«Αρνούμαστε να πάρουμε μέρος στο ξεσπίτωμα των λαϊκών οικογενειών για χρέη σε Τράπεζες και Δημόσιο», τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Αγωνιστική Συνδικαλιστική Πρωτοπορία» Δικαστικών Επιμελητών με αφορμή το μπουκάρισμα της αστυνομίας μαζί με τον γνωστό προκλητικό δικαστικό επιμελητή και την προσπάθεια έξωσης της χαμηλοσυνταξιούχου Ιωάννας Κολοβού στου Ζωγράφου, που τελικά δεν προχώρησε, μετά την κινητοποίηση σωματείων και φορέων της περιοχής.

Οπως σημειώνεται στην ανακοίνωση, η σχετική είδηση δικαιολογημένα προκάλεσε αποτροπιασμό και οργή, αφού «οι εικόνες ντροπής με τη σπασμένη πόρτα κατόπιν εκτέλεσης που διεξήγαγε ο δικαστικός επιμελητής με τη συνδρομή της αστυνομίας δημιούργησαν κύμα λαϊκής συμπαράστασης, που κατάφερε να αποτρέψει την έξωση».

Αναδεικνύεται επίσης ότι στην ίδια θέση με την Ιωάννα Κολοβού βρίσκονται χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, όπως και πολλοί από τους ίδιους τους δικαστικούς επιμελητές, ενώ επισημαίνεται ότι το συγκεκριμένο περιστατικό «ανέδειξε σε όλο του το μεγαλείο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που συνδιαμόρφωσαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις. Ενα δίκαιο βαθιά αντιλαϊκό και αντιδραστικό, που σκοπό έχει να περιφρουρήσει τα κέρδη του κεφαλαίου, των τραπεζών και των κάθε είδους εισπρακτικών εταιρειών».

Και ξεκαθαρίζεται:

«Οι δικαστικοί επιμελητές εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας, βάζοντας εμπόδια απέναντι σ' αυτήν τη βαρβαρότητα. Αρνούμαστε να πάρουμε μέρος στο ξεσπίτωμα των λαϊκών οικογενειών για χρέη σε Τράπεζες και Δημόσιο.

Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα για να διεκδικήσουμε ανθρώπινους όρους ζωής και εργασίας, αντίστοιχους με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής μας.

Γυρνάμε την πλάτη στις συμβιβασμένες ηγεσίες των συλλόγων μας, που δεν βγάζουν τσιμουδιά για αυτήν την κατάσταση, κάνοντας πλάτες σε κυβέρνηση και τράπεζες. Η λογική των ίσων αποστάσεων είναι συνενοχή. Η παράταξή μας είναι η μοναδική που εδώ και χρόνια έχει θέσει το ζήτημα της προστασίας της λαϊκής στέγης».

Η «Αγωνιστική Συνδικαλιστική Πρωτοπορία» απαιτεί να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και να μη γίνει καμία έξωση από πρώτη κατοικία λαϊκής οικογένειας, και αναδεικνύει το πραγματικό δίλημμα:

«'Η με τον λαό και τις σύγχρονες ανάγκες του, ή με το κεφάλαιο και την απύθμενη όρεξή του για μεγαλύτερη κερδοφορία. 'Η με τους "Εγώ απλώς κάνω τη δουλειά μου" και "Τι να κάνουμε, αφού χρώσταγε", ή με το αίτημα του λαού μας "Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη"».