Το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης φαρμάκων από τα φαρμακεία αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με Ερώτησή της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σημειώνοντας πως πάνω από 150 φαρμακευτικά σκευάσματα καταγράφονται σε μακροχρόνια και σημαντική έλλειψη αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα, ενώ αντίστοιχες ελλείψεις αναφέρονται σε όλη την ΕΕ, η οποία καταγράφει στο σύνολό της 20 φορές αύξηση των ελλείψεων μεταξύ 2000-2018.

Την Ερώτηση κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, αναδεικνύοντας ότι τα περισσότερα φάρμακα που βρίσκονται σε έλλειψη πανευρωπαϊκά αφορούν θεραπείες που αν διακοπούν θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο τις ζωές των ανθρώπων (αντιυπερτασικά, αντικαταθλιπτικά, αντιπυρετικά, αντιεπιληπτικά, αντινεοπλασματικά κ.ά.), ενώ ήδη ο αντίκτυπος αυτής της κατάστασης στην Ελλάδα φέρνει στα όριά τους ασθενείς, και ειδικά τα μικρά παιδιά που στερούνται ακόμα και τα απολύτως απαραίτητα, όπως εισπνεόμενα, σιρόπια κ.λπ., παρά τις εκτός τόπου και χρόνου καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης.

Το πρόβλημα με τα φάρμακα δεν εμφανίστηκε ξαφνικά τον τελευταίο καιρό, αλλά επανέρχεται κατά διαστήματα με διαφορετική ένταση. Ηδη από το 2020 - εν μέσω πανδημίας - η ΕΕ παραδεχόταν τεράστιες ελλείψεις και δικαιολογούσε την κατάσταση, επικαλούμενη μαζί με τα αστικά κυβερνητικά επιτελεία των κρατών ότι «φταίει η έλλειψη στις πρώτες ύλες», «η αυξημένη ζήτηση». Ως δήθεν λύση με ένα στόμα η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ προκρίνουν την αύξηση της τιμής των φαρμάκων για να ικανοποιηθούν και πάλι οι φαρμακοβιομήχανοι. Ομως ζούμε σε εποχή που η τεχνολογία, η επιστήμη, η παραγωγή έχουν αναπτύξει τεράστιες δυνατότητες, που μπορούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες για φάρμακα, την ώρα που τα χρειάζεται ο λαός, τόσο σε συνθήκες αυξημένης ζήτησης, όσο και σε έκτακτες συνθήκες, όπως αναδείχτηκε με τα εμβόλια και άλλα σκευάσματα την περίοδο της πανδημίας.

Αντιθέτως, πραγματική αιτία του προβλήματος, που μπαίνει εμπόδιο στο να μπορούν οι λαοί να απολαμβάνουν τα επιτεύγματα της τεχνολογικής και επιστημονικής προόδου, είναι η ίδια η καπιταλιστική οικονομία, που διαμορφώνει το φάρμακο ως πανάκριβο εμπόρευμα και ως μέσο απόσπασης τεράστιων κερδών για τους φαρμακοβιομήχανους και τους φαρμακέμπορους.

Αυτή η στρατηγική είναι που οδηγεί στο να μην καταργούνται οι πατέντες (οι οποίες θεωρούνται μάλιστα και αναγκαίες για την κερδοφορία των ομίλων), αλλά και στο να υποβαθμίζονται σταθερά τα δημόσια συστήματα Υγείας. Είναι η όξυνση των ανταγωνισμών για τα μερίδια των αγορών στα φάρμακα ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΕΕ και Κίνα - Ινδία, είναι η στρατηγική που αντιμετωπίζει το φάρμακο ως εμπόρευμα και βάζει σε κίνδυνο την υγεία των λαών.

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του Κόμματος κατέθεσε τις παρακάτω ερωτήσεις:

«Πώς τοποθετείται η Επιτροπή:

-- Στο ότι η στρατηγική ΕΕ και κυβερνήσεων που εμπορευματοποιεί το φάρμακο και τροφοδοτεί τους ανταγωνισμούς των ομίλων είναι αυτή που οδηγεί στο εκβιαστικό δίλημμα για τον λαό, ελλείψεις ή αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων;

-- Στα αιτήματα να καταργηθούν οι παράλληλες εξαγωγές φαρμάκων, να μην αυξηθούν οι τιμές στο όνομα της επάρκειας και να εξασφαλιστούν δωρεάν φάρμακα για τον λαό, την ώρα που τα χρειάζεται;».