Τα απανωτά εργατικά «ατυχήματα», ειδικά σε μεγάλους χώρους δουλειάς, παίρνοντας μάλιστα υπόψη την «υποκαταγραφή» που επιβάλλει η εργοδοσία μέσα από κάθε λογής εκβιασμούς, αποδεικνύουν με τι έχει να αναμετρηθεί η εργατική τάξη. Για παράδειγμα, τον περασμένο Ιούλη καταγράφηκαν 17 εργατικά «ατυχήματα», δηλαδή μέρα παρά μέρα ένας εργαζόμενος τραυματιζόταν ή έχανε τη ζωή του στο μεροκάματο.

Θυμίζουμε ότι την περασμένη βδομάδα ένας εργαζόμενος ακόμα έχασε τη ζωή του σε εργοστάσιο στη ΒΙΠΕ Ηρακλείου και ένας ναυτεργάτης πέθανε από ηλεκτροπληξία την ώρα της δουλειάς στο «ΠΡΕΒΕΛΗ», ενώ μια καθαρίστρια στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» ακρωτηριάστηκε δουλεύοντας σε πόστο αλλότριο προς την εργασία της.

Με βάση λοιπόν όσα στοιχεία είναι διαθέσιμα, ένας εργάτης χάνει τη ζωή του κάθε τρεις μέρες! Αυτό είναι το αποτέλεσμα ακατάλληλων και ασυντήρητων μηχανημάτων, της απουσίας ακόμα και των πιο στοιχειωδών μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς κ.ο.κ. Η αιτία δεν μπορεί να αναζητηθεί πουθενά αλλού παρά στις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, στα ωράρια - λάστιχο, στις μειώσεις προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη γενίκευση της εργολαβικής εργασίας, με περισσότερους εργαζόμενους να εκτίθενται σε πολυποίκιλους και πρωτόγνωρους γι' αυτούς κινδύνους, αφού δεν προλαβαίνουν να εξοικειωθούν με ένα αντικείμενο εργασίας.

Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ - που πλέον έχει μετατραπεί σε «Ανεξάρτητη Αρχή» από την κυβέρνηση της ΝΔ) είχε δημοσιοποιήσει ετήσιες εκθέσεις πεπραγμένων, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα στοιχεία για τα εργατικά «ατυχήματα» από το 1999 (πρώτος χρόνος λειτουργίας του) μέχρι και το 2017. Από εκεί και πέρα, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί οι επόμενες εκθέσεις.

Οσο για εκείνη την περίοδο, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Καταγράφονται 107.617 εργατικά «ατυχήματα», από τα οποία τα 2.039 είναι θανατηφόρα! Με άλλα λόγια, την περίοδο αυτή συμβαίνουν περίπου 19 εργατικά «ατυχήματα» κάθε εργάσιμη μέρα και κάθε τρεις εργάσιμες μέρες ένας εργάτης χάνει τη ζωή του!

Η εργοδοτική ασυδοσία που οδηγεί στα απανωτά εγκλήματα έχει και κρατική σφραγίδα, αφού όλες οι κυβερνήσεις έχουν φροντίσει να υπάρχει ασυλία στις μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτή η «ασυλία» υπηρετείται από το ξεδόντιασμα του ΣΕΠΕ, με το «κερασάκι στην τούρτα» να έρχεται από τη μετατροπή του σε «Ανεξάρτητη Αρχή» που δεν θα λογοδοτεί πουθενά.

Χαρακτηριστικό των ελλείψεων του Σώματος (επομένως και της «Ανεξάρτητης Αρχής») είναι το γεγονός ότι, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, το 2017 υπηρετούσαν μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία! Μερικές εκατοντάδες εργαζόμενοι, δηλαδή, για να ελέγξουν, χωρίς μέσα, χωρίς κατάλληλα εργαλεία, περίπου 300.000 επιχειρήσεις, έτσι που για να ελεγχθούν όλες για μέτρα υγείας και ασφάλειας θα απαιτούνταν περίπου 17 χρόνια!