Στο πιάτο των επιχειρηματικών ομίλων προς ...«αξιοποίηση» κινδυνεύουν να βρεθούν τα πανεπιστημιακά δάση Περτουλίου Τρικάλων και Ταξιάρχη - Βραστών Χαλκιδικής, όπως προκύπτει από νομοθετική ρύθμιση που έχει τρυπώσει η κυβέρνηση μέσα στον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Πρόκειται για δάση μοναδικής φυσικής ομορφιάς, για τα οποία εδώ και χρόνια «τρέχουν τα σάλια» των επενδυτών, που τα βλέπουν ως «φιλέτα».

Το πανεπιστημιακό δάσος Περτουλίου έχει έκταση 33 χιλιάδες στρέμματα και αυτό του Ταξιάρχη 58 χιλιάδες στρέμματα. Το 1934 παραχωρήθηκαν κατά νομή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης «για την πρακτική εκπαίδευση των φοιτητών Δασολογικής Σχολής, για τη διεξαγωγή δασικών μελετών και ερευνών, για τη δημιουργία πρότυπων δασοκτημάτων και υποδειγματικής δασικής έκτασης». Με νόμο του 1951 εντάχθηκαν στο Ταμείο Διοίκησης και Διαχείρισης Πανεπιστημιακών Δασών (ΤΔΔΠΔ), του οποίου ο σκοπός είναι αποκλειστικά ερευνητικός και εκπαιδευτικός.

Τώρα, με το άρθρο 296 του νόμου - πλαισίου, από 31/12/2022 το ΤΔΔΠΔ καταργείται και συγχωνεύεται - απορροφάται από το ΑΠΘ, για να ενταχθεί στην Εταιρεία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου, ανοίγοντας έτσι διάπλατα τον δρόμο να ...«αξιοποιηθούν» αναλόγως από επιχειρηματικούς ομίλους.

Μάλιστα το άρθρο αυτό δεν υπήρχε στο αρχικό κείμενο του νομοσχεδίου που είχε δοθεί στη δημόσια διαβούλευση και εντάχθηκε αιφνιδιαστικά στη συνέχεια, προκαλώντας την έντονη αντίδραση τόσο του ΤΔΔΠΔ όσο και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (Περιφερειακό Παράρτημα Κ. Μακεδονίας).

Σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΤΔΔΠΔ ζητάει την απόσυρση του άρθρου, επισημαίνοντας ανάμεσα στα άλλα ότι το Ταμείο είναι «ένα νομικό πρόσωπο με διττό ρόλο, που προάγει την εκπαίδευση και την έρευνα, λειτουργώντας και σαν πιλότος για τις υπόλοιπες δασικές υπηρεσίες με τις καλές πρακτικές που αναδεικνύει, κυρίως όμως ασκεί έναν κοινωνικό ρόλο, παντρεύοντας όλα τα παραπάνω με τις τοπικές κοινωνίες και τους ανθρώπους που ζουν εντός των πανεπιστημιακών δασών (σ.σ. δασεργάτες, υλοτόμους, χειριστές μηχανημάτων κ.ά.), διατηρώντας ισορροπίες και συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάπτυξη της τοπικής ορεινής οικονομίας προς όφελος όλων».

Αντίστοιχα, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο προειδοποιεί ότι η κατάργηση αυτών των ΝΠΔΔ όπως είναι τα πανεπιστημιακά δάση «εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για μία αλλοίωση του προσανατολισμού και των σκοπών τους, που μέχρι σήμερα είναι εκπαιδευτικοί, ερευνητικοί και παραγωγικοί αποκλειστικά προς όφελος των Τμημάτων Γεωπονίας και Δασολογίας».

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής κατήγγειλε τη μεθόδευση της κυβέρνησης και ζήτησε την απόσυρση της ρύθμισης, τονίζοντας: «Μιλάμε για δάση σπάνιας ομορφιάς, που η διαχείρισή τους παραχωρήθηκε από το 1934 ακόμα στη Σχολή Δασολογίας του ΑΠΘ προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς, και εσείς τα προορίζετε για μπίζνες. Και μετά μας μιλάτε για το περιβάλλον και για "πράσινες" συμφωνίες»...