ΜΟΝΟ ΣΥΝΤΑΞΗ; Και βραβείο, ακόμη και στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες, πρέπει να τον γράψουμε. Ποιον; Οποιον καταφέρει στις σύγχρονες συνθήκες, που όλοι γνωρίζουμε, να συμπληρώσει 37 ολόκληρα εργάσιμα χρόνια και να βρίσκεται ακόμη στη ζωή...

Οσο για τα «όρια ηλικίας», πράγματι, το υπουργείο Εργασίας δεν τα καθορίζει με τις προτάσεις του. Δε χρειάζεται άλλωστε. Από ένα σημείο και μετά, βλέπετε, τα καθορίζει η φύση... και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται προηγουμένως «κοινωνικός διάλογος».

Εκτος και ζούμε σε μια χώρα που σε παρακαλάνε να πας σε δουλιές, που τηρούνται 8ωρα και συμβάσεις εργασίας, που οι εργαζόμενοι ασφαλίζονται ανελλιπώς από τους εργοδότες τους και δεν αντιμετωπίζουν σοβαρότατους επαγγελματικούς κινδύνους. Μήπως είναι έτσι και δεν το είχαμε καταλάβει;

Αλήθεια, αυτά σκέφτεται ο Δημήτρης Ρέππας και κάνει τις γνωστές προτάσεις του; Γιατί, βλέπετε, δε φθάνει να έχει αυτός μια τέτοια γνώμη, αλλά πρέπει να την έχουν και οι εργαζόμενοι της χώρας που ζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση.

Επίσης την ιδία γνώμη θα πρέπει να έχουν και οι επιθεωρήσεις εργασίας του υπουργείου του, οι οποίες μετά από έτη πολλά έκαναν στοιχειωδώς κάποιους ελέγχους και βέβαια βρήκαν αυτό που πραγματικά συμβαίνει: Μαυρίλα!

Τελικά μάλλον η κυβερνητική πολιτική (και για το θέμα του ασφαλιστικού) έχει συμπληρώσει πολλά χρόνια «υπηρεσίας» και είναι καιρός να τη «βγάλουμε στη σύνταξη». Με την κακή έννοια.

Οσο για την προστασία της μητρότητας που επικαλείται το υπουργείο Εργασίας, με τις γνωστές και σκοπίμως «θολές» διατυπώσεις, τι να πει κανείς; Το γνωρίζουν, ότι στην «αγορά εργασίας» που έχουν φτιάξει, οι εργοδότες θεωρούν την εγκυμοσύνη συνώνυμη του οικονομικού εγκλήματος;

Αν συνεχίσουμε έτσι, θα έχουμε και προσφυγή στη δικαιοσύνη... ενάντια στα βρέφη, με την κατηγορία της υπονόμευσης της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων!