«Δώσαμε μια υπόσχεση και πρέπει να την κάνουμε πράξη: Αυτό το έγκλημα να μην ξεχαστεί. Πρέπει να γίνουμε η φωνή των αδικοχαμένων παιδιών μας, των φίλων μας, των συναδέλφων μας. Να κάνουμε ό,τι πρέπει, αλλά και με τον τρόπο που πρέπει, ώστε να μη χυθεί άλλο αίμα στις "ράγες" του κέρδους», είπε αρχικά, για να προσθέσει: «Δυστυχώς η ανακοίνωσή μας στις 7 Φλεβάρη αποδείχθηκε τραγικά προφητική. Το βλέπαμε να έρχεται, ήταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Δεν ήταν όμως η μοναδική ανακοίνωση. Εδώ και χρόνια παλεύουμε για να κάνουμε γνωστές τις τραγικές ελλείψεις στον σιδηρόδρομο, εδώ και χρόνια παλεύουμε για να γίνει η κατάσταση λίγο καλύτερη για τους εργαζόμενους και τους επιβάτες. Ολες οι κυβερνήσεις όμως και οι διοικήσεις του ΟΣΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ μάς αγνοούσαν, μας συκοφαντούσαν, μας λοιδορούσαν».

Αναφέρθηκε επίσης στη συμβολή των κομμουνιστών στον σιδηρόδρομο, όπου «με κάθε τρόπο και μέσο, μέσα από τα σωματεία, τις συλλογικές διαδικασίες, πήραμε σαφή, καθαρή θέση», συμβάλλοντας στη διαμόρφωση και στο πλαίσιο των αιτημάτων, στους αγώνες και τις κινητοποιήσεις, που έγιναν όλη αυτήν την περίοδο. «Προβάλαμε πολλές φορές τα αιτήματά μας για την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς και για την ασφαλή κυκλοφορία των τρένων. Ολα αυτά, βέβαια, ήταν ασύμβατα με την πορεία της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων, των πολιτικών που εφαρμόζονταν, με το "φαγοπότι" των μεγάλων επιχειρηματικών - κατασκευαστικών ομίλων που λυμαίνονται ακόμη και τώρα τον ελληνικό σιδηρόδρομο».

«Ολο αυτό δεν θα ήταν εύκολο να ευδοκιμήσει», συνέχισε, «αν μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα στον σιδηρόδρομο ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός δεν έβαζε πλάτη, καλλιεργώντας συγχύσεις και αυταπάτες, φρενάροντας τις ατελείωτες προσπάθειες αντίδρασης.

Δεν το βάλαμε κάτω όμως. Με αδιάκοπη προσπάθεια προβάλαμε την αναγκαιότητα μόνιμων προσλήψεων με εργαζόμενους που θα έχουν πλήρη δικαιώματα.

Αντιταχθήκαμε σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης που "ευδοκιμούν" στον σιδηρόδρομο: "Μπλοκάκια", συμβασιούχοι, εργολαβικοί, ενοικιαζόμενοι ακόμη και "δανεικοί".

Υπερασπιστήκαμε τους νέους εργαζόμενους που απέλυσε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και αγωνιστήκαμε για την επαναπρόσληψή τους.

Υπερασπιστήκαμε τους 160 συναδέλφους μας στη φύλαξη των ισόπεδων διαβάσεων, τους οποίους απέλυσε ο ΟΣΕ. Υπάρχει η πιθανότητα σύντομα να γυρίσουν πάλι στη δουλειά τους, για να μπορούμε να έχουμε καλύτερη ασφάλεια στη διέλευση των τρένων στις κατοικημένες περιοχές.

Προβάλαμε αιτήματα μείωσης της τιμής των εισιτηρίων, αλλά και για δωρεάν μετακίνηση με τα τρένα σε μαθητές, φοιτητές, ανέργους και ΑμεΑ.

Αντιταχθήκαμε, όχι στα λόγια, αλλά με πράξη τη μη συμμετοχή μας στη χρήση του σιδηρόδρομου στη μεταφορά πολεμικού υλικού του ΝΑΤΟ στις εμπόλεμες περιοχές. Σε όσους κομμουνιστές, αλλά και άλλους πρωτοπόρους εργαζόμενους που στέκονται δίπλα μας, ζητήθηκε να εργαστούν γι' αυτόν τον σκοπό, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν.

Στο ερώτημα, σήμερα, πότε και με ποιον τρόπο θα κυκλοφορήσουν πάλι τα τρένα, απαντάμε: Ο σιδηρόδρομος πρέπει να λειτουργήσει ξανά, όχι όμως όπως έκλεισε.

Μέχρι σήμερα, έναν μήνα μετά την τραγωδία, δεν έχουμε κανένα ουσιαστικό δείγμα σχεδιασμού και πρόθεσης αυτό να αλλάξει. Γι' αυτό ο αγώνας μας πρέπει όχι μόνο να συνεχιστεί, αλλά και να γίνει ακόμη πιο έντονος.

Δεν περιμένουμε λύσεις από εκείνους που εμπορευματοποίησαν και ιδιωτικοποίησαν τον σιδηρόδρομο. Θα φάνταζαν αστεία και γελοία, αν δεν ήταν τραγικά, όσα σκόπιμα διακηρύσσουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν επαναδιαπραγμάτευση των εταιρικών συμβάσεων, λες κι αυτό μόνο είναι το πρόβλημα.

Είναι προσβολή στη νοημοσύνη μας οι χθεσινοί υπέρμαχοι των θυγατροποιήσεων, της κατάτμησης του σιδηρόδρομου, των υπέρμαχων του ανταγωνισμού μεταξύ των σιδηροδρομικών εταιρειών και των ΣΔΙΤ, να μιλούν για δήθεν επανακρατικοποίηση.

Εχουμε αρκετή εμπειρία τώρα πια. Οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο δεν έχουν την πολυτέλεια της ανοχής σε αυταπάτες. Νιώθουμε πολύ μεγάλη ευθύνη στο να συμβάλουμε ώστε η επόμενη μέρα να είναι πιο ασφαλής. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να το πετύχουν, φτάνει να την κατανοήσουν».

«Χωρίς εμάς τρένο δεν κινείται. Και αυτό τις μέρες αυτές επιβεβαιώνεται με πολύ καθαρό τρόπο», τόνισε και κάλεσε τους εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο να ενισχύσουν και να δυναμώσουν τον αγώνα για άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με συγκροτημένα δικαιώματα, για να υλοποιηθούν προγράμματα εκπαίδευσης, για αξιόπιστη και ολοκληρωμένη λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας κ.λπ.