδότησης Ξένων Στρατών), ανάλογη με εκείνη της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Ιορδανίας», και την «αμερικανική συνεισφορά (...) για οικοδόμηση δεύτερου ναυστάθμου για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στη Σούδα», δηλαδή μεγαλύτερη χρηματοδότηση και εξοπλισμούς με στόχο η Ελλάδα να παίξει τον ρόλο του Ευρωατλαντικού «τοποτηρητή» στην περιοχή, με το κεφάλι του λαού στον «ντορβά» των ανταγωνισμών.

Παράλληλα, και πάλι σε ρόλο «λαγού» των όσων δρομολογούνται στα Ελληνοτουρκικά, στενά δεμένα με τα παραπάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν πήρε «δεσμεύσεις»... για να προχωρήσουν πιο γρήγορα τις επικίνδυνες «διευθετήσεις» και για να «τρέξουν» τα σχέδια συνεκμετάλλευσης.

Λέει συγκεκριμένα ότι ο πρωθυπουργός «δεν απέσπασε ούτε, έστω, ένα έμμεσο σχόλιο του Αμερικανού Προέδρου για τις υπερπτήσεις και τις παραβιάσεις κάτω από 6 ν.μ.», την ώρα που ο εναέριος χώρος είναι στα 10 ν.μ., και ότι «δεν έθεσε και συνεπώς δεν κέρδισε καμία προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Τουρκίας στη νέα ενεργειακή αρχιτεκτονική», όπου «νέα ενεργειακή αρχιτεκτονική» τα σχέδια των ΗΠΑ - ΕΕ στην περιοχή, για τα οποία δρομολογούνται και οι επώδυνοι συμβιβασμοί σε βάρος των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Θυμίζουμε πως αντίστοιχες «ενστάσεις» κατέθεσε και κατά τη συζήτηση, την περασμένη βδομάδα, για τη Συμφωνία για τις Βάσεις, με τους βουλευτές του να ρωτάνε π.χ. αν «οι σύμμαχοι αναλαμβάνουν κάποια ευθύνη στη δηλωμένη κατεύθυνση και της σημερινής κυβέρνησης και της προηγούμενης (...) για αναζήτηση όρων και προϋποθέσεων για προσφυγή σε διεθνείς διαιτησίες σε όσα ζητήματα είναι ανοιχτά» (Θ. Δρίτσας).

Ενώ ενδεικτική είναι και η κριτική του σε ό,τι αφορά την ανακοίνωση αγοράς «F-35», με τον ΣΥΡΙΖΑ να εστιάζει στο ότι αυτή έγινε «πέρα και έξω από κάθε προβλεπόμενη διαδικασία» και ότι δεν είχε ως αντάλλαγμα υποτίθεται τη μη πώληση αμερικανικών «F-16» στην Τουρκία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όχι μόνο προσπερνάει με «χαρακτηριστική άνεση» και εδώ τον σκοπό των εξοπλισμών αυτών, που δεν είναι άλλος από την αναβαθμισμένη συμμετοχή στα ΝΑΤΟικά σχέδια, αλλά αντίθετα η κριτική του έχει ως αφετηρία τον «διαγκωνισμό» ανάμεσα στις δύο αστικές τάξεις για το ποιος θα παίξει τον ρόλο του ΝΑΤΟικού «δερβέναγα» στην περιοχή.