«"Ο θάνατος δεν έχει κυβέρνηση", έγραψε σε ένα ποίημά του ο Ντίλαν Τόμας. "Στο Ισραήλ ο θάνατος έχει κυβέρνηση. Ο θάνατος κυβερνά εδώ. Και αυτή η κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση θανάτου". Αυτά τα λόγια απόγνωσης της Νούριτ Ελχανάν, μιας Ισραηλινής που αγωνίζεται να μπει φραγμός στην πολεμική τρέλα του Σαρόν, αντικατοπτρίζουν πλήρως την τραγωδία του παλαιστινιακού λαού, αλλά και των Ισραηλινών. Το ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους ναζί οδήγησε στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, στη γη της Παλαιστίνης. Σήμερα, η πολεμική μηχανή του Σαρόν επιχειρεί ένα νέο ολοκαύτωμα, μια νέα γενοκτονία, μια διαρκή ανακύκλωση της βίας. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται αντεστραμμένη. Τα θύματα αθροίζονται και οι ενοχές πολλαπλασιάζονται». (Από τη χτεσινή πρώτη σελίδα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ).

Η ίδια εφημερίδα στο κύριο άρθρο της, με τίτλο «Η παράνοια», γράφει: «Εξασφάλισε ο Αριέλ Σαρόν, όχι απλώς την κατανόηση, αλλά την πλήρη υποστήριξη του Αμερικανού Προέδρου, διότι ενεργεί με την ίδια λογική του δόγματος Μπους, που εξαγγέλθηκε και εφαρμόστηκε μετά την τρομοκρατική ενέργεια της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ».

Τα ΝΕΑ, στο δικό τους άρθρο με τίτλο «Το έγκλημα», σημειώνουν: «Τεράστια όμως είναι η ευθύνη και της διεθνούς κοινότητας, κυρίως δηλαδή των ΗΠΑ αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που καταδικάζουν μόνο στα λόγια την ισραηλινή εισβολή και αποφεύγουν κάθε ουσιαστική παρέμβαση, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει ξανά τις δύο πλευρές στο τραπέζι του διαλόγου...».

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ στο κύριο άρθρο του, με τίτλο «Παραγωγή "καμικάζι"», σημειώνει: «Η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων οδηγεί στη μαζική παραγωγή "καμικάζι". Το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της πολιτικής είναι η διαρκής ταπείνωση ενός υπερήφανου λαού και της ηγεσίας του...».